Handelingen 13
1 En er waren te Antiochie, in de Gemeente, die daar was, enige profeten en leraars, namelijk Barnabas, en Simeon, genaamd Niger, en Lucius van Cyrene, en Manahen, die met Herodes den viervorst opgevoed was, en Saulus.
ଅପରଞ୍ଚ ବର୍ଣବ୍ବାଃ, ଶିମୋନ୍ ଯଂ ନିଗ୍ରଂ ୱଦନ୍ତି, କୁରୀନୀଯଲୂକିଯୋ ହେରୋଦା ରାଜ୍ଞା ସହ କୃତୱିଦ୍ୟାଭ୍ୟାସୋ ମିନହେମ୍, ଶୌଲଶ୍ଚୈତେ ଯେ କିଯନ୍ତୋ ଜନା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ ଉପଦେଷ୍ଟାରଶ୍ଚାନ୍ତିଯଖିଯାନଗରସ୍ଥମଣ୍ଡଲ୍ୟାମ୍ ଆସନ୍,
2 En als zij den Heere dienden, en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beiden Barnabas en Saulus tot het werk, waartoe Ik hen geroepen heb.
ତେ ଯଦୋପୱାସଂ କୃତ୍ୱେଶ୍ୱରମ୍ ଅସେୱନ୍ତ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା କଥିତୱାନ୍ ଅହଂ ଯସ୍ମିନ୍ କର୍ମ୍ମଣି ବର୍ଣବ୍ବାଶୈଲୌ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍ ତତ୍କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ତୌ ପୃଥକ୍ କୁରୁତ|
3 Toen vastten en baden zij, en hun de handen opgelegd hebbende, lieten zij hen gaan.
ତତସ୍ତୈରୁପୱାସପ୍ରାର୍ଥନଯୋଃ କୃତଯୋଃ ସତୋସ୍ତେ ତଯୋ ର୍ଗାତ୍ରଯୋ ର୍ହସ୍ତାର୍ପଣଂ କୃତ୍ୱା ତୌ ୱ୍ୟସୃଜନ୍|
4 Dezen dan, uitgezonden zijnde van den Heiligen Geest, kwamen af tot Seleucie, en van daar scheepten zij af naar Cyprus.
ତତଃ ପରଂ ତୌ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପ୍ରେରିତୌ ସନ୍ତୌ ସିଲୂକିଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ସମୁଦ୍ରପଥେନ କୁପ୍ରୋପଦ୍ୱୀପମ୍ ଅଗଚ୍ଛତାଂ|
5 En gekomen zijnde te Salamis, verkondigden zij het woord Gods in de synagogen der Joden; en zij hadden ook Johannes tot een dienaar.
ତତଃ ସାଲାମୀନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନାନି ଗତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯତାଂ; ଯୋହନପି ତତ୍ସହଚରୋଽଭୱତ୍|
6 En als zij het eiland doorgegaan waren tot Pafos toe, vonden zij een zekeren tovenaar, een valse profeet, een Jood, wiens naam was Bar-Jezus;
ଇତ୍ଥଂ ତେ ତସ୍ୟୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ଭ୍ରମନ୍ତଃ ପାଫନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥିତାଃ; ତତ୍ର ସୁୱିୱେଚକେନ ସର୍ଜିଯପୌଲନାମ୍ନା ତଦ୍ଦେଶାଧିପତିନା ସହ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ୱେଶଧାରୀ ବର୍ୟୀଶୁନାମା ଯୋ ମାଯାୱୀ ଯିହୂଦୀ ଆସୀତ୍ ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରାପ୍ତୱତଃ|
7 Welke was bij den stadhouder Sergius Paulus, een verstandigen man. Deze, Barnabas en Saulus tot zich geroepen hebbende, zocht zeer het Woord Gods te horen.
ତଦ୍ଦେଶାଧିପ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ୱାଞ୍ଛନ୍ ପୌଲବର୍ଣବ୍ବୌ ନ୍ୟମନ୍ତ୍ରଯତ୍|
8 Maar Elymas, de tovenaar (want alzo wordt zijn naam overgezet), wederstond hen, zoekende den stadhouder van het geloof af te keren.
କିନ୍ତ୍ୱିଲୁମା ଯଂ ମାଯାୱିନଂ ୱଦନ୍ତି ସ ଦେଶାଧିପତିଂ ଧର୍ମ୍ମମାର୍ଗାଦ୍ ବହିର୍ଭୂତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଯତତ|
9 Doch Saulus (die ook Paulus genaamd is), vervuld met den Heiligen Geest, en de ogen op hem houdende, zeide:
ତସ୍ମାତ୍ ଶୋଲୋଽର୍ଥାତ୍ ପୌଲଃ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ତଂ ମାଯାୱିନଂ ପ୍ରତ୍ୟନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱାକଥଯତ୍,
10 O gij kind des duivels, vol van alle bedrog, en van alle arglistigheid, vijand van alle gerechtigheid, zult gij niet ophouden te verkeren de rechte wegen des Heeren?
