< Proverbs 27 >

1 Boast not thy selfe of to morowe: for thou knowest not what a day may bring forth.
درباره فردای خود با غرور صحبت نکن، زیرا نمی‌دانی چه پیش خواهد آمد.
2 Let another man prayse thee, and not thine owne mouth: a stranger, and not thine owne lips.
هرگز از خودت تعریف نکن؛ بگذار دیگران از تو تعریف کنند.
3 A stone is heauie, and the sand weightie: but a fooles wrath is heauier then them both.
حمل بار سنگ و ماسه سخت است، اما تحمل ناراحتیهایی که شخص نادان ایجاد می‌کند، از آن هم سختتر است.
4 Anger is cruell, and wrath is raging: but who can stand before enuie?
حسادت خطرناک‌تر و بی‌رحمتر از خشم و غضب است.
5 Open rebuke is better then secret loue.
سرزنش آشکار از محبت پنهان بهتر است.
6 The wounds of a louer are faithful, and the kisses of an enemie are pleasant.
زخم دوست بهتر از بوسهٔ دشمن است.
7 The person that is full, despiseth an hony combe: but vnto the hungry soule euery bitter thing is sweete.
شکم سیر حتی از عسل کراهت دارد، اما برای شکم گرسنه هر چیز تلخی شیرین است.
8 As a bird that wandreth from her nest, so is a man that wandreth from his owne place.
کسی که از خانه‌اش دور می‌شود همچون پرنده‌ای است که از آشیانه‌اش آواره شده باشد.
9 As oyntment and perfume reioyce the heart, so doeth the sweetenes of a mans friend by hearty counsell.
مشورت صمیمانهٔ یک دوست همچون عطری خوشبو، دلپذیر است.
10 Thine owne friend and thy fathers friend forsake thou not: neither enter into thy brothers house in the day of thy calamitie: for better is a neighbour that is neere, then a brother farre off.
دوست خود و دوست پدرت را هرگز ترک نکن، و وقتی در تنگی هستی سراغ برادرت نرو؛ همسایهٔ نزدیک بهتر از برادر دور می‌تواند به تو کمک کند.
11 My sonne, be wise, and reioyce mine heart, that I may answere him that reprocheth me.
پسرم، حکمت بیاموز و دل مرا شاد کن تا بتوانم جواب کسانی را که مرا سرزنش می‌کنند، بدهم.
12 A prudent man seeth the plague, and hideth himselfe: but the foolish goe on still, and are punished.
عاقل خطر را پیش‌بینی می‌کند و از آن اجتناب می‌نماید، ولی جاهل به سوی آن می‌رود و خود را گرفتار می‌کند.
13 Take his garment that is surety for a stranger, and a pledge of him for the stranger.
از کسی که نزد تو ضامن شخص غریبی می‌شود، گرو بگیر.
14 He that prayseth his friend with a loude voyce, rising earely in the morning, it shall be counted to him as a curse.
اگر صبح زود با صدای بلند برای دوستت دعای خیر کرده، او را از خواب بیدار کنی، دعای تو همچون لعنت خواهد بود.
15 A continual dropping in the day of raine, and a contentious woman are alike.
غرغرهای زن بهانه‌گیر مثل چک‌چک آب در روز بارانی است؛
16 He that hideth her, hideth the winde, and she is as ye oyle in his right hand, that vttereth it selfe.
همان‌طور که نمی‌توان از وزیدن باد جلوگیری کرد، و یا با دستهای چرب چیزی را نگه داشت، همان‌طور هم محال است بتوان از غرغر چنین زنی جلوگیری کرد.
17 Yron sharpeneth yron, so doeth man sharpen the face of his friend.
همان‌طور که آهن، آهن را می‌تراشد، دوست نیز شخصیت دوستش را اصلاح می‌کند.
18 He that keepeth the fig tree, shall eate the fruite thereof: so he that waiteth vpon his master, shall come to honour.
هر که درختی بپروراند از میوه‌اش نیز خواهد خورد و هر که به اربابش خدمت کند پاداش خواهد گرفت.
19 As in water face answereth to face, so the heart of man to man.
همان‌طور که انسان در آب، صورت خود را می‌بیند، در وجود دیگران نیز وجود خویش را مشاهده می‌کند.
20 The graue and destruction can neuer be full, so the eyes of man can neuer be satisfied. (Sheol h7585)
همان‌طور که دنیای مردگان از بلعیدن زندگان سیر نمی‌شود، خواسته‌های انسان نیز هرگز ارضا نمی‌گردد. (Sheol h7585)
21 As is the fining pot for siluer and the fornace for golde, so is euery man according to his dignitie.
طلا و نقره را به‌وسیلۀ آتش می‌آزمایند، ولی انسان را از عکس‌العملش در برابر تعریف و تمجید دیگران می‌توان شناخت.
22 Though thou shouldest bray a foole in a morter among wheate brayed with a pestell, yet will not his foolishnes depart from him.
اگر احمق را در داخل هاون هم بکوبی حماقتش از او جدا نمی‌شود.
23 Be diligent to know ye state of thy flocke, and take heede to the heardes.
مال و دارایی زود از بین می‌رود و تاج و تخت پادشاه تا ابد برای نسل او باقی نمی‌ماند. پس تو با دقت از گله و رمه‌ات مواظبت کن،
24 For riches remaine not alway, nor the crowne from generation to generation.
25 The hey discouereth it selfe, and the grasse appeareth, and the herbes of the mountaines are gathered.
زیرا وقتی علوفه چیده شود و محصول جدید به بار آید و علف کوهستان جمع‌آوری شود،
26 The lambes are for thy clothing, and the goates are the price of the fielde.
آنگاه از پشم گوسفندانت لباس تهیه خواهی کرد، از فروش بزهایت زمین خواهی خرید
27 And let the milke of the goates be sufficient for thy foode, for the foode of thy familie, and for the sustenance of thy maydes.
و از شیر بقیهٔ بزها تو و خانواده و کنیزانت سیر خواهید شد.

< Proverbs 27 >