Psalms 83
1 A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not thou silence: Hold not thy peace, and be not still, O God.
Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
2 For, lo, thine enemies make a tumult; And they that hate thee have lifted up the head.
Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
3 They take crafty counsel against thy people, And consult together against thy hidden ones.
Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
4 They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; That the name of Israel may be no more in remembrance.
Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
5 For they have consulted together with one consent; Against thee do they make a covenant:
Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagarenes;
La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
7 Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre:
Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
8 Assyria also is joined with them; They have helped the children of Lot. (Selah)
Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
9 Do thou unto them as unto Midian, As to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon;
Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
10 Who perished at Endor, Who became as dung for the earth.
Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
11 Make their nobles like Oreb and Zeeb; Yea, all their princes like Zebah and Zalmunna;
Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
12 Who said, Let us take to ourselves in possession The habitations of God.
Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
13 O my God, make them like the whirling dust; As stubble before the wind.
Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
14 As the fire that burneth the forest, And as the flame that setteth the mountains on fire,
Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
15 So pursue them with thy tempest, And terrify them with thy storm.
Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
16 Fill their faces with confusion, That they may seek thy name, O Jehovah.
Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
17 Let them be put to shame and dismayed for ever; Yea, let them be confounded and perish;
Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
18 That they may know that thou alone, whose name is Jehovah, Art the Most High over all the earth.
Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