ହେ ନରକିନ୍ ଧର୍ମ୍ମଦ୍ୱେଷିନ୍ କୌଟିଲ୍ୟଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମପରିପୂର୍ଣ, ତ୍ୱଂ କିଂ ପ୍ରଭୋଃ ସତ୍ୟପଥସ୍ୟ ୱିପର୍ୟ୍ୟଯକରଣାତ୍ କଦାପି ନ ନିୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟସେ?
11 En nu zie, de hand des Heeren is tegen u, en gij zult blind zijn, en de zon niet zien voor een tijd. En van stonde aan viel op hem donkerheid en duisternis: en rondom gaande, zocht hij, die hem met de hand mochten leiden.
ଅଧୁନା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ତୱ ସମୁଚିତଂ କରିଷ୍ୟତି ତେନ କତିପଯଦିନାନି ତ୍ୱମ୍ ଅନ୍ଧଃ ସନ୍ ସୂର୍ୟ୍ୟମପି ନ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟସି| ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ରାତ୍ରିୱଦ୍ ଅନ୍ଧକାରସ୍ତସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିମ୍ ଆଚ୍ଛାଦିତୱାନ୍; ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟ ହସ୍ତଂ ଧର୍ତ୍ତୁଂ ସ ଲୋକମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ ଇତସ୍ତତୋ ଭ୍ରମଣଂ କୃତୱାନ୍|
12 Als de stadhouder zag, hetgeen geschied was, toen geloofde hij, verslagen zijnde over de leer des Heeren.
ଏନାଂ ଘଟନାଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ ଦେଶାଧିପତିଃ ପ୍ରଭୂପଦେଶାଦ୍ ୱିସ୍ମିତ୍ୟ ୱିଶ୍ୱାସଂ କୃତୱାନ୍|
13 En Paulus, en die met hem waren, van Pafos afgevaren zijnde, kwamen te Perge, een stad in Pamfylie. Maar Johannes, van hen scheidende, keerde weder naar Jeruzalem.
ତଦନନ୍ତରଂ ପୌଲସ୍ତତ୍ସଙ୍ଗିନୌ ଚ ପାଫନଗରାତ୍ ପ୍ରୋତଂ ଚାଲଯିତ୍ୱା ପମ୍ଫୁଲିଯାଦେଶସ୍ୟ ପର୍ଗୀନଗରମ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍ କିନ୍ତୁ ଯୋହନ୍ ତଯୋଃ ସମୀପାଦ୍ ଏତ୍ୟ ଯିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରତ୍ୟାଗଚ୍ଛତ୍|
14 En zij, van Perge het land doorgaande, kwamen te Antiochie, een stad in Pisidie; en gegaan zijnde in de synagoge op den dag des sabbats, zaten zij neder.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ପର୍ଗୀତୋ ଯାତ୍ରାଂ କୃତ୍ୱା ପିସିଦିଯାଦେଶସ୍ୟ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଭଜନଭୱନଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସମୁପାୱିଶତାଂ|
15 En na het lezen der wet en der profeten, zonden de oversten der synagogen tot hen, zeggende: Mannen broeders, indien er enig woord van vertroosting tot het volk in u is, zo spreekt.
ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଯୋଃ ପଠିତଯୋଃ ସତୋ ର୍ହେ ଭ୍ରାତରୌ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ଯୁୱଯୋଃ କାଚିଦ୍ ଉପଦେଶକଥା ଯଦ୍ୟସ୍ତି ତର୍ହି ତାଂ ୱଦତଂ ତୌ ପ୍ରତି ତସ୍ୟ ଭଜନଭୱନସ୍ୟାଧିପତଯଃ କଥାମ୍ ଏତାଂ କଥଯିତ୍ୱା ପ୍ରୈଷଯନ୍|
16 En Paulus stond op, en wenkte met de hand, en zeide: Gij Israelietische mannen, en gij, die God vreest, hoort toe.
ଅତଃ ପୌଲ ଉତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ହସ୍ତେନ ସଙ୍କେତଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ କଥିତୱାନ୍ ହେ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯମନୁଷ୍ୟା ଈଶ୍ୱରପରାଯଣାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଯୂଯମ୍ ଅୱଧଦ୍ଧଂ|
17 De God van dit volk Israel heeft onze vaderen uitverkoren, en het volk verhoogd, als zij vreemdelingen waren in het land Egypte, en heeft hen met een hogen arm daaruit geleid.
ଏତେଷାମିସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପରୁଷାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ କତ୍ୱା ଗୃହୀତୱାନ୍ ତତୋ ମିସରି ଦେଶେ ପ୍ରୱସନକାଲେ ତେଷାମୁନ୍ନତିଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱୀଯବାହୁବଲେନ ତାନ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ସମାନଯତ୍|
18 En heeft omtrent den tijd van veertig jaren hun zeden verdragen in de woestijn.
ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱଚ୍ଚ ମହାପ୍ରାନ୍ତରେ ତେଷାଂ ଭରଣଂ କୃତ୍ୱା
19 En zeven volken uitgeroeid hebbende in het land Kanaan, heeft Hij hun door het lot het land derzelve uitgedeeld.
କିନାନ୍ଦେଶାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତୀଣି ସପ୍ତରାଜ୍ୟାନି ନାଶଯିତ୍ୱା ଗୁଟିକାପାତେନ ତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶେଷୁ ତେଭ୍ୟୋଽଧିକାରଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
20 En daarna omtrent vierhonderd en vijftig jaren, gaf Hij hun rechters, tot op Samuel, den profeet.
ପଞ୍ଚାଶଦଧିକଚତୁଃଶତେଷୁ ୱତ୍ସରେଷୁ ଗତେଷୁ ଚ ଶିମୂଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ତେଷାମୁପରି ୱିଚାରଯିତୃନ୍ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍|
21 En van toen aan begeerden zij een koning; en God gaf hun Saul, den zoon van Kis, een man uit den stam van Benjamin, veertig jaren.
ତୈଶ୍ଚ ରାଜ୍ଞି ପ୍ରାର୍ଥିତେ, ଈଶ୍ୱରୋ ବିନ୍ୟାମୀନୋ ୱଂଶଜାତସ୍ୟ କୀଶଃ ପୁତ୍ରଂ ଶୌଲଂ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ୱର୍ଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ତେଷାମୁପରି ରାଜାନଂ କୃତୱାନ୍|
22 En dezen afgezet hebbende, verwekte Hij hun David tot een koning; denwelken Hij ook getuigenis gaf, en zeide: Ik heb gevonden David, den zoon van Jesse; een man naar Mijn hart, die al Mijn wil zal doen.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଂ ପଦଚ୍ୟୁତଂ କୃତ୍ୱା ଯୋ ମଦିଷ୍ଟକ୍ରିଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କରିଷ୍ୟତି ତାଦୃଶଂ ମମ ମନୋଭିମତମ୍ ଏକଂ ଜନଂ ଯିଶଯଃ ପୁତ୍ରଂ ଦାଯୂଦଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ଇଦଂ ପ୍ରମାଣଂ ଯସ୍ମିନ୍ ଦାଯୂଦି ସ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତଂ ଦାଯୂଦଂ ତେଷାମୁପରି ରାଜତ୍ୱଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉତ୍ପାଦିତୱାନ|
23 Van het zaad dezes heeft God Israel, naar de belofte, verwekt den Zaligmaker Jezus;
ତସ୍ୟ ସ୍ୱପ୍ରତିଶ୍ରୁତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟସ୍ୟାନୁସାରେଣ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାଂ ନିମିତ୍ତଂ ତେଷାଂ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ୱଂଶାଦ୍ ଈଶ୍ୱର ଏକଂ ଯୀଶୁଂ (ତ୍ରାତାରମ୍) ଉଦପାଦଯତ୍|
24 Als Johannes eerst al den volke Israels voor Zijn aankomst, gepredikt had den doop der bekering.
ତସ୍ୟ ପ୍ରକାଶନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯୋହନ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାଂ ସନ୍ନିଧୌ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନରୂପଂ ମଜ୍ଜନଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
25 Doch als Johannes den loop vervulde, zeide hij: Wien meent gijlieden, dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar ziet, Hij komt na mij, Wien ik niet waardig ben de schoenen Zijner voeten te ontbinden.
ଯସ୍ୟ ଚ କର୍ମ୍ମଣୋ ଭାରଂ ପ୍ରପ୍ତୱାନ୍ ଯୋହନ୍ ତନ୍ ନିଷ୍ପାଦଯନ୍ ଏତାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ମାଂ କଂ ଜନଂ ଜାନୀଥ? ଅହମ୍ ଅଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତା ନହି, କିନ୍ତୁ ପଶ୍ୟତ ଯସ୍ୟ ପାଦଯୋଃ ପାଦୁକଯୋ ର୍ବନ୍ଧନେ ମୋଚଯିତୁମପି ଯୋଗ୍ୟୋ ନ ଭୱାମି ତାଦୃଶ ଏକୋ ଜନୋ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଉପତିଷ୍ଠତି|
26 Mannen broeders, kinderen van het geslacht Abrahams, en die onder u God vrezen, tot u is het woord dezer zaligheid gezonden.
