Psalms 139
1 Lord, thou hast proved me, and known me:
Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako.
2 Thou hast know my sitting down, and my rising up.
Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.
3 Thou hast understood my thoughts afar off: my path and my line thou hast searched out.
Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.
4 And thou hast foreseen all my ways: for there is no speech in my tongue.
Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.
5 Behold, O Lord, thou hast known all things, the last and those of old: thou hast formed me, and hast laid thy hand upon me.
Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.
6 Thy knowledge is become wonderful to me: it is high, and I cannot reach to it.
Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.
7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy face?
Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?
Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw. (Sheol h7585)
9 If I take my wings early in the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea:
Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;
10 Even there also shall thy hand lead me: and thy right hand shall hold me.
Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.
11 And I said: Perhaps darkness shall cover me: and night shall be my light in my pleasures.
Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;
12 But darkness shall not be dark to thee, and night shall be light as day: the darkness thereof, and the light thereof are alike to thee.
Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast protected me from my mother’s womb.
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.
14 I will praise thee, for thou art fearfully magnified: wonderful are thy works, and my soul knoweth right well.
Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.
15 My bone is not hidden from thee, which thou hast made in secret: and my substance in the lower parts of the earth.
Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.
16 Thy eyes did see my imperfect being, and in thy book all shall be written: days shall be formed, and no one in them.
Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako, Sa diha nga wala pay miabut kanila.
17 But to me thy friends, O God, are made exceedingly honourable: their principality is exceedingly strengthened.
Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!
18 I will number them, and they shall be multiplied above the sand: I rose up and am still with thee.
Kong isipon ko (sila) labing daghan pa (sila) kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.
19 If thou wilt kill the wicked, O God: ye men of blood, depart from me:
Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.
20 Because you say in thought: They shall receive thy cities in vain.
Kay sa mga pasipala, nanagsulti (sila) batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.
21 Have I not hated them, O Lord, that hated thee: and pine away because of thy enemies?
Wala ba nako pagdumti (sila) Oh Jehova, (sila) nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?
22 I have hated them with a perfect hatred: and they are become enemies to me.
Gidumtan ko (sila) uban sa hingpit nga pagdumot: (Sila) nahimong akong mga kaaway.
23 Prove me, O God, and know my heart: examine me, and know my paths.
Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;
24 And see if there be in me the way of iniquity: and lead me in the eternal way.
Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.
