Psalmen 129

1 Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

Hodočasnička pjesma. “Mnogo su me od mladosti tlačili” - neka rekne sad Izrael!

2 Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

“Mnogo su me od mladosti tlačili, ali me ne svladaše.

3 Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

Po leđima su mojim orači orali, duge brazde povlačili.

4 De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

Al' Jahve pravedni isiječe užeta zlikovcima!”

5 Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

Nek' se postide i uzmaknu svi koji mrze Sion!

6 Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

Nek' budu k'o trava na krovu što povene prije nego je počupaju.

7 Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

Žetelac njome ne napuni ruku ni naručje onaj koji veže snopove.

8 En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.

A prolaznici nek' ne reknu: “Blagoslov Jahvin nad vama! Blagoslivljamo vas imenom Jahvinim!”