ହେ ଇବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶଜାତା ଭ୍ରାତରୋ ହେ ଈଶ୍ୱରଭୀତାଃ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ କଥୈଷା ପ୍ରେରିତା|
27 Want die te Jeruzalem wonen, en hun oversten, Dezen niet kennende, hebben ook de stemmen der profeten, die op elken sabbat dag gelezen worden, Hem veroordelende, vervuld;
ଯିରୂଶାଲମ୍ନିୱାସିନସ୍ତେଷାମ୍ ଅଧିପତଯଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ଯୀଶୋଃ ପରିଚଯଂ ନ ପ୍ରାପ୍ୟ ପ୍ରତିୱିଶ୍ରାମୱାରଂ ପଠ୍ୟମାନାନାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିକଥାନାମ୍ ଅଭିପ୍ରାଯମ୍ ଅବୁଦ୍ଧ୍ୱା ଚ ତସ୍ୟ ୱଧେନ ତାଃ କଥାଃ ସଫଲା ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
28 En geen oorzaak des doods vindende, hebben zij van Pilatus begeerd, dat Hij zou gedood worden.
ପ୍ରାଣହନନସ୍ୟ କମପି ହେତୁମ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟାପି ପୀଲାତସ୍ୟ ନିକଟେ ତସ୍ୟ ୱଧଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ|
29 En als zij alles volbracht hadden, wat van Hem geschreven was, namen zij Hem af van het hout, en legden Hem in het graf.
ତସ୍ମିନ୍ ଯାଃ କଥା ଲିଖିତାଃ ସନ୍ତି ତଦନୁସାରେଣ କର୍ମ୍ମ ସମ୍ପାଦ୍ୟ ତଂ କ୍ରୁଶାଦ୍ ଅୱତାର୍ୟ୍ୟ ଶ୍ମଶାନେ ଶାଯିତୱନ୍ତଃ|
30 Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt;
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରଃ ଶ୍ମଶାନାତ୍ ତମୁଦସ୍ଥାପଯତ୍,
31 Welke gezien is geweest, vele dagen lang, van degenen, die met Hem opgekomen waren van Galilea tot Jeruzalem, die Zijn getuigen zijn bij het volk.
ପୁନଶ୍ଚ ଗାଲୀଲପ୍ରଦେଶାଦ୍ ଯିରୂଶାଲମନଗରଂ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯେ ଲୋକା ଆଗଚ୍ଛନ୍ ସ ବହୁଦିନାନି ତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଅତସ୍ତ ଇଦାନୀଂ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷିଣଃ ସନ୍ତି|
32 En wij verkondigen u de belofte, die tot de vaderen geschied is,
ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତୱାନ୍ ଯଥା, ତ୍ୱଂ ମେ ପୁତ୍ରୋସି ଚାଦ୍ୟ ତ୍ୱାଂ ସମୁତ୍ଥାପିତୱାନହମ୍|
33 dat namelijk God dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft. Gelijk ook in den tweeden psalm geschreven staat: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
ଇଦଂ ଯଦ୍ୱଚନଂ ଦ୍ୱିତୀଯଗୀତେ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ତଦ୍ ଯୀଶୋରୁତ୍ଥାନେନ ତେଷାଂ ସନ୍ତାନା ଯେ ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ତେନ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୀ କୃତଂ, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଇମଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଜ୍ଞାପଯାମି|
34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, alzo dat Hij niet meer zal tot verderving keren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal ulieden de weldadigheden Davids geven, die getrouw zijn;
ପରମେଶ୍ୱରେଣ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାପିତଂ ତଦୀଯଂ ଶରୀରଂ କଦାପି ନ କ୍ଷେଷ୍ୟତେ, ଏତସ୍ମିନ୍ ସ ସ୍ୱଯଂ କଥିତୱାନ୍ ଯଥା ଦାଯୂଦଂ ପ୍ରତି ପ୍ରତିଜ୍ଞାତୋ ଯୋ ୱରସ୍ତମହଂ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି|
