< Jesaja 17 >
1 De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn.
Damaska kawng pongah thuih ih lok loe, Khenah, Damaska loe vangpui ah oh han ai ah, kamro hmuenmaenawk tapophaih ahmuen ah om tih.
2 De steden van Aroer zullen verlaten worden; voor de kudden zullen zij wezen, die zullen daar nederliggen, en niemand zal ze verschrikken.
Aroer vangpuinawk loe pahnawt sut boeh pongah, tuunawk prathaih ahmuen hoi tabokhaih ahmuen ah om tih; mi mah doeh nihcae to pazih mak ai boeh.
3 En de vesting zal ophouden van Efraim, en het koninkrijk van Damaskus, en het overblijfsel der Syriers; zij zullen zijn gelijk de heerlijkheid der kinderen Israels, spreekt de HEERE der heirscharen.
Ephraim prae thungah sipae hoi thungh ih vangpui om mak ai boeh, Damaska hoi kanghmat Syria prae ah doeh siangpahrang ukhaih om mak ai boeh; nihcae loe Israel caanawk lensawkhaih baktiah om o tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
4 En het zal geschieden te dien dage, dat de heerlijkheid van Jakob verdund zal worden, en dat de vettigheid van zijn vlees mager worden zal.
To na niah loe Jakob lensawkhaih to azaem ueloe, ngan pong ih athawk doeh zaek tih boeh.
5 Want hij zal zijn, gelijk wanneer een maaier het staande koren verzamelt, en zijn arm aren afmaait; ja, hij zal zijn, gelijk wanneer iemand aren leest in het dal Refraim.
To naah loe cang aatkung mah cangqui to aah moe, a ban ah cangqui tapom, Rephaim azawn ih cang aat kami baktiah om tih.
6 Doch een nalezing zal daarin overig blijven, gelijk in de afschudding eens olijfbooms, twee of drie bezien in den top der opperste twijg, en vier of vijf aan zijn vruchtbare takken, spreekt de HEERE, de God Israels.
Toe Olive kung to ahuenh naah, tanghang ranui koekah ih kanghmat athaih hnetto, to tih ai boeh loe thumto maw baktih, kapop ah kathai tanghang pongah kaom kanghmat athaih palito, to tih ai boeh loe pangato baktiah, kanghmat misurthaih to om tih, tiah Israel Angraeng Sithaw mah thuih.
7 Te dien dage zal de mens zien naar Dien, Die hem gemaakt heeft, en zijn ogen zullen op den Heilige Israels zien.
To na niah loe kami mah angmah sahkung to dan ueloe, Israel Ciimcai Sithaw to khingyahaih hoiah khen tih.
8 En hij zal niet aanschouwen de altaren, het werk zijner handen, ook hetgeen zijn vingeren gemaakt hebben, zal hij niet aanzien, noch de bossen, noch de zonnebeelden.
Anih mah ban hoiah sak ih hmaicam to khen mak ai, a banpazung hoiah sak moe, thing nuiah soi ih krangnawk hoi hmuihoih thlaekhaih hmaicamnawk doeh dawncang mak ai boeh.
9 Te dien dage zullen zijn sterke steden zijn, als een verlaten struik, en opperste tak, welke zij verlaten hebben, om der kinderen Israels wil, hoewel daar verwoesting zal wezen.
To na niah loe kacak parai anih ih vangpuinawk loe, Israel kaminawk mah caeh taak moe, vah sut ih thing hoi tadong ih thing tanghang baktiah om ueloe, prae doeh angqai krang tih boeh.
10 Want gij hebt den God uws heils vergeten, en niet gedacht aan den Rotssteen uwer sterkte; daarom zult gij wel liefelijke planten planten, en gij zult hem met uitlandse ranken bezetten;
Nangmacae pahlongkung Sithaw to na pahnet o moe, na thacak o haih lungsong to na poek o ai boeh pongah, kahoih thingkung to na thling o ueloe, kalah amuunawk to na patii o tih;
11 Ten dage, als gij ze zult geplant hebben, zult gij die doen wassen, en in den morgenstond zult gij uw zaad doen bloeien; doch het zal maar een hoop van het gemaaide zijn, in den dag der krankheid en der pijnlijke smart.
to na niah na patit o ih amuu loe amprawk moe, akhawnbang ah apawk roep cadoeh, athaih pakhrikhaih tue loe nang hanah kahoih thai ai palungsethaih tue ah ni om tih.
12 Wee der veelheid der grote volken, die daar bruisen, gelijk de zeeen bruisen; en wee het geruis der natien, die daar ruisen, gelijk de geweldige wateren ruisen!
Tuipui tuen baktiah katuen, kanoih parai kaminawk hoi thacak tuiphu kangthawk baktiah angthawk kaminawk loe, khosak bing!
13 De natien zullen wel ruisen, gelijk grote wateren ruisen; doch Hij zal hem schelden, zo zal hij verre wegvlieden, ja, hij zal gejaagd worden, als het kaf der bergen van den wind, en gelijk een kloot van den wervelwind.
Kaminawk loe kalen parai kangthawk tuiphu baktiah angthawk o cadoeh, nihcae to Sithaw mah thuitaek tih, nihcae loe ahmuen kangthla ah cawn o tih; nihcae loe mae nuiah takhi song naah takhi mah hmuh phaeng ih tavai baktih, kamhae takhi mah hmuh ih anghnoeng baktiah om o tih.
14 Ten tijde des avonds, ziet, zo is er verschrikking, eer het morgen is, is hij er niet meer. Dit is het deel dergenen, die ons beroven, en het lot dergenen, die ons plunderen.
Khenah, duembang ah raihaih pha ueloe, akhawnbang pha ai naah anghmaa o tih. Hae loe kaicae ih hmuenmae lomh kami, kaicae parokungnawk mah tongh han ih taham ah om tih.