Psalmen 120

1 Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

Cantique des degrés. À l’Éternel, en ma détresse, j’ai crié; et il m’a répondu.

2 O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

Éternel! délivre mon âme de la lèvre menteuse, de la langue qui trompe.

3 Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

Que te donnera-t-on, et que t’ajoutera-t-on, langue trompeuse? –

4 Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

Des flèches aiguës d’un homme puissant, et des charbons ardents de genêt.

5 O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

Malheur à moi de ce que je séjourne en Méshec, de ce que je demeure avec les tentes de Kédar; –

6 Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

Que mon âme ait tant demeuré avec ceux qui haïssent la paix!

7 Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

Je veux la paix; mais si j’en parle, ils sont, eux, pour la guerre.