Job 6
1 But Job answered and said,
Unya si Job mitubag ug miingon:
2 Oh that one would indeed weigh the wrath that is upon me, and take up my griefs in a balance together!
Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
3 And verily they would be heavier than the sand by the seashore: but, as it seems, my words are vain.
Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
4 For the arrows of the Lord are in my body, whose violence drinks up my blood: whenever I am going to speak, they pierce me.
Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
5 What then? will the wild ass bray for nothing, if he is not seeking food? or again, will the ox low at the manger, when he has a fodder?
Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
6 Shall bread be eaten without salt? or again, is there taste in empty words?
Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
7 For my wrath can’t cease; for I perceive my food as the smell of a lion [to be] loathsome.
Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
8 For oh that he would grant [my desire], and my petition might come, and the Lord would grant my hope!
Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
9 Let the Lord begin and wound me, but let him not utterly destroy me.
Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
10 Let the grave be my city, upon the walls of which I have leaped: I will not shrink from it; for I have not denied the holy words of my God.
Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
11 For what is my strength, that I continue? what is my time, that my soul endures?
Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
12 Is my strength the strength of stones? or is my flesh of brass?
Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
13 Or have I not trusted in him? but help is [far] from me.
Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
14 Mercy has rejected me; and the visitation of the Lord has disregarded me.
Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
15 My nearest relations have not regarded me; they have passed me by like a failing brook, or like a wave.
Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
16 They who used to reverence me, now have come against me like snow or congealed ice.
Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
17 When it has melted at the approach of heat, it is not known what it was.
Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
18 Thus I also have been deserted of all; and I am ruined, and become an outcast.
Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
19 Behold the ways of the Thaemanites, you that mark the paths of the Sabaeans.
Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
20 They too that trust in cities and riches shall come to shame.
Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
21 But you also have come to me without pity; so that beholding my wound you are afraid.
Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
22 What? have I made any demand of you? or do I ask for strength from you,
Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
23 to deliver me from enemies, or to rescue me from the hand of the mighty ones?
Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
24 Teach you me, and I will be silent: if in anything I have erred, tell me.
Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
25 But as it seems, the words of a true man are vain, because I do not ask strength of you.
Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
26 Neither will your reproof cause me to cease my words, for neither will I endure the sound of your speech.
Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
27 Even because you attack the fatherless, and insult your friend.
Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
28 But now, having looked upon your countenances, I will not lie.
Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
29 Sit down now, and let there not be unrighteousness; and unite again with the just.
Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
30 For there is no injustice in my tongue; and does not my throat meditate understanding?
Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?
