< Psalms 102 >

1 A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before Jehovah. Jehovah, hear my prayer, and let my cry come unto thee.
Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN. O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.
2 Hide not thy face from me: in the day of my trouble, incline thine ear unto me; in the day I call, answer me speedily.
Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a firebrand.
Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.
4 My heart is smitten and withered like grass; yea, I have forgotten to eat my bread.
Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.
5 By reason of the voice of my groaning, my bones cleave to my flesh.
Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.
6 I am become like the pelican of the wilderness, I am as an owl in desolate places;
Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.
7 I watch, and am like a sparrow alone upon the housetop.
Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.
8 Mine enemies reproach me all the day; they that are mad against me swear by me.
Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.
10 Because of thine indignation and thy wrath; for thou hast lifted me up, and cast me down.
Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.
11 My days are like a lengthened-out shadow, and I, I am withered like grass.
Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.
12 But thou, Jehovah, abidest for ever, and thy memorial from generation to generation.
Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.
13 Thou wilt rise up, thou wilt have mercy upon Zion: for it is the time to be gracious to her, for the set time is come.
Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.
14 For thy servants take pleasure in her stones, and favour her dust.
Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.
15 And the nations shall fear the name of Jehovah, and all the kings of the earth thy glory.
Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.
16 When Jehovah shall build up Zion, he will appear in his glory.
Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,
17 He will regard the prayer of the destitute one, and not despise their prayer.
Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;
18 This shall be written for the generation to come; and a people that shall be created shall praise Jah:
Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;
19 For he hath looked down from the height of his sanctuary; from the heavens hath Jehovah beheld the earth,
Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;
20 To hear the groaning of the prisoner, to loose those that are appointed to die;
Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;
21 That the name of Jehovah may be declared in Zion, and his praise in Jerusalem,
Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;
22 When the peoples shall be gathered together, and the kingdoms, to serve Jehovah.
Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.
23 He weakened my strength in the way, he shortened my days.
Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.
24 I said, My God, take me not away in the midst of my days! ...Thy years are from generation to generation.
Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.
25 Of old hast thou founded the earth, and the heavens are the work of thy hands:
Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;
26 They shall perish, but thou continuest; and all of them shall grow old as a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.
Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.
27 But thou art the Same, and thy years shall have no end.
Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden.
28 The children of thy servants shall abide, and their seed shall be established before thee.
De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.

< Psalms 102 >