Psalmen 102
1 Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN. O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.
| תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃ |
2 Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dage als ik roep, verhoor mij haastelijk.
| אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃ |
3 Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.
| כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃ |
4 Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.
| הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃ |
5 Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.
| מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃ |
6 Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃ |
7 Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.
| שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃ |
8 Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.
| כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃ |
9 Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.
| כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃ |
10 Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.
| מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃ |
11 Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃ |
12 Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃ |
13 Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.
| אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃ |
14 Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.
| כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃ |
15 Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.
| וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃ |
16 Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,
| כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃ |
17 Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;
| פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃ |
18 Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃ |
19 Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;
| כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃ |
20 Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃ |
21 Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃ |
22 Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃ |
23 Hij heeft mijn kracht op den weg ter neder gedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.
| ענה בדרך כחו קצר ימי׃ |
24 Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.
| אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃ |
25 Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃ |
26 Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.
| המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃ |
27 Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden.
| ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃ |
28 De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.
| בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃ |
