Hebrews 9

1 THEN also the first tabernacle had indeed regulations for the divine service, and a sanctuary furnished.

۱ خلاصه آن عهد اول را نیز فرایض خدمت و قدس دنیوی بود.

2 For the tabernacle was prepared; the first part, in which was both the candlestick, and the table, and the shew-bread, which is called the holy.

۲ زیرا خیمه اول نصب شد که در آن بود چراغدان و میز و نان تقدمه، و آن به قدس مسمی گردید.

3 But behind the second vail was the tabernacle, called the holy of holies:

۳ و در پشت پرده دوم بودآن خیمه‌ای که به قدس‌الاقداس مسمی است،

4 having the golden censer, and the coffer of the covenant, overlaid with gold within and without, in which were the golden urn containing the manna, and Aaron’s rod which had budded, and the stone tables of the covenant;

۴ که در آن بود مجمره زرین و تابوت شهادت که همه اطرافش به طلا آراسته بود؛ و در آن بود حقه طلا که پر از من بود و عصای هارون که شکوفه آورده بود و دو لوح عهد.

5 and above, over it the cherubim of glory, overshadowing the propitiatory.

۵ و بر زبر آن کروبیان جلال که بر تخت رحمت سایه‌گستر می‌بودند والان جای تفصیل آنها نیست.

6 Now when these things were thus disposed, the priests entered continually into the first tabernacle indeed, performing the divine services:

۶ پس چون این چیزها بدینطور آراسته شد، کهنه بجهت ادای لوازم خدمت، پیوسته به خیمه اول درمی آیند.

7 but into the second once in every year entered the high-priest alone, not without blood, which he offered for his own inadvertencies, and for those of the people:

۷ لکن در دوم سالی یک مرتبه رئیس کهنه‌تنها داخل می‌شود؛ و آن هم نه بدون خونی که برای خود و برای جهالات قوم می‌گذراند.

8 the Holy Ghost thus signifying, that the way into the holies was not yet made manifest, whilst the first tabernacle held its station;

۸ که به این همه روح‌القدس اشاره می‌نماید بر اینکه مادامی که خیمه اول برپاست، راه مکان اقدس ظاهر نمی شود.

9 which figurative representation continues unto the present time, according to which both gifts and sacrifices are offered, which cannot, with respect to conscience, make him perfect who performs the services,

۹ و این مثلی است برای زمان حاضر که بحسب آن هدایا وقربانی‌ها را می‌گذرانند که قوت ندارد که عبادت‌کننده را از جهت ضمیر کامل گرداند،

10 as they consist only of meats, and drinks, and different ablutions, and corporal services, until the appointed time of perfect reformation.

۱۰ چونکه اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه، فقط فرایض جسدی است که تا زمان اصلاح مقرر شده است.

11 But Christ becoming the high-priest of future good things, through a better and more perfect tabernacle, not made with hands, that is, not of this creation;

۱۱ لیکن مسیح چون ظاهر شد تا رئیس کهنه نعمتهای آینده باشد، به خیمه بزرگتر و کاملتر وناساخته شده به‌دست یعنی که از این خلقت نیست،

12 nor by the blood of goats and of calves, but by his own blood, he entered once for all into the holies, having obtained eternal redemption. (aiōnios g166)

۱۲ و نه به خون بزها و گوساله‌ها، بلکه به خون خود، یک مرتبه فقط به مکان اقدس داخل شد و فدیه ابدی را یافت. (aiōnios g166)

13 For if the blood of bulls, and of goats, and the ashes of an heifer sprinkling the defiled sanctifieth to corporal purification,

۱۳ زیرا هر گاه خون بزها و گاوان و خاکستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده می‌شود، تا به طهارت جسمی مقدس می‌سازد،

14 how much more shall the blood of Christ, who, by the eternal Spirit, offered up himself in sacrifice without blemish to God, cleanse our conscience from dead works, that we may perform divine service to the living God? (aiōnios g166)

۱۴ پس آیا چند مرتبه زیاده، خون مسیح که به روح ازلی خویشتن را بی‌عیب به خداگذرانید، ضمیر شما را از اعمال مرده طاهرنخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟ (aiōnios g166)

