< Job 9 >

1 Then Job answered and said:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Of a truth I know that it is so; and how can man be just with God?
«ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟
3 If one should desire to contend with Him, he could not answer Him one of a thousand.
ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە.
4 He is wise in heart, and mighty in strength; who hath hardened himself against Him, and prospered?
خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟
5 Who removeth the mountains, and they know it not, when He overturneth them in His anger.
هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات.
6 Who shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە.
7 Who commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە.
8 Who alone stretcheth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە.
9 Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south.
دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن.
10 Who doeth great things past finding out; yea, marvellous things without number.
کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن.
11 Lo, He goeth by me, and I see Him not. He passeth on also, but I perceive Him not.
کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم!
12 Behold, He snatcheth away, who can hinder Him? Who will say unto Him: 'What doest Thou?'
ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“
13 God will not withdraw His anger; the helpers of Rahab did stoop under Him.
خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە.
14 How much less shall I answer Him, and choose out my arguments with Him?
«ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟
15 Whom, though I were righteous, yet would I not answer; I would make supplication to Him that contendeth with me.
ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم.
16 If I had called, and He had answered me; yet would I not believe that He would hearken unto my voice —
ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات،
17 He that would break me with a tempest, and multiply my wounds without cause;
بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات.
18 That would not suffer me to take my breath, but fill me with bitterness.
ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات.
19 If it be a matter of strength, lo, He is mighty! and if of justice, who will appoint me a time?
ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟
20 Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me; though I be innocent, He shall prove me perverse.
ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم.
21 I am innocent — I regard not myself, I despise my life.
«هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە.
22 It is all one — therefore I say: He destroyeth the innocent and the wicked.
”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن،
23 If the scourge slay suddenly, He will mock at the calamity of the guiltless.
ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت.
24 The earth is given into the hand of the wicked; he covereth the faces of the judges thereof; if it be not He, who then is it?
کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟
25 Now my days are swifter than a runner; they flee away, they see no good.
«ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم.
26 They are passed away as the swift ships; as the vulture that swoopeth on the prey.
وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی.
27 If I say: 'I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer',
ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“
28 I am afraid of all my pains, I know that Thou wilt not hold me guiltless.
لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت.
29 I shall be condemned; why then do I labour in vain?
من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟
30 If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە،
31 Yet wilt Thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە.
32 For He is not a man, as I am, that I should answer Him, that we should come together in judgment.
«ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە.
33 There is no arbiter betwixt us, that might lay his hand upon us both.
خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا،
34 Let Him take His rod away from me, and let not His terror make me afraid;
تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت.
35 Then would I speak, and not fear Him; for I am not so with myself.
ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.»

< Job 9 >