< Job 22 >

1 Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە:
2 Can man be compared with God, even though he were of perfect knowledge?
«ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟
3 What doth it profit God if thou be just? or what dost thou give him if thy way be unspotted?
ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟
4 Shall he reprove thee for fear, and come with thee into judgment:
«ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟
5 And not for thy manifold wickedness, and thy infinite iniquities?
ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟
6 For thou hast taken away the pledge of thy brethren without cause, and stripped the naked of their clothing.
بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە.
7 Thou hast not given water to the weary, thou hast withdrawn bread from the hungry.
ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی،
8 In the strength of thy arm thou didst possess the land, and being the most mighty thou holdest it.
هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو.
9 Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless thou hast broken in pieces.
بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند.
10 Therefore art thou surrounded with snares, and sudden fear troubleth thee.
لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت،
11 And didst thou think that thou shouldst not see darkness, and that thou shouldst not be covered with the violence of overflowing waters?
لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت.
12 Dost not thou think that God is higher than heaven, and is elevated above the height of the stars?
«ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە!
13 And thou sayst: What doth God know? and he judgeth as it were through a mist.
بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟
14 The clouds are his covert, and he doth not consider our things, and he walketh about the poles of heaven.
هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“
15 Dost thou desire to keep the path of ages, which wicked men have trodden?
ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟
16 Who were taken away before their time, and a flood hath overthrown their foundation.
ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا.
17 Who said to God: Depart from us: and looked upon the Almighty as if he could do nothing:
ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“
18 Whereas he had filled their houses with good things: whose way of thinking be far from me.
بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت.
19 The just shall see, and shall rejoice, and the innocent shall laugh them to scorn.
ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات:
20 Is not their exaltation cut down, and hath not fire devoured the remnants of them?
”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“
21 Submit thyself then to him, and be at peace: and thereby thou shalt have the best fruits.
«تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت.
22 Receive the law of his mouth, and lay up his words in thy heart.
تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە.
23 If thou wilt return to the Almighty, thou shalt be built up, and shalt put away iniquity far from thy tabernacle.
ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە،
24 He shall give for earth flint, and for flint torrents of gold.
ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان،
25 And the Almighty shall be against thy enemies, and silver shall be heaped together for thee.
ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ.
26 Then shalt thou abound in delights in the Almighty, and shalt lift up thy face to God.
بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت.
27 Thou shalt pray to him, and he will hear thee, and thou shalt pay vows.
نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت.
28 Thou shalt decree a thing, and it I shall come to thee, and light shall shine in thy ways.
بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە.
29 For he that hath been humbled, shall be in glory: and he that shall bow down his eyes, he shall be saved.
کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات.
30 The innocent shall be saved, and he shall be saved by the cleanness of his hands.
تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.»

< Job 22 >