Job 13
1 Loe, mine eye hath seene all this: mine eare hath heard, and vnderstande it.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 I knowe also as much as you knowe: I am not inferiour vnto you.
3 But I will speake to the Almightie, and I desire to dispute with God.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 For in deede ye forge lyes, and all you are physitions of no value.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Oh, that you woulde holde your tongue, that it might be imputed to you for wisedome!
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Nowe heare my disputation, and giue eare to the arguments of my lips.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Will ye speake wickedly for Gods defence, and talke deceitfully for his cause?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 Will ye accept his person? or will ye contende for God?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 Is it well that he shoulde seeke of you? will you make a lye for him, as one lyeth for a man?
10 He will surely reprooue you, if ye doe secretly accept any person.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Shall not his excellencie make you afraid? and his feare fall vpon you?
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Your memories may be compared vnto ashes, and your bodyes to bodyes of clay.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Holde your tongues in my presence, that I may speake, and let come vpon what will.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Wherefore doe I take my flesh in my teeth, and put my soule in mine hande?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 Loe, though he slay me, yet will I trust in him, and I will reprooue my wayes in his sight.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 He shalbe my saluation also: for the hypocrite shall not come before him.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Heare diligently my wordes, and marke my talke.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Beholde nowe: if I prepare me to iudgement, I knowe that I shalbe iustified.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Who is he, that will pleade with me? for if I nowe holde my tongue, I dye.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 But doe not these two things vnto me: then will I not hide my selfe from thee.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 Withdrawe thine hande from me, and let not thy feare make me afraide.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Then call thou, and I will answere: or let me speake, and answere thou me.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Howe many are mine iniquities and sinnes? shewe me my rebellion, and my sinne.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Wherefore hidest thou thy face, and takest me for thine enemie?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Wilt thou breake a leafe driuen to and from? and wilt thou pursue the drie stubble?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possesse the iniquities of my youth.
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 Thou puttest my feete also in the stocks, and lookest narrowly vnto all my pathes, and makest the print thereof in ye heeles of my feet.
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 Such one consumeth like a rotten thing, and as a garment that is motheaten.
