Markus 2
1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
តទនន្តរំ យីឝៃ កតិបយទិនានិ វិលម្ព្យ បុនះ កផន៌ាហូម្នគរំ ប្រវិឞ្ដេ ស គ្ឫហ អាស្ត ឥតិ កិំវទន្ត្យា តត្ក្ឞណំ តត្សមីបំ ពហវោ លោកា អាគត្យ សមុបតស្ថុះ,
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
តស្មាទ៑ គ្ឫហមធ្យេ សវ៌្វេឞាំ ក្ឫតេ ស្ថានំ នាភវទ៑ ទ្វារស្យ ចតុទ៌ិក្ឞ្វបិ នាភវត៑, តត្កាលេ ស តាន៑ ប្រតិ កថាំ ប្រចារយាញ្ចក្រេ។
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
តតះ បរំ លោកាឝ្ចតុព៌្ហិ រ្មានវៃរេកំ បក្ឞាឃាតិនំ វាហយិត្វា តត្សមីបម៑ អានិន្យុះ។
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
កិន្តុ ជនានាំ ពហុត្វាត៑ តំ យីឝោះ សម្មុខមានេតុំ ន ឝក្នុវន្តោ យស្មិន៑ ស្ថានេ ស អាស្តេ តទុបរិគ្ឫហប្ឫឞ្ឋំ ខនិត្វា ឆិទ្រំ ក្ឫត្វា តេន មាគ៌េណ សឝយ្យំ បក្ឞាឃាតិនម៑ អវរោហយាមាសុះ។
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
តតោ យីឝុស្តេឞាំ វិឝ្វាសំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ បក្ឞាឃាតិនំ ពភាឞេ ហេ វត្ស តវ បាបានាំ មាជ៌នំ ភវតុ។
6 En sommigen van de Schriftgeleerden zaten aldaar, en overdachten in hun harten:
តទា កិយន្តោៜធ្យាបកាស្តត្រោបវិឝន្តោ មនោភិ រ្វិតក៌យាញ្ចក្រុះ, ឯឞ មនុឞ្យ ឯតាទ្ឫឝីមីឝ្វរនិន្ទាំ កថាំ កុតះ កថយតិ?
7 Wat spreekt Deze aldus gods lasteringen? Wie kan de zonden vergeven, dan alleen God?
ឦឝ្វរំ វិនា បាបានិ មាឞ៌្ដុំ កស្យ សាមត៌្ហ្យម៑ អាស្តេ?
8 En Jezus, terstond in Zijn geest bekennende, dat zij alzo in zichzelven overdachten, zeide tot hen: Wat overdenkt gij deze dingen in uw harten?
ឥត្ថំ តេ វិតក៌យន្តិ យីឝុស្តត្ក្ឞណំ មនសា តទ៑ ពុទ្វ្វា តានវទទ៑ យូយមន្តះករណៃះ កុត ឯតានិ វិតក៌យថ?
9 Wat is lichter, te zeggen tot den geraakte: De zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op, en neem uw beddeken op, en wandel?
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
10 Doch opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft, om de zonden op de aarde te vergeven (zeide Hij tot den geraakte):
កិន្តុ ប្ឫថិវ្យាំ បាបានិ មាឞ៌្ដុំ មនុឞ្យបុត្រស្យ សាមត៌្ហ្យមស្តិ, ឯតទ៑ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយិតុំ (ស តស្មៃ បក្ឞាឃាតិនេ កថយាមាស)
11 Ik zeg u: Sta op, en neem uw beddeken op, en ga heen naar uw huis.
ឧត្តិឞ្ឋ តវ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា ស្វគ្ឫហំ យាហិ, អហំ ត្វាមិទម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
12 En terstond stond hij op, en het beddeken opgenomen hebbende, ging hij uit in aller tegenwoordigheid; zodat zij zich allen ontzetten en verheerlijkten God, zeggende: Wij hebben nooit zulks gezien!
