< Psalms 83 >
1 A song, or Psalme committed to Asaph. Keep not thou silence, O God: bee not still, and cease not, O God.
Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
2 For lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee, haue lifted vp the head.
Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
3 They haue taken craftie counsell against thy people, and haue consulted against thy secret ones.
Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
4 They haue said, Come and let vs cut them off from being a nation: and let the name of Israel be no more in remembrance.
Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
5 For they haue consulted together in heart, and haue made a league against thee:
Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
6 The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites, Moab and the Agarims:
Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
7 Gebal and Ammon, and Amalech, the Philistims with the inhabitants of Tyrus:
Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
8 Asshur also is ioyned with them: they haue bene an arme to the children of Lot. (Selah)
Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
9 Doe thou to them as vnto the Midianites: as to Sisera and as to Iabin at the riuer of Kishon.
Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
10 They perished at En-dor, and were dung for the earth.
Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
11 Make them, euen their princes like Oreb and like Zeeb: yea, all their princes like Zebah and like Zalmuna.
Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
12 Which haue said, Let vs take for our possession the habitations of God.
Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
13 O my God, make them like vnto a wheele, and as the stubble before the winde.
И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
14 As the fire burneth the forest, and as the flame setteth the mountaines on fire:
От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
15 So persecute them with thy tempest, and make them afraide with thy storme.
Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
16 Fill their faces with shame, that they may seeke thy Name, O Lord.
Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
17 Let them be confounded and troubled for euer: yea, let them be put to shame and perish,
Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
18 That they may knowe that thou, which art called Iehouah, art alone, euen the most High ouer all the earth.
Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.