< Job 36 >

1 And Elihu continued:
و الیهو باز‌گفت:۱
2 “Bear with me a little longer, and I will show you that there is more to be said on God’s behalf.
«برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است.۲
3 I get my knowledge from afar, and I will ascribe justice to my Maker.
علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود.۳
4 For truly my words are free of falsehood; one perfect in knowledge is with you.
چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است.۴
5 Indeed, God is mighty, but He despises no one; He is mighty in strength of understanding.
اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است.۵
6 He does not keep the wicked alive, but He grants justice to the afflicted.
شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد.۶
7 He does not take His eyes off the righteous, but He enthrones them with kings and exalts them forever.
چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند.۷
8 And if men are bound with chains, caught in cords of affliction,
اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند،۸
9 then He tells them their deeds and how arrogantly they have transgressed.
آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند،۹
10 He opens their ears to correction and commands that they turn from iniquity.
وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند.۱۰
11 If they obey and serve Him, then they end their days in prosperity and their years in happiness.
پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی.۱۱
12 But if they do not obey, then they perish by the sword and die without knowledge.
و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد.۱۲
13 The godless in heart harbor resentment; even when He binds them, they do not cry for help.
اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند.۱۳
14 They die in their youth, among the male shrine prostitutes.
ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود).۱۴
15 God rescues the afflicted by their affliction and opens their ears in oppression.
مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند.۱۵
16 Indeed, He drew you from the jaws of distress to a spacious and broad place, to a table full of richness.
«پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد،۱۶
17 But now you are laden with the judgment due the wicked; judgment and justice have seized you.
و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند.۱۷
18 Be careful that no one lures you with riches; do not let a large bribe lead you astray.
باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد.۱۸
19 Can your wealth or all your mighty effort keep you from distress?
آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را.۱۹
20 Do not long for the night, when people vanish from their homes.
برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد.۲۰
21 Be careful not to turn to iniquity, for this you have preferred to affliction.
با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای.۲۱
22 Behold, God is exalted in His power. Who is a teacher like Him?
اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟۲۲
23 Who has appointed His way for Him, or told Him, ‘You have done wrong’?
کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟۲۳
24 Remember to magnify His work, which men have praised in song.
به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند.۲۴
25 All mankind has seen it; men behold it from afar.
جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند.۲۵
26 Indeed, God is great—beyond our knowledge; the number of His years is unsearchable.
اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد.۲۶
27 For He draws up drops of water which distill the rain from the mist,
زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند.۲۷
28 which the clouds pour out and shower abundantly on mankind.
که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود.۲۸
29 Furthermore, who can understand how the clouds spread out, how the thunder roars from His pavilion?
آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟۲۹
30 See how He scatters His lightning around Him and covers the depths of the sea.
اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند.۳۰
31 For by these He judges the nations and provides food in abundance.
زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد.۳۱
32 He fills His hands with lightning and commands it to strike its mark.
دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد.۳۲
33 The thunder declares His presence; even the cattle regard the rising storm.
رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند.۳۳

< Job 36 >