Psalmen 130

1 Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!

En visa i högre choren. Utu djupen ropar jag till dig, Herre.

2 HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.

Herre, hör mina röst; låt din öron akta uppå mins böns röst.

3 Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?

Om du, Herre, vill tillräkna synderna, Herre, ho kan blifva beståndandes?

4 Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

Ty när dig är förlåtelse, att man skall frukta dig.

5 Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.

Jag vänter efter Herran; min själ vänter, och jag hoppas uppå hans ord.

6 Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

Min själ vänter efter Herran, ifrå den ena morgonväkten till den andra.

7 Israel hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.

Israel hoppes uppå Herran; ty när Herranom är nåd, och mycken förlossning när honom.

8 En Hij zal Israel verlossen van al zijn ongerechtigheden.

Och han skall förlossa Israel ifrån alla hans synder.