< Job 5 >
1 Call now, if there be any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?
Manawagan ka na ngayon, mayroon bang makikinig sa iyo? Sino sa mga banal ang malalapitan mo?
2 For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.
Dahil papatayin ng galit ang isang hangal, papatayin ng selos ang walang isip.
3 I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.
Nakakita na ako ng isang hangal na lumalalim na ang ugat, pero bigla kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither [is there] any to deliver [them].
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa kaligtasan; naipit sila sa mga tarangkahan ng lungsod. Wala kahit isa ang magliligtas sa kanila —
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.
ang ani nila ay kinain ng mga nagugutom, ng mga taong kumukuha nito mula sa mga matinik na lugar; ang mga kayamanan nila ay sinimot ng mga taong nauuhaw dito.
6 Although affliction cometh not forth of the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
Sapagkat ang mga paghihirap ay hindi tumutubo mula sa lupa; kahit ang kaguluhan ay hindi umuusbong mula sa lupa;
7 Yet man is born unto trouble, as the sparks fly upward.
Pero gumagawa ang sangkatuhan ng sarili niyang kaguluhan, gaya ng mga apoy na lumilipad paitaas.
8 I would seek unto God, and unto God would I commit my cause:
Pero ako, sa Diyos ako lalapit, ipagkakatiwala ko sa Diyos ang aking kalagayan —
9 Which doeth great things and unsearchable; marvellous things without number:
siya na gumagawa ng mga dakila at makabuluhang mga bagay, mga kamangha-manghang bagay na hindi na mabilang.
10 Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:
Nagbibigay siya ng ulan sa lupa, at nagpapadala ng tubig sa mga taniman.
11 To set up on high those that be low; that those which mourn may be exalted to safety.
Ginawa niya ito para itaas ang mga mabababa; para ilikas ang mga taong nagdadalamhati sa mga abo.
12 He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform [their] enterprise.
Binibigo niya ang mga balak ng mga tuso, para hindi makamit ang mga binalak nila.
13 He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.
Binibitag niya ang mga matatalino sa kanilang katusuhan; ang mga plano ng matatalino ay matatapos din.
14 They meet with darkness in the daytime, and grope in the noonday as in the night.
Nagpupulong sila sa dilim tuwing umaga, at nangangapa sa tanghali na tulad nang sa gabi.
15 But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
Pero inililigtas niya ang mga mahihirap mula sa mga espada na nasa kanilang mga bibig, at ang mga nangangailangan mula sa mga mayayaman.
16 So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.
Kaya may pag-asa ang mahihirap, at ang kawalan ng katarungan ay itinitikom ang kaniyang sariling bibig.
17 Behold, happy [is] the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:
Tingnan mo, masaya ang taong tinutuwid ng Diyos; kaya huwag mong kamuhian ang pagtutuwid ng Makapangyarihan.
18 For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.
Dahil siya ay sumusugat at tumatapal, sumusugat siya at siya rin ang gumagamot.
19 He shall deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.
Ililigtas ka niya sa anim na kaguluhan; lalo na, sa pitong kaguluhan, walang anumang masama ang makagagalaw sa iyo.
20 In famine he shall redeem thee from death: and in war from the power of the sword.
Sa tag-gutom ikaw ay kaniyang ililigtas mula sa kamatayan; sa digmaan mula sa kapangyarihan ng espada.
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.
Ikukublli ka mula sa latay ng mga dila; at hindi ka matatakot kapag ang pagkawasak ay dumating.
22 At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.
Tatawanan mo ang pagkawasak at tag-gutom, at hindi ka matatakot sa mga mababangis na hayop.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Sapagkat may kasunduan ka sa mga bato sa iyong taniman; magiging mapayapa ka sa mga mababangis na hayop.
24 And thou shalt know that thy tabernacle [shall be] in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.
Matitiyak mo na ang iyong tolda ay ligtas; dadalawin mo ang iyong kawan at makikitang hindi ito nabawasan.
25 Thou shalt know also that thy seed [shall be] great, and thine offspring as the grass of the earth.
Matitiyak mo na dadami ang iyong lahi, na ang iyong mga anak ay matutulad sa mga damo sa lupa.
26 Thou shalt come to [thy] grave in a full age, like as a shock of corn cometh in in his season.
Uuwi ka sa iyong puntod sa iyong katandaan, tulad ng mga naipong mga tangkay ng palay na dinadala sa giikan.
27 Lo this, we have searched it, so it [is; ] hear it, and know thou [it] for thy good.
Tingnan mo, siniyasat namin ang bagay na ito; ganito talaga ito; pakinggan mo ito at patunayan sa iyong sarili.”