< Psalmen 94 >
1 O God der wraken! o HEERE, God der wraken! verschijn blinkende.
Ó Senhor Deus, a quem a vingança pertence, ó Deus, a quem a vingança pertence, mostra-te resplandecente.
2 Gij, Rechter der aarde! verhef U; breng vergelding weder over de hovaardigen.
Exalta-te, tu, que és juiz da terra: dá a paga aos soberbos.
3 Hoe lang zullen de goddelozen, o HEERE! hoe lang zullen de goddelozen van vreugde opspringen?
Até quando os impios, Senhor, até quando os impios saltarão de prazer?
4 Uitgieten? hard spreken? alle werkers der ongerechtigheid zich beroemen?
Até quando proferirão, e fallarão coisas duras, e se gloriarão todos os que obram a iniquidade?
5 O HEERE! zij verbrijzelen Uw volk, en zij verdrukken Uw erfdeel.
Reduzem a pedaços o teu povo, e affligem a tua herança.
6 De weduwe en den vreemdeling doden zij, en zij vermoorden de wezen.
Matam a viuva e o estrangeiro, e ao orphão tiram a vida.
7 En zeggen: De HEERE ziet het niet, en de God van Jakob merkt het niet.
Comtudo dizem: O Senhor não o verá; nem para isso attenderá o Deus de Jacob.
8 Aanmerkt, gij onvernuftigen onder het volk! en gij dwazen! wanneer zult gij verstandig worden?
Attendei, ó brutaes d'entre o povo; e vós, loucos, quando sereis sabios?
9 Zou Hij, Die het oor plant, niet horen? zou Hij, Die het oog formeert, niet aanschouwen?
Aquelle que fez o ouvido não ouvirá? e o que formou o olho não verá?
10 Zou Hij, Die de heidenen tuchtigt, niet straffen, Hij, Die den mens wetenschap leert?
Aquelle que argúe as gentes não castigará? e o que ensina ao homem o conhecimento não saberá?
11 De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.
O Senhor conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.
12 Welgelukzalig is de man, o HEERE! dien Gij tuchtigt, en dien Gij leert uit Uw wet,
Bemaventurado é o homem aquem tu castigas, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei;
13 Om hem rust te geven van de kwade dagen; totdat de kuil voor den goddeloze gegraven wordt.
Para lhe dares descanço dos dias maus, até que se abra a cova para o impio.
14 Want de HEERE zal Zijn volk niet begeven, en Hij zal Zijn erve niet verlaten.
Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.
15 Want het oordeel zal wederkeren tot de gerechtigheid; en alle oprechten van hart zullen hetzelve navolgen.
Mas o juizo voltará á rectidão, e seguil-o-hão todos os rectos do coração.
16 Wie zal voor mij staan tegen de boosdoeners? Wie zal zich voor mij stellen tegen de werkers der ongerechtigheid?
Quem será por mim contra os malfeitores? quem se porá por mim contra os que obram a iniquidade?
17 Ten ware dat de HEERE mij een Hulp geweest ware, mijn ziel had bijna in de stilte gewoond.
Se o Senhor não tivera ido em meu auxilio, a minha alma quasi que teria ficado no silencio.
18 Als ik zeide: Mijn voet wankelt; Uw goedertierenheid, o HEERE! ondersteunde mij.
Quando eu disse: O meu pé vacilla; a tua benignidade, Senhor, me susteve.
19 Als mijn gedachten binnen in mij vermenigvuldigd werden, hebben Uw vertroostingen mijn ziel verkwikt.
Na multidão dos meus pensamentos dentro de mim, as tuas consolações recrearam a minha alma.
20 Zou zich de stoel der schadelijkheden met U vergezelschappen, die moeite verdicht bij inzetting?
Porventura o throno d'iniquidade te acompanha, o qual forja o mal por uma lei?
21 Zij rotten zich samen tegen de ziel des rechtvaardigen, en zij verdoemen onschuldig bloed.
Elles se ajuntam contra a alma do justo, e condemnam o sangue innocente.
22 Doch de HEERE is mij geweest tot een Hoog Vertrek, en mijn God tot een Steenrots mijner toevlucht.
Mas o Senhor é a minha defeza; e o meu Deus é a rocha do meu refugio.
23 En Hij zal hun ongerechtigheid op hen doen wederkeren, en Hij zal hen in hun boosheid verdelgen; de HEERE, onze God, zal hen verdelgen.
E trará sobre elles a sua propria iniquidade; e os destruirá na sua propria malicia: o Senhor nosso Deus os destruirá.