< Hebrews 9 >

1 The former indeed had also justifications of divine service, and a worldly sanctuary.
ಸ ಪ್ರಥಮೋ ನಿಯಮ ಆರಾಧನಾಯಾ ವಿವಿಧರೀತಿಭಿರೈಹಿಕಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನೇನ ಚ ವಿಶಿಷ್ಟ ಆಸೀತ್|
2 For there was a tabernacle made the first, wherein were the candlesticks, and the table, and the setting forth of loaves, which is called the holy.
ಯತೋ ದೂಷ್ಯಮೇಕಂ ನಿರಮೀಯತ ತಸ್ಯ ಪ್ರಥಮಕೋಷ್ಠಸ್ಯ ನಾಮ ಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಮಿತ್ಯಾಸೀತ್ ತತ್ರ ದೀಪವೃಕ್ಷೋ ಭೋಜನಾಸನಂ ದರ್ಶನೀಯಪೂಪಾನಾಂ ಶ್ರೇಣೀ ಚಾಸೀತ್|
3 And after the second veil, the tabernacle, which is called the holy of holies:
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ದ್ವಿತೀಯಾಯಾಸ್ತಿರಷ್ಕರಿಣ್ಯಾ ಅಭ್ಯನ್ತರೇ ಽತಿಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಮಿತಿನಾಮಕಂ ಕೋಷ್ಠಮಾಸೀತ್,
4 Having a golden censer, and the ark of the testament covered about on every part with gold, in which was a golden pot that had manna, and the rod of Aaron, that had blossomed, and the tables of the testament.
ತತ್ರ ಚ ಸುವರ್ಣಮಯೋ ಧೂಪಾಧಾರಃ ಪರಿತಃ ಸುವರ್ಣಮಣ್ಡಿತಾ ನಿಯಮಮಞ್ಜೂಷಾ ಚಾಸೀತ್ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಮಾನ್ನಾಯಾಃ ಸುವರ್ಣಘಟೋ ಹಾರೋಣಸ್ಯ ಮಞ್ಜರಿತದಣ್ಡಸ್ತಕ್ಷಿತೌ ನಿಯಮಪ್ರಸ್ತರೌ,
5 And over it were the cherubims of glory overshadowing the propitiatory: of which it is not needful to speak now particularly.
ತದುಪರಿ ಚ ಕರುಣಾಸನೇ ಛಾಯಾಕಾರಿಣೌ ತೇಜೋಮಯೌ ಕಿರೂಬಾವಾಸ್ತಾಮ್, ಏತೇಷಾಂ ವಿಶೇಷವೃತ್ತಾನ್ತಕಥನಾಯ ನಾಯಂ ಸಮಯಃ|
6 Now these things being thus ordered, into the first tabernacle the priests indeed always entered, accomplishing the offices of sacrifices.
ಏತೇಷ್ವೀದೃಕ್ ನಿರ್ಮ್ಮಿತೇಷು ಯಾಜಕಾ ಈಶ್ವರಸೇವಾಮ್ ಅನುತಿಷ್ಠನತೋ ದೂಷ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಥಮಕೋಷ್ಠಂ ನಿತ್ಯಂ ಪ್ರವಿಶನ್ತಿ|
7 But into the second, the high priest alone, once a year: not without blood, which he offereth for his own, and the people’s ignorance:
ಕಿನ್ತು ದ್ವಿತೀಯಂ ಕೋಷ್ಠಂ ಪ್ರತಿವರ್ಷಮ್ ಏಕಕೃತ್ವ ಏಕಾಕಿನಾ ಮಹಾಯಾಜಕೇನ ಪ್ರವಿಶ್ಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವಾತ್ಮನಿಮಿತ್ತಂ ಲೋಕಾನಾಮ್ ಅಜ್ಞಾನಕೃತಪಾಪಾನಾಞ್ಚ ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಉತ್ಸರ್ಜ್ಜನೀಯಂ ರುಧಿರಮ್ ಅನಾದಾಯ ತೇನ ನ ಪ್ರವಿಶ್ಯತೇ|
8 The Holy Ghost signifying this, that the way into the holies was not yet made manifest, whilst the former tabernacle was yet standing.
ಇತ್ಯನೇನ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಯತ್ ಜ್ಞಾಪಯತಿ ತದಿದಂ ತತ್ ಪ್ರಥಮಂ ದೂಷ್ಯಂ ಯಾವತ್ ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ ಮಹಾಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಗಾಮೀ ಪನ್ಥಾ ಅಪ್ರಕಾಶಿತಸ್ತಿಷ್ಠತಿ|
9 Which is a parable of the time present: according to which gifts and sacrifices are offered, which can not, as to the conscience, make him perfect that serveth, only in meats and in drinks,
ತಚ್ಚ ದೂಷ್ಯಂ ವರ್ತ್ತಮಾನಸಮಯಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಃ, ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಸಂಶೋಧನಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಯನ್ನಿರೂಪಿತಂ ತದನುಸಾರಾತ್ ಸೇವಾಕಾರಿಣೋ ಮಾನಸಿಕಸಿದ್ಧಿಕರಣೇಽಸಮರ್ಥಾಭಿಃ
