Proverbs 19
1 Better is a poor [man] that walketh in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
Kamalla yaşayan yoxsul insan Şər danışan axmaqdan yaxşıdır.
2 Also that a person be without knowledge is not good; and he that hasteth with his feet maketh false steps.
Bilik yoxdursa, həvəs yaxşılıq edə bilməz. Tələsən tərsə düşər.
3 The folly of man distorteth his way, and his heart is irritated against Jehovah.
İnsan öz səfehliyi ilə yolunu alt-üst edər, Ürəyində isə Rəbbə hiddətlənər.
4 Wealth addeth many friends; but the poor is separated from his friend.
Var-dövlət dost artırar, Kasıbı isə dostları atar.
5 A false witness shall not be held innocent, and he that uttereth lies shall not escape.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran qurtuluş tapmaz.
6 Many court the favour of a noble; and every one is friend to a man that giveth.
Çoxları nəcabətlinin üzünü görmək istər, Səxavətli adamla çoxları dostluq edər.
7 All the brethren of a poor [man] hate him; how much more do his friends go far from him: he pursueth [them] with words, — they are not [to be found].
Yoxsuldan qardaşının da zəhləsi gedər, Dostları ondan lap uzaq gəzər, Yalvararaq ardınca düşsə də, yaxınına gəlməz.
8 He that getteth sense loveth his own soul; he that keepeth understanding shall find good.
Anlayış qazanan öz canını sevər, Dərrakəyə bağlanan uğur qazanar.
9 A false witness shall not be held innocent, and he that uttereth lies shall perish.
Yalançı şahid cəzasız qalmaz, Yalandan üzə duran həlak olar.
10 Good living beseemeth not a fool; how much less for a servant to have rule over princes.
Axmağa dəbdəbəli həyat yaraşmadığı kimi Qulun ağalara hökm etməsi də yaraşmaz.
11 The discretion of a man maketh him slow to anger, and it is his glory to pass over a transgression.
İnsanın ağlı hiddəti ləngidər, Başqasının günahını bağışlamaq ona şərəf gətirər.
12 The king's displeasure is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
Padşahın qəzəbi aslan nərəsinə bənzər, Razılığı çəmənə düşən şehə bənzər.
13 A foolish son is the calamity of his father; and the contentions of a wife are a continual dropping.
Axmaq oğul atasına bəla olar, Davakar arvad kəsilməyən damcıya oxşar.
14 House and wealth are an inheritance from fathers; but a prudent wife is from Jehovah.
İnsana ev, var-dövlət atalardan miras qalar, Ağıllı arvadı isə Rəbb nəsib edər.
15 Slothfulness casteth into a deep sleep, and the idle soul shall suffer hunger.
Tənbəllik insana dərin yuxu gətirər, Avaralıq insanı ac qoyar.
16 He that keepeth the commandment keepeth his soul; he that is careless of his ways shall die.
Əmrə əməl edən canını saxlar, Yoluna baxmayan həlak olar.
17 He that is gracious to the poor lendeth unto Jehovah; and what he hath bestowed will he repay unto him.
Kasıba səxavət göstərən sanki Rəbbə borc verər, Çünki onun əvəzi Rəbdən gələr.
18 Chasten thy son, seeing there is hope; but set not thy soul upon killing him.
Ümid varkən oğluna tərbiyə ver, Ölümünə bais olma.
19 A man of great wrath shall suffer punishment; for if thou deliver [him], yet thou must do it again.
Kəmhövsələ insan cəriməyə düşər, Onu qurtarsan belə, yenə də davam edər.
20 Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
Nəsihətə qulaq as, tərbiyəni qəbul et, Bunun nəticəsində hikmətli olarsan.
21 Many are the thoughts in a man's heart, but the counsel of Jehovah, that doth stand.
İnsanın qəlbində çox amalı var, Amma Rəbbin niyyəti həyata keçər.
22 The charm of a man is his kindness; and a poor [man] is better than a liar.
İnsan etibar arzular, Yoxsul adam fırıldaqçıdan yaxşıdır.
23 The fear of Jehovah [tendeth] to life, and he [that hath it] shall rest satisfied without being visited with evil.
Rəbb qorxusu insana həyat verər, Ona şər yaxınlaşmaz, tox yatar.
24 A sluggard burieth his hand in the dish, and will not even bring it to his mouth again.
Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına belə, aparmaz.
25 Smite a scorner, and the simple will beware; reprove the intelligent, and he will understand knowledge.
Rişxəndçini döysən, cahil insan uzaqgörən olar, Dərrakəlini danlasan, biliyini artırar.
26 He that ruineth [his] father and chaseth away [his] mother is a son that causeth shame and bringeth reproach.
Kim ki atasını soyub, anasını qovar, Xəcalət gətirən övladdır, ad batırar.
27 Cease, my son, to hear the instruction which causeth to stray from the words of knowledge.
Oğlum, bilik verən sözlərdən dönmək istəsən, Tərbiyəyə qulaq asmaqdan vaz keç!
28 A witness of Belial scorneth judgment, and the mouth of the wicked swalloweth down iniquity.
Yaramaz şahid ədalətə rişxənd edər, Pislərin ağzı acgözlüklə şəri yeyər.
29 Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of the foolish.
Rişxəndçilər üçün məhkəmə, Axmaqların kürəyi üçün kötək hazırlanar.
