Psalmen 73
1 Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
Yon Sòm Asaph Anverite, Bondye bon a Israël, a (sila) avèk kè ki san tach yo!
2 Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
Men pou mwen, pye m te prèt pou glise tonbe, Pa m yo te prèt pou chape.
3 Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
Paske mwen te gen anvi awogan yo, lè m te wè jan mechan yo te byen reyisi.
4 Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
Paske nan lanmò yo, nanpwen soufrans e kò yo byen gra.
5 Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
Yo pa nan pwoblèm tankou lòt moun, ni yo pa toumante tankou limanite.
6 Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
Pou sa, yo pote ògèy tankou yon bèl kolye. Abiman vyolans kouvri kon yon bèl rad.
7 Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
Zye yo anfle nan mitan grès yo. Imajinasyon a kè yo dechennen nèt.
8 Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
Yo giyonnen moun. Ak mechanste, yo pale afè oprime lòt moun. Yo pale konsi se anwo sa soti.
9 Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
Nan bouch yo rive nan syèl la, pandan lang yo fè gwo pwomnad sou tout latè.
10 Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
Akoz sa a, pèp pa yo retounen kote yo, e yo kontinye bwè gran sous yo nèt.
11 Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
Yo di: “Kòman Bondye konnen? Eske gen konesans kote Pi Wo a?”
12 Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
Gade byen, (sila) yo se mechan yo ye. Konsi, toujou alèz, yo te agrandi richès yo.
13 Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
Anverite, se an ven mwen te kenbe kè m san tach, ak lave men m nan inosans.
14 Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
Paske mwen te twouble tout lajounen e te resevwa chatiman chak maten.
15 Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
Si mwen te di: “Mwen va pale konsa,” gade byen, mwen ta trayi jenerasyon pitit Ou yo.
16 Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
Lè m te reflechi pou konprann sa, zye m pa t wè klè menm.
17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
Men jis lè m te antre nan sanktiyè Bondye a, mwen te vin konprann jan yo ta fini.
18 Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
Anverite, Ou te mete yo kote ki glise anpil. Ou te jete yo ba jiskaske yo fini nèt.
19 Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
Men kijan yo va detwi nan yon enstan! Y ap bale nèt ale avèk gran perèz kap rive sibitman!
20 Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
Tankou yon rèv lè moun leve, O SENYÈ, lè Ou leve, Ou va meprize pwòp fòm yo. Ou va rayi rèv de lespri yo.
21 Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
Lè kè m te vin anmè, e kè m te pike anndan m,
22 Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
alò, mwen te vin ensansib e san bon konprann. Mwen te tankou yon bèt devan Ou.
23 Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
Sepandan, mwen avè W tout tan. Ou te kenbe men dwat mwen.
24 Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
Avèk konsèy Ou, Ou va gide mwen, e apre, resevwa mwen nan laglwa.
25 Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Se kilès mwen gen nan syèl la sof ke Ou? Epi anplis ke Ou, mwen pa vle anyen sou latè.
26 Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Chè mwen avèk kè mwen kab fè fayit, men Bondye se fòs kè mwen ak pòsyon mwen jis pou tout tan.
27 Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;
Paske gade byen, (sila) ki lwen yo va peri. Ou te detwi tout (sila) ki pa t fidèl a Ou menm yo.
28 Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.
Men pou mwen, rete pre Bondye se bonte mwen. Mwen te fè Senyè a, BONDYE a, refij mwen, Pou m kab pale tout zèv Ou yo.
