Psalms 44

1 Unto the end, for the sons of Core, to give understanding. We have heard, O God, with our ears: our fathers have declared to us, The work, thou hast wrought in their days, and in the days of old.

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، هۆنراوەیەکی کوڕانی قۆرەح. خودایە، بە گوێی خۆمان بیستمان، باوباپیرانمان پێیان ڕاگەیاندین، تۆ لە ڕۆژگاری ئەوان، لە ڕۆژگاری کۆن چیت کردووە.

2 Thy hand destroyed the Gentiles, and thou plantedst them: thou didst afflict the people and cast them out.

بە دەستی خۆت نەتەوەکانت ڕیشەکێش کرد و باوباپیرانی ئێمەت چاند، گەلانت وردوخاش کرد و گەشەت بە باوباپیرانمان دا.

3 For they got not the possession of the land by their own sword: neither did their own arm save them. But thy right hand and thy arm, and the light of thy countenance: because thou wast pleased with them.

ئەوان بە شمشێری خۆیان دەستیان بەسەر خاکەکەدا نەگرت، بە بازووی خۆیان سەرکەوتنیان بەدەست نەهێنا، بەڵکو دەستی ڕاستی تۆ بوو، بازووی تۆ بوو، هەروەها ڕووناکی ڕوخساری تۆ بوو، چونکە ئەوانت خۆشویست.

4 Thou art thyself my king and my God, who commandest the saving of Jacob.

تۆ پاشا و خودای منی، تۆی فەرمانی ڕزگاری دەدەیت بۆ یاقوب.

5 Through thee we will push down our enemies with the horn: and through thy name we will despise them that rise up against us.

لە ڕێگەی تۆوە دوژمنەکانمان دەبەزێنین، بە ناوی تۆوە ناحەزەکانمان پێشێل دەکەین.

6 For I will not trust in my bow: neither shall my sword save me.

من پشت بە کەوانەکەم نابەستم، شمشێرەکەم ڕزگارم ناکات.

7 But thou hast saved us from them that afflict us: and hast put them to shame that hate us.

بەڵام تۆ لە دوژمنەکانمان ڕزگارت کردین، تۆ ناحەزەکانی ئێمەت ڕیسوا کرد.

8 In God shall we glory all the day long: and in thy name we will give praise for ever.

بە درێژایی ڕۆژ شانازی بە خوداوە دەکەین، هەتاهەتایە ستایشی ناوت دەکەین.

9 But now thou hast cast us off, and put us to shame: and thou, O God, wilt not go out with our armies.

بەڵام ئێستا وازت لێ هێناوین و ڕیسوات کردین، لەگەڵ سوپاکانمان دەرناچیت.

10 Thou hast made us turn our back to our enemies: and they that hated us plundered for themselves.

وات لێکردین لەبەر دوژمنەکانمان ڕابکەین، ناحەزەکانمان تاڵانیان کردین.

11 Thou hast given us up like sheep to be eaten: thou hast scattered us among the nations.

وەک مەڕ بۆ سەربڕین بەدەستەوەت داین، لەنێو نەتەوەکان پەرشوبڵاوت کردینەوە.

12 Thou hast sold thy people for no price: and there was no reckoning in the exchange of them.

گەلی خۆتت هەرزان فرۆش کردووە، قازانجت لە فرۆشتنەکەیان نەکردووە.

13 Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scoff and derision to them that are round about us.

لەلای نەتەوەکانی دراوسێمان ئێمەت کردووە بە مایەی ڕیسوایی، بە مایەی گاڵتەجاڕی و سووکایەتی پێکردن لەلای ئەوانەی دەوروبەرمان.

14 Thou hast made us a byword among the Gentiles: a shaking of the head among the people.

ئێمەت کردووە بە پەندی نەتەوەکان، خەڵکی سەریان بادەدەن لە ئاستمان.

15 All the day long my shame is before me: and the confusion of my face hath covered me,

ڕیسواییم بە درێژایی ڕۆژ لەپێشمە، شەرمەزاریم ڕووی داپۆشیوم،

16 At the voice of him that reproacheth and detracteth me: at the face of the enemy and persecutor.

لەبەر دەنگی توانج لێدەر و جنێو پێدەرم، لە ڕووی دوژمن و تۆڵەسێنەر.

17 All these things have come upon us, yet we have not forgotten thee: and we have not done wickedly in they covenant.

ئەمانەمان هەمووی بەسەرهاتووە، لەگەڵ ئەوەشدا تۆمان لەبیر نەکردووە، پەیمانی تۆمان نەشکاندووە.

18 And our heart hath not turned back: neither hast thou turned aside our steps from thy way.

دڵمان پاشگەز نەبووەتەوە، پێیەکانمان ڕێگای تۆیان بەرنەداوە.

19 For thou hast humbled us in the place of affliction: and the shadow of death hath covered us.

بەڵام تۆ وردوخاشت کردین و ئێمەت کردە جێگای چەقەڵ، بە سێبەری مەرگ داتپۆشین.

20 If we have forgotten the name of our God, and if we have spread forth our hands to a strange god:

ئەگەر ناوی خودای خۆمان لەبیر بکردایە، یان دەستمان لەبەر خوداوەندێکی بیانی پان بکردایەوە،

21 Shall not God search out these things: for he knoweth the secrets of the heart.

ئایا لەلای خودا ئاشکرا نەدەبوو، چونکە هەموو نهێنییەکانی دڵ دەزانێت؟

22 Because for thy sake we are killed all the day long: we are counted as sheep for the slaughter.

لەگەڵ ئەمەشدا لە پێناوی تۆ بە درێژایی ڕۆژ ڕووبەڕووی مردن دەبینەوە، وەک مەڕ بۆ سەربڕین دادەنرێین.

23 Arise, why sleepest thou, O Lord? arise, and cast us not off to the end.

ئەی پەروەردگار، بەئاگا بە! بۆ خەواڵوو بوویت؟ هەستە! هەتاهەتایە وازمان لێمەهێنە!

24 Why turnest thou face away? and forgettest our want and our trouble?

بۆچی ڕووی خۆتمان لێ دەشاریتەوە؟ بۆچی تەنگانە و چەوسانەوەمان لەبیردەکەیت؟

25 For our soul is humbled down to the dust: our belly cleaveth to the earth.

گیانمان بەرەو خاک شۆڕ بووەتەوە، سکمان بە زەوییەوە نووساوە.

26 Arise, O Lord, help us and redeem us for thy name’s sake.

ڕاپەڕە! بگە فریامان! لەبەر خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمانکڕەوە.