Psalms 74
1 A Psalme to give instruction, committed to Asaph. O God, why hast thou put vs away for euer? why is thy wrath kindled against the sheepe of thy pasture?
Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2 Thinke vpon thy Congregation, which thou hast possessed of olde, and on the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed, and on this mount Zion, wherein thou hast dwelt.
Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
3 Lift vp thy strokes, that thou mayest for euer destroy euery enemie that doeth euill to the Sanctuarie.
Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
4 Thine aduersaries roare in the middes of thy Congregation, and set vp their banners for signes.
Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
5 He that lifted the axes vpon the thicke trees, was renowmed, as one, that brought a thing to perfection:
Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
6 But nowe they breake downe the carued worke thereof with axes and hammers.
Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
7 They haue cast thy Sanctuarie into the fire, and rased it to the grounde, and haue defiled the dwelling place of thy Name.
Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
8 They saide in their hearts, Let vs destroy them altogether: they haue burnt all the Synagogues of God in the land.
İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
9 We see not our signes: there is not one Prophet more, nor any with vs that knoweth howe long.
Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 O God, howe long shall the aduersarie reproche thee? shall the enemie blaspheme thy Name for euer?
Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
11 Why withdrawest thou thine hand, euen thy right hand? drawe it out of thy bosome, and consume them.
Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
12 Euen God is my King of olde, working saluation in the middes of the earth.
Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13 Thou didest deuide the sea by thy power: thou brakest the heads of the dragons in the waters.
Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
14 Thou brakest the head of Liuiathan in pieces, and gauest him to be meate for the people in wildernesse.
Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
15 Thou brakest vp the fountaine and riuer: thou dryedst vp mightie riuers.
Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
16 The day is thine, and the night is thine: thou hast prepared the light and the sunne.
Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.
Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
18 Remember this, that the enemie hath reproched the Lord, and the foolish people hath blasphemed thy Name.
Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
19 Giue not the soule of thy turtle doue vnto the beast, and forget not the Congregation of thy poore for euer.
Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
20 Consider thy couenant: for the darke places of the earth are full of the habitations of the cruell.
Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
21 Oh let not the oppressed returne ashamed, but let the poore and needie prayse thy Name.
Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
22 Arise, O God: mainteine thine owne cause: remember thy dayly reproche by the foolish man.
Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
23 Forget not the voyce of thine enemies: for the tumult of them, that rise against thee, ascendeth continually.
Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
