Handelingen 16

1 En hij kwam te Derbe en Lystre. En ziet, aldaar was een zeker discipel, met name Timotheus, zoon van een gelovige Joodse vrouw, maar van een Grieksen vader;

Phawuloossay Darbbene giizasoone Lisxira giizaso gakkidi Aaway Girikke asi, ayiya qass Ayhude asi gidida Ximtossa geetettiza isi ammaniizade hen demmides.

2 Welken goeden getuigenis gegeven werd van de broederen te Lystre en Ikonium.

Izikka Lisxiranine Iqqoniyon ammaniza asa achchan loo7o markkateth dizade.

3 Deze wilde Paulus, dat met hem zou reizen; en hij nam en besneed hem, om der Joden wil, die in die plaatsen waren; want zij kenden allen zijn vader, dat hij een Griek was.

Phawuloossaykka Ximtoossa benara ekki banass koyidees. Hessa gish he heran Ayhudeista gish giidi Ximitossa qaxxarides. Gasooykka ayhudeti Ximitossa Aaway Girikke ass gididayssa erriza gishaskko.

4 En alzo zij de steden doorreisden, gaven zij hun de verordeningen over, die van de apostelen en de ouderlingen te Jeruzalem goed gevonden waren, om die te onderhouden.

Istt isi kaatamape hara kaatama adhdhi adhdhi bishe hawaretinne Yerusalame wossa keeththa cimatti yeedida kiitta asay ekkidi nagana mala ammaniiza asas immi immi adhdhida.

5 De Gemeenten dan werden bevestigd in het geloof, en werden dagelijks overvloediger in getal.

Wossa keeththa asay ammanon miini miini bidees qasse asaykka qoodan gallas gallas gujjeti gujeti bidees.

6 En als zij Frygie, en het land van Galatie doorgereisd hadden, werden zij van den Heiligen Geest verhinderd het Woord in Azie te spreken.

Phawuloossayne izara diza zatatti qaalla isiyan sabakoontta mala xiillo ayanay digida gish pirigiyarane galatiya derera adhdhi bida.

7 En aan Mysie gekomen zijnde, poogden zij naar Bithynie te reizen; en de Geest liet het hun niet toe.

Istti misiya gizaso gakkana maatishe Biitaniya gizaso gelana qoopin Yesuussa ayanay diggides.

8 En zij, Mysie voorbij gereisd zijnde, kwamen af tot Troas.

Hessa gish Misiyara adhdhidi Xiru7ada gizasoo wodhdhida.

9 En van Paulus werd in den nacht een gezicht gezien: er was een Macedonisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonie, en help ons.

Isi Maqeedooniya asi eqqidi Phawuloossa ha Maqeedoniya pinada nuna maada gishin Phawuloossay omars ajjutan beeyides.

10 Als hij nu dit gezicht gezien had, zo zochten wij terstond naar Macedonie te reizen, besluitende daaruit, dat ons de Heere geroepen had, om denzelven het Evangelie te verkondigen.

Izikka he ajjuta beeyidi Xoossi nu isttas mishsiraccchcho qaala yootana mala xeeygidees gi qachchidi nu heerakka gede Maqeedooniya baana koyidos.

11 Van Troas dan afgevaren zijnde, liepen wij recht naar Samothrace, en den volgende dag naar Neapolis.

Markkabera Xiru7ada gizasoope denddidi siiti gidi Samotiraqe giizasoo bidos. Wontteththa gallas naphule gizaso sinthth hamuththu gujjidos.

12 En van daar naar Filippi, welke is de eerste stad van dit deel van Macedonie, een kolonie. En wij onthielden ons in die stad ettelijke dagen.

Hepekka Roome asay tooran hariida dere gidida Maqeedoniya dere wana kaatama gidida Philliphisiyosa geetettizaso gellidoos. Hinkka unddena wode utiidos.

13 En op den dag des sabbats gingen wij buiten de stad aan de rivier, waar het gebed placht te geschieden; en nedergezeten zijnde, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren.

Sambbata gallas wossa wossizaso koyishe kaatama gelizaso pengge keziidi duge shaafa wodhdhos; heen nu utidi shiqqi diza macashshas qaala yootidos.

14 En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.

Qaala loo7eththi siyza macaashatappe isi lidiya geetetizzara izakka Xoossu gooyinzzarone tyaxiirone kaatamape yada zoo7o hare mayo zallizaro Phawuloossay yootiza qaalla iza wozinan woththa siyana mala goday izi woziina doyides.

