Job 21
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Eka Ayub nodwoko niya,
2 Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
“Chikuru itu mondo uwinj wechena; yie utimna ngʼwono mondo uwinja.
3 Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
An bende miyauru thuolo mondo awuo, to ka asetieko wuoyo, to udhi nyime gijara.
4 Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
“Uparo ni aywagora ne dhano? En angʼo ma dimi abed mos?
5 Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
Rangauru ane ka ok dubwogi; kendo ka ok dumak dhou ka uhum.
6 Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
Ka aparo kuom kaka achal, to angʼengʼ angʼengʼa; kendo denda duto tetni.
7 Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
Angʼo momiyo joma timbegi richo ngima angima, angʼo momiyo gidak amingʼa, kendo tekregi osiko medore ameda?
8 Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
Nyithindgi dongo maber mi bed gi keregi e diergi kendo nyikwagi bende nyaa ka pod gingima.
9 Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
Miechgi oriti maber maonge gima bwogogi; kendo kum mar Nyasaye onge kuomgi.
10 Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
Rwethgi koluwo dhok mamon to nyaka nywol; dhogegi nywolo nyiroye madongo duto kendo onge minywolo kobwogi.
11 Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
Nyithindgi wuotho kanyakla ka jamni; to nyithindgi matindo giro ka nyiroye.
12 Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
Giwer ka gigoyo oyieke gi asili; kendo gimiel ka gigoyo orutu.
Piny dhi kodgi maber higa ka higa, kendo githo ka gin gi kwe. (Sheol h7585)
14 Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
To gingʼanyone Nyasaye kagiwacho niya, ‘Wewa mos!’ Waonge gi gombo moro amora mar ngʼeyo yoreni.
15 Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
Jehova Nyasaye Maratego to en ngʼa, ma dwatine? Koso en ohala mane mwabiro yudo kwalame?
16 Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
Kata kamano mwandugigo ok giyudo gi tekregi giwegi, emomiyo apogora mabor gi pach joma richogo.
17 Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
“To kata kamano, donge joricho manok ema tho piyo? Donge ji matin kuomgi kende ema masira mako; ma en masira ma mirimb Nyasaye ema okelo?
18 Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
Bende gi chalo gi lum ma yamo yiengo, kata gi mihudhi ma yamo tero?
19 Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
Wachore ni Nyasaye kano kum monego okumgo ngʼato ne yawuote. An to awacho ni ber moloyo ka Nyasaye okumo jaketho owuon, mondo eka ngʼama oketho opuonjre.
20 Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
Ber mondo one chandruok ma en owuon ema okelo; kendo mondo orom gi Jehova Nyasaye Maratego.
21 Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
Nimar ok lichne kata ka otho moweyo joge ka giko ndalo mar ngimane ochopo.
22 Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
“Bende nitiere ngʼama nyalo ngʼadone Nyasaye rieko, ka en owuon ema ongʼado bura nyaka ne joma ni malo mogik?
23 Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
Ngʼat moro tho ka pod otegno kodak maber kendo owinjo maber chuth,
24 Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
ka dende orito maber, kendo chokene otegno.
25 De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
To ngʼat machielo to tho ka chunye opongʼ gi lit, ma ok oneno ber moro amora e ngimane duto.
26 Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
Kata kamano giduto iyikogi machalre e lowo kendo kute nur kuomgi machalre.
27 Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
“Angʼeyo maber gik ma uparo, angʼeyo gik muchano e chunyu mondo ukinyago.
28 Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
Uwacho niya, ‘Dak koro wane od ruodheno, hembe mane joma richo odakiego koro ere?’
29 Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
To donge usepenjoe joma osedak amingʼa? Pod ok uyudo konyruok kuom weche ma gisebedo ka ginyisou,
30 Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
ni ngʼama rach tony ka masira obiro kendo ni iresega chiengʼ mirima?
31 Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
En ngʼa makwere e wangʼe koketho? Koso ngʼa machule kuom gima osetimo?
32 Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
Chiengʼ ma iyike e liel to liende irito maber.
33 De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
Sa ma idhi yike to ji duto kowe, kendo lowo lwar kuome mos.
34 Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
“Ka en kamano, to kara koro ere tiende hoya gi wecheu manonogo? Onge adiera kata achiel modongʼ kuom dwokougo, makmana miriambo lilo!”
