< Psalmen 103 >
1 Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša, in vse, kar je znotraj mene, blagoslavljaj njegovo sveto ime.
2 Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša in ne pozabi vseh dejanj njega,
3 Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
ki odpušča vse tvoje krivičnosti, ki ozdravlja vse tvoje bolezni,
4 Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
ki odkupuje tvoje življenje pred uničenjem, ki te krona z ljubečo skrbnostjo in nežnimi usmiljenji,
5 Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
ki tvoja usta nasičuje z dobrimi stvarmi, tako da se tvoja mladost obnavlja kakor orlova.
6 De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
Gospod izvršuje pravičnost in sodbo za vse, ki so zatirani.
7 Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
Svoje poti je dal spoznati Mojzesu, svoja dela Izraelovim otrokom.
8 Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
Gospod je usmiljen in milostljiv, počasen za jezo in obilen v usmiljenju.
9 Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
Ne bo se vedno pričkal niti svoje jeze ne bo držal na veke.
10 Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
Z nami ni ravnal po naših grehih niti nas ni nagrajeval glede na naše krivičnosti.
11 Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
Kajti kakor je nebo visoko nad zemljo, tako veliko je njegovo usmiljenje do tistih, ki se ga bojijo.
12 Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
Kolikor daleč je vzhod od zahoda, tako daleč odstranja naše prestopke od nas.
13 Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
Kakor se oče usmili svojih otrok, tako se Gospod usmili teh, ki se ga bojijo.
14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
Kajti pozna naš sestav; spominja se, da smo prah.
15 De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
Glede človeka, so njegovi dnevi kakor trava; kakor cvetica polja, tako cveti.
16 Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
Kajti čeznjo gre veter in izgine in njen kraj je ne bo več poznal.
17 Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
Toda Gospodovo usmiljenje je od večnosti do večnosti na tistih, ki se ga bojijo in njegova pravičnost do otrok otrok,
18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
tistim, ki se držijo njegove zaveze in tistim, ki se spominjajo njegovih zapovedi, da jih izpolnjujejo.
19 De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
Gospod je pripravil svoj prestol v nebesih in njegovo kraljestvo vlada nad vsemi.
20 Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
Blagoslavljajte Gospoda, vi njegovi angeli, ki se odlikujete v moči, ki izpolnjujete njegove zapovedi s poslušanjem glasu njegove besede.
21 Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
Blagoslavljajte Gospoda, vse ve njegove vojske, vi njegovi služabniki, ki izpolnjujete njegovo željo.
22 Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
Blagoslavljajte Gospoda, vsa njegova dela na vseh krajih njegovega gospostva. Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša.