Job 27
1 And Job adds to lift up his allegory and says:
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 “God lives! He turned aside my judgment, And the Mighty—He made my soul bitter.
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 For all the while my breath [is] in me, And the wind of God in my nostrils.
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 My lips do not speak perverseness, And my tongue does not utter deceit.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 Defilement to me—if I justify you, Until I expire I do not turn aside my integrity from me.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart does not reproach me while I live.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 My enemy is as the wicked, And my withstander as the perverse.
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 For what [is] the hope of the profane, When He cuts off? When God casts off his soul?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 [Does] God hear his cry, When distress comes on him?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Does he delight himself on the Mighty? Call God at all times?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 I show you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I do not hide.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Behold, you—all of you—have seen, And why [is] this—you are altogether vain?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones They receive from the Mighty.
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 If his sons multiply—a sword [is] for them. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 His remnant are buried in death, And his widows do not weep.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 If he heaps up silver as dust, And prepares clothing as clay,
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 He prepares—and the righteous puts [it] on, And the innocent apportions the silver.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 He has built his house as a moth, And as a shelter a watchman has made.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 He lies down rich, and he is not gathered, He has opened his eyes, and he is not.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Terrors overtake him as waters, By night a whirlwind has stolen him away.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 An east wind takes him up, and he goes, And it frightens him from his place,
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 And it casts at him, and does not spare, He diligently flees from its hand.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 It claps its hands at him, And it hisses at him from his place.”
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
