Job 10
1 My soule is cut off though I liue: I wil leaue my complaint vpon my selfe, and wil speake in the bitternesse of my soule.
Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.
2 I will say vnto God, Condemne mee not: shew me, wherefore thou contendest with mee.
Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?
3 Thinkest thou it good to oppresse me, and to cast off the labour of thine handes, and to fauour the counsel of the wicked?
Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?
4 Hast thou carnall eyes? or doest thou see as man seeth?
Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?
5 Are thy dayes as mans dayes? or thy yeres, as the time of man,
Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;
6 That thou inquirest of mine iniquitie, and searchest out my sinne?
Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?
7 Thou knowest that I can not do wickedly: for none can deliuer me out of thine hand.
Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.
8 Thine handes haue made me, and fashioned mee wholy rounde about, and wilt thou destroy me?
Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.
9 Remember, I pray thee, that thou hast made me as the clay, and wilt thou bring me into dust againe?
Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?
10 Hast thou not powred me out as milke? and turned me to cruds like cheese?
Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?
11 Thou hast clothed me with skin and flesh, and ioyned me together with bones and sinewes.
Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.
12 Thou hast giuen me life, and grace: and thy visitation hath preserued my spirit.
Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.
13 Though thou hast hid these things in thine heart, yet I knowe that it is so with thee.
I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.
14 If I haue sinned, then thou wilt streightly looke vnto me, and wilt not holde mee giltlesse of mine iniquitie.
Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.
15 If I haue done wickedly, wo vnto me: if I haue done righteously, I will not lift vp mine head, being full of confusion, because I see mine affliction.
Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;
16 But let it increase: hunt thou me as a lyon: returne and shew thy selfe marueilous vpon me.
Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.
17 Thou renuest thy plagues against me, and thou increasest thy wrath against me: changes and armies of sorowes are against me.
Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.
18 Wherfore then hast thou brought me out of the wombe? Oh that I had perished, and that none eye had seene me!
Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!
19 And that I were as I had not bene, but brought from the wombe to the graue!
Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!
20 Are not my dayes fewe? let him cease, and leaue off from me, that I may take a litle comfort,
Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;
21 Before I goe and shall not returne, euen to the land of darkenesse and shadow of death:
Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
22 Into a land, I say, darke as darknes it selfe, and into the shadow of death, where is none order, but the light is there as darkenesse.
Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.