15 And for this cause he is the mediator of the new testament, that, death being suffered for the redemption of transgressions committed against the first testament, they who are called might receive the promise of an eternal inheritance. (aiōnios g166)

۱۵ و از این جهت او متوسط عهد تازه‌ای است تا چون موت برای کفاره تقصیرات عهد اول بوقوع آمد، خوانده‌شدگان وعده میراث ابدی رابیابند. (aiōnios g166)

16 For where a testament is, of necessity the death of the testator is implied.

۱۶ زیرا در هر جایی که وصیتی است، لابداست که موت وصیت‌کننده را تصور کنند،

17 For a testament is valid when men are dead; for else it is of no efficacy whilst the testator is alive.

۱۷ زیرا که وصیت بعد از موت ثابت می‌شود؛ زیرامادامی که وصیت‌کننده زنده است، استحکامی ندارد.

18 Wherefore also that first testament was not consecrated without blood.

۱۸ و از اینرو، آن اول نیز بدون خون برقرارنشد.

19 For when every command according to the law had been spoken by Moses to all the people, taking the blood of calves and of goats, with water, and scarlet wool, and hyssop, he sprinkled both the book itself and all the people,

۱۹ زیرا که چون موسی تمامی احکام رابحسب شریعت، به سمع قوم رسانید، خون گوساله‌ها و بزها را با آب و پشم قرمز و زوفاگرفته، آن را بر خود کتاب و تمامی قوم پاشید؛

20 saying, This is the blood of the testament which God hath enjoined unto you.

۲۰ و گفت: «این است خون آن عهدی که خداباشما قرار داد.»

21 And the tabernacle also, and all the vessels employed in the divine service, he in like manner sprinkled with blood.

۲۱ و همچنین خیمه و جمیع آلات خدمت را نیز به خون بیالود.

22 And almost all things are purified by blood according to the law, and without effusion of blood there is no remission of sin.

۲۲ و بحسب شریعت، تقریب همه‌چیز به خون طاهر می‌شود وبدون ریختن خون، آمرزش نیست.

23 There was a necessity therefore that the representations of the things in heaven should be purified by these; but the celestial things themselves with better sacrifices than these.

۲۳ پس لازم بود که مثل های چیزهای سماوی به اینها طاهر شود، لکن خود سماویات به قربانی های نیکوتر از اینها.

24 For Christ is not entered into the holies made with hands, the antitypes of the true; but into heaven itself, now to appear before the presence of God for us:

۲۴ زیرا مسیح به قدس ساخته شده به‌دست داخل نشد که مثال مکان حقیقی است؛ بلکه به خود آسمان تا آنکه الان درحضور خدا بجهت ما ظاهر شود.

25 and not that he should often offer up himself in sacrifice, as the high-priest enters every year into the holies with blood not his own,

۲۵ و نه آنکه جان خود را بارها قربانی کند، مانند آن رئیس کهنه که هر سال با خون دیگری به مکان اقدس داخل می‌شود؛

26 (for in that case he must have suffered often since the foundation of the world: ) but now once for all at the consummation of the ages hath he been manifested for the abolishing sin by the sacrifice of himself. (aiōn g165)

۲۶ زیرا در این صورت می‌بایست که او از بنیاد عالم بارها زحمت کشیده باشد. لکن الان یک مرتبه در اواخر عالم ظاهر شد تا به قربانی خود، گناه را محو سازد. (aiōn g165)

27 And forasmuch as it is appointed to men once to die, but after this the judgment,

۲۷ و چنانکه مردم را یک بار مردن و بعد از آن جزا یافتن مقرر است،

28 so Christ having been once offered in sacrifice to bear the sins of men, will appear the second time without sin, to those who expect him, for their salvation.

۲۸ همچنین مسیح نیز چون یک بار قربانی شد تاگناهان بسیاری را رفع نماید، بار دیگر بدون گناه، برای کسانی که منتظر او می‌باشند، ظاهر خواهدشد بجهت نجات.