Job 17
1 My breath is corrupt: my dayes are cut off, and the graue is readie for me.
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 There are none but mockers with mee, and mine eye continueth in their bitternesse.
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Lay downe nowe and put me in suretie for thee: who is hee, that will touch mine hand?
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 For thou hast hid their heart from vnderstanding: therefore shalt thou not set them vp on hie.
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 For the eyes of his children shall faile, that speaketh flattery to his friends.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 Hee hath also made mee a byword of the people, and I am as a Tabret before them.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Mine eye therefore is dimme for griefe, and all my strength is like a shadowe.
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 The righteous shalbe astonied at this, and the innocent shalbe moued against ye hypocrite.
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 But the righteous wil holde his way, and he whose hands are pure, shall increase his strength.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 All you therefore turne you, and come nowe, and I shall not finde one wise among you.
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 My dayes are past, mine enterprises are broken, and the thoughts of mine heart
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Haue changed the nyght for the day, and the light that approched, for darkenesse.
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
13 Though I hope, yet the graue shall bee mine house, and I shall make my bed in the darke. (Sheol h7585)
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)
14 I shall say to corruption, Thou art my father, and to the worme, Thou art my mother and my sister.
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 Where is then now mine hope? or who shall consider the thing, that I hoped for?
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
