< Psalms 105 >

1 O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
Pasalamati si Yahweh, sangpita ang iyang ngalan; ibalita sa kanasoran ang iyang nabuhat.
2 Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
Awiti siya, awiti siya ug mga pagdayeg; isugilon ang tanang katingalahang butang nga iyang nahimo.
3 Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
Pagpasigarbo sa iyang balaang ngalan; tugoti nga magmaya ang kasingkasing niadtong nangita kang Yahweh.
4 Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
Pangitaa si Yahweh ug ang iyang kusog; pangitaa kanunay ang iyang presensya.
5 Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
Hinumdomi ang katingalahang mga butang nga iyang nahimo, ang iyang milagro ug ang kasugoan sa iyang baba,
6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
kamong mga kaliwat ni Abraham nga iyang sulugoon, kamong katawhan ni Jacob, nga iyang pinili.
7 He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
Siya si Yahweh, nga atong Dios. Ang iyang kasugoan anaa sa tibuok kalibotan.
8 He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
Kanunay niyang hinumdoman ang iyang kasabotan sa kahangtoran, ang pulong nga iyang gimando alang sa liboan nga mga kaliwatan.
9 Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
Hinumdoman niya ang kasabotan nga iyang gihimo kang Abraham ug ang iyang gipanumpa ngadto kang Isaac.
10 And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
Mao kini ang iyang gipamatud-an ngadto kang Jacob ingon nga balaod ug ngadto kang Israel ingon nga walay kataposang kasabotan.
11 Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
Miingon siya, “Ihatag ko kanimo ang yuta sa Canaan ingon nga bahin sa imong panulondon.”
12 When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
Gisulti niya kini sa dihang diyutay pa lamang (sila) gamay pa gayod, ug mga langyaw sa yuta.
13 And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
Miadto (sila) sa nagkalainlaing kanasoran ug gikan sa usa ka gingharian ngadto sa uban.
14 He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
Wala niya tugoti nga daogdaogon (sila) ni bisan kinsa; gibadlong niya ang mga hari alang sa ilang kaayohan.
15 [Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
Miingon siya, “Ayaw hilabti ang akong mga pinili, ug ayaw pasipad-i ang akong mga propeta.”
16 And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
Mitawag siya ug kagutom ibabaw sa yuta; giundang niya ang pagpadala ug tinapay.
17 He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
Nagpadala siya ug tawo una kanila; gibaligya si Jose ingon nga sulugoon.
18 They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
Ang iyang mga tiil gibugkosan ug mga kadena; ang iyang liog giyugohan ug puthaw,
19 Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
hangtod sa takna nga ang iyang mga pulong natuman, ug ang pulong ni Yahweh misulay kaniya.
20 The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
Nagpadala ang hari ug sulugoon aron pagpagawas kaniya; ang magmamando sa katawhan nagpalingkawas kaniya.
21 He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
Gihimo niya siyang piniyalan sa iyang panimalay ingon nga tigdumala sa tanan niyang gipanag-iyahan
22 That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
aron sa pagpanudlo sa iyang mga prinsipe sama sa iyang gipangandoy ug sa pagtudlo sa kaalam sa iyang mga kadagkoan.
23 Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
Unya miadto si Israel sa Ehipto, ug nagpuyo si Jacob ngadto sa yuta ni Ham.
24 And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
Gihimong mabungahon ni Yahweh ang iyang katawhan, ug gihimo (sila) nga mas kusgan kaysa ilang mga kaaway.
25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
Gitugotan niya ang ilang mga kaaway nga masilag sa iyang katawhan, aron pasipad-an ang iyang mga sulugoon.
26 He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
Gipadala niya si Moises, nga iyang sulugoon, ug si Aaron, nga iyang gipili.
27 They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
Naghimo (sila) sa iyang timaan taliwala sa mga Ehiptohanon, ug ang iyang mga kahibulongan didto sa yuta ni Ham.
28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
Nagpadala siya ug kangingit ug gihimo niya kadtong yutaa nga ngitngit, apan ang mga katawhan wala motuman sa iyang mga sugo.
29 He changed their waters into blood, and slew their fish.
Gihimo niyang dugo ang ilang mga tubig ug gipatay ang ilang mga isda.
30 Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
Ang ilang yuta nalukop sa mga baki, bisan sa lawak sa ilang mga magmamando.
31 He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
Miingon siya, ug nalukop sa langaw ug tagnok ang tibuok nilang kanasoran.
32 He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
Gihimo niyang ice ang ilang ulan, uban ang nagdilaab nga kalayo sa ilang yuta.
33 And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
Gidaot niya ang ilang mga paras ug mga kahoy nga igera; gidaot niya ang kakahoyan sa ilang kabukiran.
34 He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
Misulti siya, ug ang mga dulon miabot, ug daghang mga dulon.
35 And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
Gikaon sa mga dulon ang tanang tanom sa ilang yuta; gikaon nila ang tanang abot sa yuta.
36 And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
Gipatay niya ang tanang kinamagulangang anak sa ilang dapit, ang tanang unang bunga sa ilang kusog.
37 And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
Gipagawas niya ang mga Israelita inubanan sa bulawan ug mga plata; walay napandol sa iyang banay diha sa dalan.
38 Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
Nangalipay ang mga Ehiptohanon sa ilang pagbiya, tungod kay nangahadlok kanila ang mga Ehiptohan.
39 He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
Iyang gibukhad ang panganod aron sa pagtabon kanila ug naghimo ug kalayo aron pag-iwag sa kagabhion.
40 The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
Nangayo ug pagkaon ang mga Israelita, ug gidad-an (sila) ug buntog ug gitagbaw (sila) pinaagi sa tinapay nga gikan sa langit.
41 He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
Gipaliki niya ang bato, ug mibuhagay ang tubig gikan niini; midagayday kini sa kamingawan sama sa sapa.
42 For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
Kay gihinumdoman niya ang iyang balaang saad ngadto kang Abraham nga iyang sulugoon.
43 And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
Gigiyahan niya ang iyang katawhan pagawas inubanan sa kalipay, ang iyang pinili inubanan sa panagsinggit sa kadaogan.
44 And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
Gihatag niya kanila ang yuta sa kanasoran; gipanag-iyahan nila ang kabtangan sa katawhan
45 So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.
aron nga ilang tipigan ang iyang mga sugo ug tumanon ang iyang mga balaod. Dalaygon si Yahweh.

< Psalms 105 >