Psalms 109
1 To the chief Musician. Of David. A Psalm. O God of my praise, be not silent:
Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.
2 For the mouth of the wicked [man] and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken against me with a lying tongue,
Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.
3 And with words of hatred have they encompassed me; and they fight against me without a cause.
En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.
4 For my love they are mine adversaries; but I [give myself unto] prayer.
Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.
5 And they have rewarded me evil for good, and hatred for my love.
En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.
6 Set a wicked [man] over him, and let [the] adversary stand at his right hand;
Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.
7 When he shall be judged, let him go out guilty, and let his prayer become sin;
Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.
8 Let his days be few, let another take his office;
Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;
9 Let his sons be fatherless, and his wife a widow;
Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.
10 Let his sons be vagabonds and beg, and let them seek [their bread] far from their desolate places;
En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.
11 Let the usurer cast the net over all that he hath, and let strangers despoil his labour;
Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.
12 Let there be none to extend kindness unto him, neither let there be any to favour his fatherless children;
Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.
13 Let his posterity be cut off; in the generation following let their name be blotted out:
Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.
14 Let the iniquity of his fathers be remembered with Jehovah, and let not the sin of his mother be blotted out;
De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.
15 Let them be before Jehovah continually, that he may cut off the memory of them from the earth:
Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.
16 Because he remembered not to shew kindness, but persecuted the afflicted and needy man, and the broken in heart, to slay him.
Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.
17 And he loved cursing; so let it come unto him. And he delighted not in blessing; and let it be far from him.
Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.
18 And he clothed himself with cursing like his vestment; so let it come into his bowels like water, and like oil into his bones;
En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.
19 Let it be unto him as a garment with which he covereth himself, and for a girdle wherewith he is constantly girded.
Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.
20 Let this be the reward of mine adversaries from Jehovah, and of them that speak evil against my soul.
Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.
21 But do thou for me, Jehovah, Lord, for thy name's sake; because thy loving-kindness is good, deliver me:
Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.
22 For I am afflicted and needy, and my heart is wounded within me.
Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.
23 I am gone like a shadow when it lengtheneth; I am tossed about like the locust;
Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.
24 My knees are failing through fasting, and my flesh hath lost its fatness;
Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.
25 And I am become a reproach unto them; [when] they look upon me they shake their heads.
Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.
26 Help me, Jehovah my God; save me according to thy loving-kindness:
Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.
27 That they may know that this is thy hand; that thou, Jehovah, hast done it.
Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.
28 Let them curse, but bless thou; when they rise up, let them be ashamed, and let thy servant rejoice.
Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.
29 Let mine adversaries be clothed with confusion, and let them cover themselves with their shame as with a mantle.
Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.
30 I will greatly celebrate Jehovah with my mouth; yea, I will praise him among the multitude.
Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.
31 For he standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.
Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.
