Psalms 90
1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, thou hast bene our habitation from generation to generation.
Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
2 Before the mountaines were made, and before thou hadst formed the earth, and the world, euen from euerlasting to euerlasting thou art our God.
Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 Thou turnest man to destruction: againe thou sayest, Returne, ye sonnes of Adam.
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4 For a thousande yeeres in thy sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
5 Thou hast ouerflowed them: they are as a sleepe: in the morning he groweth like the grasse:
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
6 In the morning it florisheth and groweth, but in the euening it is cut downe and withereth.
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 Thou hast set our iniquities before thee, and our secret sinnes in the light of thy countenance.
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 For all our dayes are past in thine anger: we haue spent our yeeres as a thought.
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 The time of our life is threescore yeeres and ten, and if they be of strength, fourescore yeeres: yet their strength is but labour and sorowe: for it is cut off quickly, and we flee away.
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Who knoweth the power of thy wrath? for according to thy feare is thine anger.
Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 Teach vs so to nomber our dayes, that we may apply our heartes vnto wisdome.
Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
13 Returne (O Lord, howe long?) and be pacified toward thy seruants.
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
14 Fill vs with thy mercie in the morning: so shall we reioyce and be glad all our dayes.
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 Comfort vs according to the dayes that thou hast afflicted vs, and according to the yeeres that we haue seene euill.
Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
16 Let thy worke bee seene towarde thy seruants, and thy glory vpon their children.
Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 And let the beautie of the Lord our God be vpon vs, and direct thou the worke of our hands vpon vs, euen direct the worke of our handes.
Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