15 En als zij gedoopt was, en haar huis, bad zij ons, zeggende: Indien gij hebt geoordeeld, dat ik den Heere getrouw ben, zo komt in mijn huis, en blijft er. En zij dwong ons.

Izane izisoo asaykka xamaqeetidappe guye iza ista ta Xoossu amaniidayssa inte tumu eriida gidikoo ha tasoo yidi gutha woode diishshite gada ista miinththa woosadus.

16 En het geschiedde, als wij tot het gebed heengingen, dat een zekere dienstmaagd, hebbende een waarzeggenden geest, ons ontmoette, welke haar heren groot gewin toebracht met waarzeggen.

Issi gallas nu wossaso bishin kayo kayoota marotetha ayanan hasa7iza issi garade na dizara nuna demmadus. Izakka ba marotaththan bena ayisizayitas daroo mishsh gelthaysu.

17 Dezelve volgde Paulus en ons achterna, en riep, zeggende: Deze mensen zijn dienstknechten Gods des Allerhoogsten, die ons den weg der zaligheid verkondigen.

Hana garade naya Phawulossane nuna kaalla kaalla “haytti asati intes inte attana oge yootizayti woogga Xoossa ooththanchata” ga ga wassadus.

18 En dit deed zij vele dagen lang. Maar Paulus, daarover ontevreden zijnde, keerde zich om, en zeide tot den geest: Ik gebied u in den Naam van Jezus Christus, dat gij van haar uitgaat. En hij ging uit ter zelfder ure.

Hessakka daroo gallas shira shira gadus. Gido attin Phawulossay ha Izi qaalan daroo meetotida gish yuyidi izi duunara hasa7iza tuna ayana “Nee iziipe keezana mala ta nena Goda Yesuss Kiristrtossa sunththan azazayis” gides. He ayanaykka herakka yeeggi iziipe kezides.

19 Als nu de heren van dezelve zagen, dat de hoop huns gewins weg was, grepen zij Paulus en Silas, en trokken hen naar de markt voor de oversten.

Izo ayisiza asati isttas mishshe demmiza ogeey duxxin istta uhaaththaayisi qanxxettidayss isttas geelin Phawulossane Silasse oykkidi biittara gochchidi wannati dizasoo giya gidoo ehaaththaida.

20 En als zij hen tot de hoofdmannen gebracht hadden, zeiden zij: Deze mensen beroeren onze stad, daar zij Joden zijn.

Deere aysiza wannatako shishshidi “hayiti asati bees ayhude gidi uttidi nu kaatama mullaketes.

21 En zij verkondigen zeden, die ons niet geoorloofd zijn aan te nemen noch te doen, alzo wij Romeinen zijn.

Qasse nu Roome asati ekkanas woykko ooththanas nuus beesontta woga nu asa gidoon laalletes.

22 En de schare stond gezamenlijk tegen hen op; en de hoofdmannen, hun de klederen afgescheurd hebbende, bevalen hen te geselen.

dereykka issi bolla gididi Phawulossa bollane Sillasa bolla denddides, Deera ayszzayiti Phawulossantta mayo qaarri ekkidi durqqara qoxxana mala azazida.

23 En als zij hun vele slagen gegeven hadden, wierpen zij hen in de gevangenis, en geboden den stokbewaarder, dat hij hen zekerlijk bewaren zou.

Itta buka buukidi gede qachcho keeththan yeegida, qasho keeththa nagizayiskka istta loo7ethi nagana mala azaziida.

24 Dewelke, zulk een gebod ontvangen hebbende, wierp hen in den binnensten kerker, en verzekerde hun voeten in de stok.

Izikka hessa mala miino azazo ekkidi qasho keethas wanna gidoo kifille gellithidi istta too gita durumara shishshi qachchides.

25 En omtrent den middernacht baden Paulus en Silas, en zongen Gode lofzangen en de gevangenen hoorden naar hen.

Giiddi giidothu gidishin phawulossayne Sillasey wossanine mazimuren Xoossa galatishin qasho asay istta yeeththane galata ezziggi siyidees.

26 En er geschiedde snellijk een grote aardbeving, alzo dat de fundamenten des kerkers bewogen werden; en terstond werden al de deuren geopend, en de banden van allen werden los.