10 And divers washings, and justices of the flesh laid on them until the time of correction.
ಕೇವಲಂ ಖಾದ್ಯಪೇಯೇಷು ವಿವಿಧಮಜ್ಜನೇಷು ಚ ಶಾರೀರಿಕರೀತಿಭಿ ರ್ಯುಕ್ತಾನಿ ನೈವೇದ್ಯಾನಿ ಬಲಿದಾನಾನಿ ಚ ಭವನ್ತಿ|
11 But Christ, being come an high priest of the good things to come, by a greater and more perfect tabernacle not made with hand, that is, not of this creation:
ಅಪರಂ ಭಾವಿಮಙ್ಗಲಾನಾಂ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಉಪಸ್ಥಾಯಾಹಸ್ತನಿರ್ಮ್ಮಿತೇನಾರ್ಥತ ಏತತ್ಸೃಷ್ಟೇ ರ್ಬಹಿರ್ಭೂತೇನ ಶ್ರೇಷ್ಠೇನ ಸಿದ್ಧೇನ ಚ ದೂಷ್ಯೇಣ ಗತ್ವಾ
12 Neither by the blood of goats, or of calves, but by his own blood, entered once into the holies, having obtained eternal redemption. (aiōnios g166)
ಛಾಗಾನಾಂ ಗೋವತ್ಸಾನಾಂ ವಾ ರುಧಿರಮ್ ಅನಾದಾಯ ಸ್ವೀಯರುಧಿರಮ್ ಆದಾಯೈಕಕೃತ್ವ ಏವ ಮಹಾಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯಾನನ್ತಕಾಲಿಕಾಂ ಮುಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್| (aiōnios g166)
13 For if the blood of goats and of oxen, and the ashes of an heifer being sprinkled, sanctify such as are defiled, to the cleansing of the flesh:
ವೃಷಛಾಗಾನಾಂ ರುಧಿರೇಣ ಗವೀಭಸ್ಮನಃ ಪ್ರಕ್ಷೇಪೇಣ ಚ ಯದ್ಯಶುಚಿಲೋಕಾಃ ಶಾರೀರಿಶುಚಿತ್ವಾಯ ಪೂಯನ್ತೇ,
14 How much more shall the blood of Christ, who by the Holy Ghost offered himself unspotted unto God, cleanse our conscience from dead works, to serve the living God? (aiōnios g166)
ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ಮನ್ಯಧ್ವೇ ಯಃ ಸದಾತನೇನಾತ್ಮನಾ ನಿಷ್ಕಲಙ್ಕಬಲಿಮಿವ ಸ್ವಮೇವೇಶ್ವರಾಯ ದತ್ತವಾನ್, ತಸ್ಯ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ರುಧಿರೇಣ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಾಂಸ್ಯಮರೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸೇವಾಯೈ ಕಿಂ ಮೃತ್ಯುಜನಕೇಭ್ಯಃ ಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯೋ ನ ಪವಿತ್ರೀಕಾರಿಷ್ಯನ್ತೇ? (aiōnios g166)
15 And therefore he is the mediator of the new testament: that by means of his death, for the redemption of those transgressions, which were under the former testament, they that are called may receive the promise of eternal inheritance. (aiōnios g166)
ಸ ನೂತನನಿಯಮಸ್ಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥೋಽಭವತ್ ತಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯೋಽಯಂ ಯತ್ ಪ್ರಥಮನಿಯಮಲಙ್ಘನರೂಪಪಾಪೇಭ್ಯೋ ಮೃತ್ಯುನಾ ಮುಕ್ತೌ ಜಾತಾಯಾಮ್ ಆಹೂತಲೋಕಾ ಅನನ್ತಕಾಲೀಯಸಮ್ಪದಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಫಲಂ ಲಭೇರನ್| (aiōnios g166)
16 For where there is a testament, the death of the testator must of necessity come in.
ಯತ್ರ ನಿಯಮೋ ಭವತಿ ತತ್ರ ನಿಯಮಸಾಧಕಸ್ಯ ಬಲೇ ರ್ಮೃತ್ಯುನಾ ಭವಿತವ್ಯಂ|
17 For a testament is of force, after men are dead: otherwise it is as yet of no strength, whilst the testator liveth.
ಯತೋ ಹತೇನ ಬಲಿನಾ ನಿಯಮಃ ಸ್ಥಿರೀಭವತಿ ಕಿನ್ತು ನಿಯಮಸಾಧಕೋ ಬಲಿ ರ್ಯಾವತ್ ಜೀವತಿ ತಾವತ್ ನಿಯಮೋ ನಿರರ್ಥಕಸ್ತಿಷ್ಠತಿ|
18 Whereupon neither was the first indeed dedicated without blood.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಪೂರ್ವ್ವನಿಯಮೋಽಪಿ ರುಧಿರಪಾತಂ ವಿನಾ ನ ಸಾಧಿತಃ|
19 For when every commandment of the law had been read by Moses to all the people, he took the blood of calves and goats, with water, and scarlet wool and hyssop, and sprinkled both the book itself and all the people,
ಫಲತಃ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಾ ಆಜ್ಞಾಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಮೂಸಾ ಜಲೇನ ಸಿನ್ದೂರವರ್ಣಲೋಮ್ನಾ ಏಷೋವತೃಣೇನ ಚ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಗೋವತ್ಸಾನಾಂ ಛಾಗಾನಾಞ್ಚ ರುಧಿರಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗ್ರನ್ಥೇ ಸರ್ವ್ವಲೋಕೇಷು ಚ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ಯ ಬಭಾಷೇ,
