Song of Solomon 2
1 I am a rose of Sharon, a flower of the valleys.
Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2 As the lily-flower among the thorns of the waste, so is my love among the daughters.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3 As the apple-tree among the trees of the wood, so is my loved one among the sons. I took my rest under his shade with great delight, and his fruit was sweet to my taste.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4 He took me to the house of wine, and his flag over me was love.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5 Make me strong with wine-cakes, let me be comforted with apples; I am overcome with love.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6 His left hand is under my head, and his right hand is round about me.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7 I say to you, O daughters of Jerusalem, by the roes of the field, do not let love be moved till it is ready.
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8 The voice of my loved one! See, he comes dancing on the mountains, stepping quickly on the hills.
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9 My loved one is like a roe; see, he is on the other side of our wall, he is looking in at the windows, letting himself be seen through the spaces.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10 My loved one said to me, Get up, my love, my fair one, and come away.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11 For, see, the winter is past, the rain is over and gone;
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12 The flowers are come on the earth; the time of cutting the vines is come, and the voice of the dove is sounding in our land;
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13 The fig-tree puts out her green fruit and the vines with their young fruit give a good smell. Get up from your bed, my beautiful one, and come away.
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14 O my dove, you are in the holes of the mountain sides, in the cracks of the high hills; let me see your face, let your voice come to my ears; for sweet is your voice, and your face is fair.
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15 Take for us the foxes, the little foxes, which do damage to the vines; our vines have young grapes.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16 My loved one is mine, and I am his: he takes his food among the flowers.
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17 Till the evening comes, and the sky slowly becomes dark, come, my loved one, and be like a roe on the mountains of Bether.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