តតះ ស តត្ក្ឞណម៑ ឧត្ថាយ ឝយ្យាំ គ្ឫហីត្វា សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞាត៑ ជគាម; សវ៌្វេ វិស្មិតា ឯតាទ្ឫឝំ កម៌្ម វយម៑ កទាបិ នាបឝ្យាម, ឥមាំ កថាំ កថយិត្វេឝ្វរំ ធន្យមព្រុវន៑។
13 En Hij ging wederom uit naar de zee; en de gehele schare kwam tot Hem, en Hij leerde hen.
តទនន្តរំ យីឝុស្តត្ស្ថានាត៑ បុនះ សមុទ្រតដំ យយៅ; លោកនិវហេ តត្សមីបមាគតេ ស តាន៑ សមុបទិទេឝ។
14 En voorbijgaande zag Hij Levi, den zoon van Alfeus zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij. En hij opstaande, volgde Hem.
អថ គច្ឆន៑ ករសញ្ចយគ្ឫហ ឧបវិឞ្ដម៑ អាល្ផីយបុត្រំ លេវិំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តមាហូយ កថិតវាន៑ មត្បឝ្ចាត៑ ត្វាមាមច្ឆ តតះ ស ឧត្ថាយ តត្បឝ្ចាទ៑ យយៅ។
15 En het geschiedde, als Hij aanzat in deszelfs huis, dat ook vele tollenaren en zondaren aanzaten met Jezus en Zijn discipelen; want zij waren velen, en waren Hem gevolgd.
អនន្តរំ យីឝៅ តស្យ គ្ឫហេ ភោក្តុម៑ ឧបវិឞ្ដេ ពហវះ ករមញ្ចាយិនះ បាបិនឝ្ច តេន តច្ឆិឞ្យៃឝ្ច សហោបវិវិឝុះ, យតោ ពហវស្តត្បឝ្ចាទាជគ្មុះ។
16 En de Schriftgeleerden en de Farizeen, ziende Hem eten met de tollenaren en zondaren, zeiden tot Zijn discipelen: Wat is het, dat Hij met de tollenaren en zondaren eet en drinkt?
តទា ស ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហ ខាទតិ, តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វាធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តស្យ ឝិឞ្យានូចុះ ករមញ្ចាយិភិះ បាបិភិឝ្ច សហាយំ កុតោ ភុំក្តេ បិវតិ ច?
17 En Jezus, dat horende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn. Ik ben niet gekomen, om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.
តទ្វាក្យំ ឝ្រុត្វា យីឝុះ ប្រត្យុវាច, អរោគិលោកានាំ ចិកិត្សកេន ប្រយោជនំ នាស្តិ, កិន្តុ រោគិណាមេវ; អហំ ធាម៌្មិកានាហ្វាតុំ នាគតះ កិន្តុ មនោ វ្យាវត៌្តយិតុំ បាបិន ឯវ។
18 En de discipelen van Johannes en der Farizeen vastten; en zij kwamen en zeiden tot Hem: Waarom vasten de discipelen van Johannes en der Farizeen, en Uw discipelen vasten niet?
តតះ បរំ យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ចោបវាសាចារិឝិឞ្យា យីឝោះ សមីបម៑ អាគត្យ កថយាមាសុះ, យោហនះ ផិរូឝិនាញ្ច ឝិឞ្យា ឧបវសន្តិ កិន្តុ ភវតះ ឝិឞ្យា នោបវសន្តិ កិំ ការណមស្យ?
19 En Jezus zeide tot hen: Kunnen ook de bruiloftskinderen vasten, terwijl de Bruidegom bij hen is? Zo langen tijd zij den Bruidegom bij zich hebben, kunnen zij niet vasten.
