Job 20
1 Then Sophar the Minaean answered and said,
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 I did not suppose that you would answer thus: neither do you understand more than I.
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 I will hear my shameful reproach; and the spirit of my understanding answers me.
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Hast you [not] known these things of old, from the time that man was set upon the earth?
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 But the mirth of the ungodly is a signal downfall, and the joy of transgressors is destruction:
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 although his gifts should go up to heaven, and his sacrifice reach the clouds.
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 For when he shall seem to be now established, then he shall utterly perish: and they that knew him shall say, Where is he?
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 Like a dream that has fled away, he shall not be found; and he has fled like a vision of the night.
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 The eye has looked upon him, but shall not [see him] again; and his place shall no longer perceive him.
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 Let [his] inferiors destroy his children, and let his hands kindle the fire of sorrow.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 His bones have been filled with [vigour of] his youth, and it shall lie down with him in the dust.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Though evil be sweet in his mouth, [though] he will hide it under his tongue;
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 though he will not spare it, and will not leave it, but will keep it in the midst of his throat:
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 yet he shall not at all be able to help himself; the gall of an asp is in his belly.
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 [His] wealth unjustly collected shall be vomited up; a messenger [of wrath] shall drag him out of his house.
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 And let him suck the poison of serpents, and let the serpent's tongue kill him.
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 Let him not see the milk of the pastures, nor the supplies of honey and butter.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 He has laboured unprofitably and in vain, [for] wealth of which he shall not taste: [it is] as a lean thing, unfit for food, which he can’t swallow.
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 For he has broken down the houses of many mighty men: and he has plundered an habitation, though he built [it] not.
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 There is no security to his possessions; he shall not be saved by his desire.
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 There is nothing remaining of his provisions; therefore his goods shall not flourish.
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 But when he shall seem to be just satisfied, he shall be straitened; and all distress shall come upon him.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 If by any means he would fill his belly, let [God] send upon him the fury of wrath; let him bring a torrent of pains upon him.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 And he shall by no means escape from the power of the sword; let the brazen bow wound him.
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 And let the arrow pierce through his body; and let the stars be against his dwelling-place: let terrors come upon him.
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 And let all darkness wait for him: a fire that burns not out shall consume him; and let a stranger plague his house.
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 And let the heaven reveal his iniquities, and the earth rise up against him.
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 Let destruction bring his house to an end; let a day of wrath come upon him.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This is the portion of an ungodly man from the Lord, and the possession of his goods [appointed him] by the all-seeing [God].
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