20 Saying: This is the blood of the testament, which God hath enjoined unto you.
ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅಧೀಶ್ವರೋ ಯಂ ನಿಯಮಂ ನಿರೂಪಿತವಾನ್ ತಸ್ಯ ರುಧಿರಮೇತತ್|
21 The tabernacle also and all the vessels of the ministry, in like manner, he sprinkled with blood.
ತದ್ವತ್ ಸ ದೂಷ್ಯೇಽಪಿ ಸೇವಾರ್ಥಕೇಷು ಸರ್ವ್ವಪಾತ್ರೇಷು ಚ ರುಧಿರಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪ್ತವಾನ್|
22 And almost all things, according to the law, are cleansed with blood: and without shedding of blood there is no remission.
ಅಪರಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಪ್ರಾಯಶಃ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ರುಧಿರೇಣ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯನ್ತೇ ರುಧಿರಪಾತಂ ವಿನಾ ಪಾಪಮೋಚನಂ ನ ಭವತಿ ಚ|
23 It is necessary therefore that the patterns of heavenly things should be cleansed with these: but the heavenly things themselves with better sacrifices than these.
ಅಪರಂ ಯಾನಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯವಸ್ತೂನಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಾಸ್ತೇಷಾಮ್ ಏತೈಃ ಪಾವನಮ್ ಆವಶ್ಯಕಮ್ ಆಸೀತ್ ಕಿನ್ತು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯವಸ್ತೂನಾಮ್ ಏತೇಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠೇ ರ್ಬಲಿದಾನೈಃ ಪಾವನಮಾವಶ್ಯಕಂ|
24 For Jesus is not entered into the holies made with hands, the patterns of the true: but into heaven itself, that he may appear now in the presence of God for us.
ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಸತ್ಯಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತರೂಪಂ ಹಸ್ತಕೃತಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಂ ನ ಪ್ರವಿಷ್ಟವಾನ್ ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಇದಾನೀಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಉಪಸ್ಥಾತುಂ ಸ್ವರ್ಗಮೇವ ಪ್ರವಿಷ್ಟಃ|
25 Nor yet that he should offer himself often, as the high priest entereth into the holies, every year with the blood of others:
ಯಥಾ ಚ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಪ್ರತಿವರ್ಷಂ ಪರಶೋಣಿತಮಾದಾಯ ಮಹಾಪವಿತ್ರಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ತಥಾ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಪುನಃ ಪುನರಾತ್ಮೋತ್ಸರ್ಗೋ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಃ,
26 For then he ought to have suffered often from the beginning of the world: but now once at the end of ages, he hath appeared for the destruction of sin, by the sacrifice of himself. (aiōn g165)
ಕರ್ತ್ತವ್ಯೇ ಸತಿ ಜಗತಃ ಸೃಷ್ಟಿಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ಬಹುವಾರಂ ತಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಭೋಗ ಆವಶ್ಯಕೋಽಭವತ್; ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ಸ ಆತ್ಮೋತ್ಸರ್ಗೇಣ ಪಾಪನಾಶಾರ್ಥಮ್ ಏಕಕೃತ್ವೋ ಜಗತಃ ಶೇಷಕಾಲೇ ಪ್ರಚಕಾಶೇ| (aiōn g165)
27 And as it is appointed unto men once to die, and after this the judgment:
ಅಪರಂ ಯಥಾ ಮಾನುಷಸ್ಯೈಕಕೃತ್ವೋ ಮರಣಂ ತತ್ ಪಶ್ಚಾದ್ ವಿಚಾರೋ ನಿರೂಪಿತೋಽಸ್ತಿ,
28 So also Christ was offered once to exhaust the sins of many; the second time he shall appear without sin to them that expect him unto salvation.
ತದ್ವತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ಬಹೂನಾಂ ಪಾಪವಹನಾರ್ಥಂ ಬಲಿರೂಪೇಣೈಕಕೃತ್ವ ಉತ್ಸಸೃಜೇ, ಅಪರಂ ದ್ವಿತೀಯವಾರಂ ಪಾಪಾದ್ ಭಿನ್ನಃ ಸನ್ ಯೇ ತಂ ಪ್ರತೀಕ್ಷನ್ತೇ ತೇಷಾಂ ಪರಿತ್ರಾಣಾರ್ಥಂ ದರ್ಶನಂ ದಾಸ್ಯತಿ|

< Hebrews 9 >