តទា យីឝុស្តាន៑ ពភាឞេ យាវត៑ កាលំ សខិភិះ សហ កន្យាយា វរស្តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ តេ កិមុបវស្តុំ ឝក្នុវន្តិ? យាវត្កាលំ វរស្តៃះ សហ តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ ត ឧបវស្តុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
20 Maar de dagen zullen komen, wanneer de Bruidegom van hen zal weggenomen zijn, en alsdan zullen zij vasten in dezelve dagen.
យស្មិន៑ កាលេ តេភ្យះ សកាឝាទ៑ វរោ នេឞ្យតេ ស កាល អាគច្ឆតិ, តស្មិន៑ កាលេ តេ ជនា ឧបវត្ស្យន្តិ។
21 En niemand naait een lap ongevold laken op een oud kleed; anders scheurt deszelfs nieuwe aangenaaide lap iets af van het oude kleed, en er wordt een ergere scheur.
កោបិ ជនះ បុរាតនវស្ត្រេ នូតនវស្ត្រំ ន សីវ្យតិ, យតោ នូតនវស្ត្រេណ សហ សេវនេ ក្ឫតេ ជីណ៌ំ វស្ត្រំ ឆិទ្យតេ តស្មាត៑ បុន រ្មហត៑ ឆិទ្រំ ជាយតេ។
22 En niemand doet nieuwen wijn in oude lederzakken; anders doet de nieuwe wijn de leder zakken bersten en de wijn wordt uitgestort, en de leder zakken verderven; maar nieuwen wijn moet men in nieuwe leder zakken doen.
កោបិ ជនះ បុរាតនកុតូឞុ នូតនំ ទ្រាក្ឞារសំ ន ស្ថាបយតិ, យតោ នូតនទ្រាក្ឞារសស្យ តេជសា តាះ កុត្វោ វិទីយ៌្យន្តេ តតោ ទ្រាក្ឞារសឝ្ច បតតិ កុត្វឝ្ច នឝ្យន្តិ, អតឯវ នូតនទ្រាក្ឞារសោ នូតនកុតូឞុ ស្ថាបនីយះ។
23 En het geschiedde, dat Hij op een sabbatdag door het gezaaide ging, en Zijn discipelen begonnen, al gaande, aren te plukken.
តទនន្តរំ យីឝុ រ្យទា វិឝ្រាមវារេ ឝស្យក្ឞេត្រេណ គច្ឆតិ តទា តស្យ ឝិឞ្យា គច្ឆន្តះ ឝស្យមញ្ជរីឝ្ឆេត្តុំ ប្រវ្ឫត្តាះ។
24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?
អតះ ផិរូឝិនោ យីឝវេ កថយាមាសុះ បឝ្យតុ វិឝ្រាមវាសរេ យត៑ កម៌្ម ន កត៌្តវ្យំ តទ៑ ឥមេ កុតះ កុវ៌្វន្តិ?
25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?
តទា ស តេភ្យោៜកថយត៑ ទាយូទ៑ តត្សំង្គិនឝ្ច ភក្ឞ្យាភាវាត៑ ក្ឞុធិតាះ សន្តោ យត៑ កម៌្ម ក្ឫតវន្តស្តត៑ កិំ យុឞ្មាភិ រ្ន បឋិតម៑?
26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?
អពិយាថន៌ាមកេ មហាយាជកតាំ កុវ៌្វតិ ស កថមីឝ្វរស្យាវាសំ ប្រវិឝ្យ យេ ទឝ៌នីយបូបា យាជកាន៑ វិនាន្យស្យ កស្យាបិ ន ភក្ឞ្យាស្តានេវ ពុភុជេ សង្គិលោកេភ្យោៜបិ ទទៅ។
27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.
សោៜបរមបិ ជគាទ, វិឝ្រាមវារោ មនុឞ្យាត៌្ហមេវ និរូបិតោៜស្តិ កិន្តុ មនុឞ្យោ វិឝ្រាមវារាត៌្ហំ នៃវ។
28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat.
មនុឞ្យបុត្រោ វិឝ្រាមវារស្យាបិ ប្រភុរាស្តេ។
