< Job 5 >

1 Call nowe, if any will answere thee, and to which of the Saintes wilt thou turne?
Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan?
2 Doubtlesse anger killeth the foolish, and enuie slayeth the idiote.
Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong.
3 I haue seene the foolish well rooted, and suddenly I cursed his habitation, saying,
Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.
4 His children shalbe farre from saluation, and they shall be destroyed in the gate, and none shall deliuer them.
Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila—
5 The hungrie shall eate vp his haruest: yea, they shall take it from among the thornes, and the thirstie shall drinke vp their substance.
kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.
6 For miserie commeth not foorth of the dust, neither doeth affliction spring out of the earth.
Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta;
7 But man is borne vnto trauaile, as the sparkes flie vpwarde.
Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.
8 But I would inquire at God, and turne my talke vnto God:
Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo—
9 Which doeth great things and vnsearchable, and marueilous things without nomber.
kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap.
10 He giueth raine vpon the earth, and powreth water vpon the streetes,
Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.
11 And setteth vp on hie them that be lowe, that the sorowfull may be exalted to saluation.
Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo.
12 He scattereth the deuices of the craftie: so that their handes can not accomplish that which they doe enterprise.
Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton.
13 He taketh the wise in their craftinesse, and the counsel of the wicked is made foolish.
Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.
14 They meete with darkenesse in the day time, and grope at noone day, as in the night.
Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii.
15 But he saueth the poore from the sword, from their mouth, and from the hande of the violent man,
Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo.
16 So that the poore hath his hope, but iniquitie shall stop her mouth.
Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.
17 Beholde, blessed is the man whome God correcteth: therefore refuse not thou the chastising of the Almightie.
Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom.
18 For he maketh the wound, and bindeth it vp: he smiteth, and his handes make whole.
Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo.
19 He shall deliuer thee in sixe troubles, and in the seuenth the euill shall not touch thee.
Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.
20 In famine he shall deliuer thee from death: and in battel from the power of the sworde.
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada.
21 Thou shalt be hid from the scourge of the tongue, and thou shalt not be afraid of destruction when it commeth.
Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat.
22 But thou shalt laugh at destruction and dearth, and shalt not be afraide of the beast of the earth.
Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.
23 For the stones of the fielde shall be in league with thee, and the beastes of the field shall be at peace with thee.
Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap.
24 And thou shalt knowe, that peace shall be in thy tabernacle, and thou shalt visite thine habitation, and shalt not sinne.
Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini.
25 Thou shalt perceiue also, that thy seede shalbe great, and thy posteritie as the grasse of the earth.
Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.
26 Thou shalt goe to thy graue in a ful age, as a ricke of corne commeth in due season into the barne.
Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan.
27 Lo, thus haue we inquired of it, and so it is: heare this and knowe it for thy selfe.
Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon.”

< Job 5 >