Hassa7ay bayinida dinggate qasho keeththa xaphphope qaththiza miino biitta qaathi denddides, herakka qasho keeththa penggeti dooyetida. Qachchetida wursio asa qashoy birshetides.

27 En de stokbewaarder, wakker geworden zijnde, en ziende de deuren der gevangenis geopend, trok een zwaard, en zou zichzelven omgebracht hebben, menende, dat de gevangenen ontvloden waren.

Qacho keeththa nagizayisi dhiskkope beeggidi qasho keeththa penggeti dooya dizayssa beeyidi qasho asay wuri kessi ekkida millatin bena wodhdhana mashsha shodiidis.

28 Maar Paulus riep met grote stem, zeggende: Doe uzelven geen kwaad; want wij zijn allen hier.

Phawulossay qass ba qaala dhoqqu hisisttidi “nu wuri haani doos! ne bolla ayine iita oosofa” gi wassidees.

29 En als hij licht geeist had, sprong hij in, en werd zeer bevende, en viel voor Paulus en Silas neder aan de voeten;

Qachcho keeththa nagiizaysi xoomppe woossi ekkidi gede gidoo guppi gellidees. Kokkorshe Phawulossa too bollane Sillase too bolla kunddides.

30 En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?

Istta ekki kare kezidi “ha asato ta attana mala ayi ooso?” gides.

31 En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Isttikka izas “Goda Yesussa ammana nekka neso asaykka inte wuri attana” gida.

32 En zij spraken tot hem het woord des Heeren, en tot allen, die in zijn huis waren.

Hessafe guye izasine izasoon diza asas wursioos Goda qaala yootida.

33 En hij nam hen tot zich in dezelve ure des nachts, en wies hen van de striemen; en hij werd terstond gedoopt, en al de zijnen.

Qachcho keeththa nagizayissi herakka he gallas qamara ehaaththaidi istta maduunththa meeciddes. Herakka izine izasso asay wuri xaamaqetida.

34 En hij bracht hen in zijn huis, en zette hun de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.

Qachcho keeththa nagizayiskka istta ba keethe ehaaththaridi isttas kaathi aththides, beso asa wursioora Xoossa ammanida gish addezi daroo uhaaththaaides.

35 En als het dag geworden was, zonden de hoofdmannen de stadsdienaars, zeggende: Laat die mensen los.

Gadey wonttishin dere ayssizayiti “heyita asata birsha yeeda” gidi ba shuumista qachcho ketha nagizayissakko yeedida.

36 En de stokbewaarder boodschapte deze woorden aan Paulus, zeggende: De hoofdmannen hebben gezonden, dat gij zoudt losgelaten worden; gaat dan nu uit, en reist heen in vrede.

Qachcho ketha keeththa nagizayiskka isttas “dere ayssizayti inte birshistana mala azazida hessa gish ha7i saroon keezi biite” gidi Phawulossas yootides.

37 Maar Paulus zeide tot hen: Zij hebben ons, die Romeinen zijn, onveroordeeld in het openbaar gegeseld, en in de gevangenis geworpen, en werpen zij ons nu heimelijk daaruit? Niet alzo; maar dat zij zelven komen, en ons uitleiden.

Phawulossay qass “Nu Roome yelleteth gidishin pirday bayindda dere sinthan duriqara bukkidine qasho keeththan yeegida. Histtin ha7i qass nuna qootara asi errontta kessana koyzoo? hessi hanena, istta yidi berkka birsheto” gidees.

38 En de stadsdienaars boodschapten deze woorden wederom den hoofdmannen; en zij werden bevreesd, horende, dat zij Romeinen waren.

Shuumeti he izi gida qaala dere ayssizaytas yootida isttikka Phawulossayne sillasey Rome yeleta gididayssa siyidi daggamida.

39 En zij, komende, baden hen, en als zij hen uitgeleid hadden, begeerden zij, dat zij uit de stad gaan zouden.

Yidi isttafe mareteth oychchidi woynepe keessida. Istti he kaatamayo aggidi haraso bana mala istta woossida.

40 En uitgegaan zijnde uit de gevangenis, gingen zij in tot Lydia; en de broeders gezien hebbende, vertroostten zij dezelve, en gingen uit de stad.

Phawulossayne Sillasey qasho keethafe kezidi Lidiyaso bida henkka diza ammaniizayti istta daroo minththethin heepe keezi bida.