Spreuken 1
1 De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen;
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
12 Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen; (Sheol h7585)
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
