Job 10
1 My soul is weary of my life. I will release my words against myself. I will speak in the bitterness of my soul.
Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag.
2 I will say to God: Do not be willing to condemn me. Reveal to me why you judge me this way.
Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako.
3 Does it seem good to you, if you find fault with me and oppress me, the work of your own hands, and assist the counsel of the impious?
Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan?
4 Do you have bodily eyes? Or, just as man sees, will you see?
Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo?
5 Are your days just like the days of man, and are your years as the times of humans,
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo,
6 so that you would inquire about my iniquity and examine my sin?
Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala,
7 And you know that I have done nothing impious, yet there is no one who can deliver from your hand.
Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot?
8 Your hands have made me and formed me all around, and, in this way, do you suddenly throw me away?
Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako.
9 Remember, I ask you, that you have fashioned me like clay, and you will reduce me to dust.
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug?
10 Have you not extracted me like milk and curdled me like cheese?
Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso?
11 You have clothed me with skin and flesh. You have put me together with bones and nerves.
Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat.
12 You have assigned to me life and mercy, and your visitation has preserved my spirit.
Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu.
13 Though you may conceal this in your heart, yet I know that you remember everything.
Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo:
14 If I have sinned, and you have spared me for an hour, why do you not endure me to be clean from my iniquity?
Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan.
15 And if I should be impious, woe to me, and if I should be just, I will not lift up my head, being drenched with affliction and misery.
Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan.
16 And because of pride, you will seize me like a lioness, and having returned, you torment me to an extraordinary degree.
Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan.
17 You renew your testimony against me, and you multiply your wrath against me, and these punishments make war within me.
Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako.
18 Why did you lead me out of the womb? If only I had been consumed, so that no eye would ever see me!
Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako.
19 I should have been as if I had not been: transferred from the womb to the tomb.
Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan.
20 Will not my few days be completed soon? Release me, therefore, so that I may lament my sorrows a little,
Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay,
21 before I depart and return no more to a land that is dark and covered with the fog of death,
Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon;
22 a land of misery and darkness, where the shadow of death, and nothing else but everlasting horror, dwells.
Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii.
