Job 9
1 Maar Job antwoordde en zeide:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
