Psalms 141

1 A Psalm of David. LORD, I have called Thee; make haste unto me; give ear unto my voice, when I call unto Thee.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 Let my prayer be set forth as incense before Thee, the lifting up of my hands as the evening sacrifice.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set a guard, O LORD, to my mouth; keep watch at the door of my lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Incline not my heart to any evil thing, to be occupied in deeds of wickedness with men that work iniquity; and let me not eat of their dainties.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 Let the righteous smite me in kindness, and correct me; oil so choice let not my head refuse; for still is my prayer because of their wickedness.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 Their judges are thrown down by the sides of the rock; and they shall hear my words, that they are sweet.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 As when one cleaveth and breaketh up the earth, our bones are scattered at the grave's mouth. (Sheol h7585)

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 For mine eyes are unto Thee, O GOD the Lord; in Thee have I taken refuge, O pour not out my soul.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the snare which they have laid for me, and from the gins of the workers of iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 Let the wicked fall into their own nets, whilst I withal escape.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.