< Psalms 31 >

1 For the choirmaster. A Psalm of David. In You, O LORD, I have taken refuge; let me never be put to shame; save me by Your righteousness.
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، به تو پناه آورده‌ام، نگذار هرگز سرافکنده شوم. تو عادلی، پس مرا نجات ده.
2 Incline Your ear to me; come quickly to my rescue. Be my rock of refuge, the stronghold of my deliverance.
به دعای من گوش ده و هر چه زودتر مرا نجات ببخش. پناهگاهی مطمئن و خانه‌ای حصاردار برای من باش و مرا برهان.
3 For You are my rock and my fortress; lead me and guide me for the sake of Your name.
تو پناهگاه و سنگر من هستی؛ به خاطر نام خود مرا رهبری و هدایت فرما.
4 You free me from the net laid out for me, for You are my refuge.
مرا از دامی که برایم نهاده‌اند حفظ نما و از خطر برهان.
5 Into Your hands I commit my spirit; You have redeemed me, O LORD, God of truth.
روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ ای یهوه خدای امین، تو بهای آزادی مرا پرداخته‌ای.
6 I hate those who cling to worthless idols, but in the LORD I trust.
از آنانی که به بت اعتماد می‌کنند، متنفرم؛ من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام.
7 I will be glad and rejoice in Your loving devotion, for You have seen my affliction; You have known the anguish of my soul.
محبت تو مایۀ شادی و سرور من است، زیرا به مصیبت من توجه نمودی و از مشکلات من آگاه شدی.
8 You have not delivered me to the enemy; You have set my feet in the open.
مرا به دست دشمن نسپردی، بلکه راه نجات پیش پایم نهادی.
9 Be merciful to me, O LORD, for I am in distress; my eyes fail from sorrow, my soul and body as well.
خداوندا، بر من رحم کن، زیرا در تنگنا و سختی هستم. چشمانم از شدت گریه تار شده است. دیگر تاب و تحمل ندارم.
10 For my life is consumed with grief and my years with groaning; my iniquity has drained my strength, and my bones are wasting away.
عمرم با آه و ناله به سر می‌رود. بر اثر گناه، قوتم را از دست داده‌ام و استخوانهایم می‌پوسند.
11 Among all my enemies I am a disgrace, and among my neighbors even more. I am dreaded by my friends— they flee when they see me on the street.
نزد همهٔ دشمنان سرافکنده و رسوا شده‌ام و پیش همسایگان نمی‌توانم سرم را بلند کنم. آشنایان از من می‌ترسند؛ هر که مرا در کوچه و بازار می‌بیند، می‌گریزد.
12 I am forgotten like a dead man, out of mind. I am like a broken vessel.
همچون مرده‌ای هستم که به دست فراموشی سپرده شده است؛ مانند ظرفی هستم که به دور انداخته باشند.
13 For I hear the slander of many; there is terror on every side. They conspire against me and plot to take my life.
شنیده‌ام که بسیاری از من بدگویی می‌کنند. وحشت مرا احاطه کرده است، زیرا آنان نقشهٔ قتل مرا می‌کشند و بر ضد من برخاسته‌اند و قصد جانم را دارند.
14 But I trust in You, O LORD; I say, “You are my God.”
اما من بر تو، ای خداوند، توکل کرده‌ام و می‌گویم که خدای من تو هستی.
15 My times are in Your hands; deliver me from my enemies and from those who pursue me.
زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنان و آزاردهندگانم برهان.
16 Make Your face shine on Your servant; save me by Your loving devotion.
نظر لطف بر بنده‌ات بیفکن و در محبت خود مرا نجات ده.
17 O LORD, let me not be ashamed, for I have called on You. Let the wicked be put to shame; let them lie silent in Sheol. (Sheol h7585)
ای خداوند، به تو متوسل شده‌ام، نگذار سرافکنده شوم. بگذار شریران شرمنده شوند و خاموش به قبرهایشان فرو روند. (Sheol h7585)
18 May lying lips be silenced— lips that speak with arrogance against the righteous, full of pride and contempt.
بگذار زبان دروغگو که بر ضد عادلان سخن می‌گوید لال شود.
19 How great is Your goodness which You have laid up for those who fear You, which You have bestowed before the sons of men on those who take refuge in You!
خداوندا، چه عظیم است نیکویی تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای! تو آن را در حق کسانی که به تو پناه می‌برند، در برابر مردم بجا می‌آوری.
20 You hide them in the secret place of Your presence from the schemes of men. You conceal them in Your shelter from accusing tongues.
دوستدارانت را از دام توطئه و زخم زبان در امان می‌داری و آنها را در سایهٔ حضورت پناه می‌دهی.
21 Blessed be the LORD, for He has shown me His loving devotion in a city under siege.
خداوند را سپاس باد! زیرا زمانی که من در محاصره بودم، او محبتش را به طرز شگفت‌انگیزی به من نشان داد!
22 In my alarm I said, “I am cut off from Your sight!” But You heard my plea for mercy when I called to You for help.
من ترسیده بودم و فکر می‌کردم که دیگر از نظر خداوند افتاده‌ام؛ اما وقتی نزد او فریاد برآوردم، او دعای مرا شنید و مرا اجابت فرمود.
23 Love the LORD, all His saints. The LORD preserves the faithful, but fully repays the arrogant.
ای قوم خداوند، او را دوست بدارید! خداوند افراد امین و وفادار را حفظ می‌کند، اما متکبران را به سزای اعمالشان می‌رساند.
24 Be strong and courageous, all you who hope in the LORD.
ای همهٔ کسانی که به خداوند امید بسته‌اید، شجاع و قوی دل باشید!

< Psalms 31 >