< Psalmen 129 >
1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;
Grandes fueron mis problemas desde el tiempo en que yo era joven (que Israel ahora diga);
2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.
Grandes fueron mis problemas desde que era joven, pero mis problemas no me han superado.
3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.
Los labradores estaban hiriéndome la espalda; largas fueron las heridas que hicieron.
4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.
El Señor es verdadero: las cuerdas de los malhechores se rompen en dos.
5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.
Que todos los que aborrecen a Sion sean avergonzados y rechazados.
6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;
Déjalos ser como la hierba de las casas, que está seca antes de que crezca por completo.
7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;
Él segador no llenó su mano; ni a sus brazos él que hace manojos.
8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.
Y los que pasan, no dicen: La bendición del Señor sea contigo; te damos bendición en el nombre del Señor.