35 Waarom hij ook in een anderen psalm zegt: Gij zult Uw Heilige niet over geven, om verderving te zien.
ଏତଦନ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଗୀତେଽପି କଥିତୱାନ୍| ସ୍ୱକୀଯଂ ପୁଣ୍ୟୱନ୍ତଂ ତ୍ୱଂ କ୍ଷଯିତୁଂ ନ ଚ ଦାସ୍ୟସି|
36 Want David, als hij in zijn tijd den raad Gods gediend had, is ontslapen, en is bij zijn vaderen gelegd; en heeft wel verderving gezien;
ଦାଯୂଦା ଈଶ୍ୱରାଭିମତସେୱାଯୈ ନିଜାଯୁଷି ୱ୍ୟଯିତେ ସତି ସ ମହାନିଦ୍ରାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ନିଜୈଃ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୈଃ ସହ ମିଲିତଃ ସନ୍ ଅକ୍ଷୀଯତ;
37 Maar Hij, Dien God opgewekt heeft, heeft geen verderving gezien.
କିନ୍ତୁ ଯମୀଶ୍ୱରଃ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉଦସ୍ଥାପଯତ୍ ସ ନାକ୍ଷୀଯତ|
38 Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Dezen u vergeving der zonden verkondigd wordt;
ଅତୋ ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଅନେନ ଜନେନ ପାପମୋଚନଂ ଭୱତୀତି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରଚାରିତମ୍ ଆସ୍ତେ|
39 En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Dezen een iegelijk, die gelooft, gerechtvaardigd wordt.
ଫଲତୋ ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ଯୂଯଂ ଯେଭ୍ୟୋ ଦୋଷେଭ୍ୟୋ ମୁକ୍ତା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ ତେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱଦୋଷେଭ୍ୟ ଏତସ୍ମିନ୍ ଜନେ ୱିଶ୍ୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ମୁକ୍ତା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତୀତି ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାଯତାଂ|
40 Ziet dan toe, dat over ulieden niet kome, hetgeen gezegd is in de profeten:
ଅପରଞ୍ଚ| ଅୱଜ୍ଞାକାରିଣୋ ଲୋକାଶ୍ଚକ୍ଷୁରୁନ୍ମୀଲ୍ୟ ପଶ୍ୟତ| ତଥୈୱାସମ୍ଭୱଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ସ୍ୟାତ ଯୂଯଂ ୱିଲଜ୍ଜିତାଃ| ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ତିଷ୍ଠତ୍ସୁ କରିଷ୍ୟେ କର୍ମ୍ମ ତାଦୃଶଂ| ଯେନୈୱ ତସ୍ୟ ୱୃତ୍ତାନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କଥିତେଽପି ହି| ଯୂଯଂ ନ ତନ୍ତୁ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟେଷ୍ୟଥ କଦାଚନ||
41 Ziet, gij verachters, en verwondert u, en verdwijnt; want Ik werk een werk in uw dagen, een werk, hetwelk gij niet zult geloven, zo het u iemand verhaalt.
ଯେଯଂ କଥା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ ଲିଖିତାସ୍ତେ ସାୱଧାନା ଭୱତ ସ କଥା ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ନ ଘଟତେ|
42 En als de Joden uitgegaan waren uit de synagoge, baden de heidenen, dat tegen den naasten sabbat hun dezelfde woorden zouden gesproken worden.
ଯିହୂଦୀଯଭଜନଭୱନାନ୍ ନିର୍ଗତଯୋସ୍ତଯୋ ର୍ଭିନ୍ନଦେଶୀଯୈ ର୍ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣା ପ୍ରାର୍ଥନା କୃତା, ଆଗାମିନି ୱିଶ୍ରାମୱାରେଽପି କଥେଯମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରଚାରିତା ଭୱତ୍ୱିତି|
43 En als de synagoge gescheiden was, volgden velen van de Joden en van de godsdienstige Jodengenoten Paulus en Barnabas; welke tot hen spraken, en hen vermaanden te blijven bij de genade Gods.
ସଭାଯା ଭଙ୍ଗେ ସତି ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଯିହୂଦୀଯମତଗ୍ରାହିଣୋ ଭକ୍ତଲୋକାଶ୍ଚ ବର୍ଣବ୍ବାପୌଲଯୋଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍, ତେନ ତୌ ତୈଃ ସହ ନାନାକଥାଃ କଥଯିତ୍ୱେଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହାଶ୍ରଯେ ସ୍ଥାତୁଂ ତାନ୍ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତଯତାଂ|
44 En op den volgenden sabbat kwam bijna de gehele stad samen, om het Woord Gods te horen.
ପରୱିଶ୍ରାମୱାରେ ନଗରସ୍ୟ ପ୍ରାଯେଣ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲାକା ଈଶ୍ୱରୀଯାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ମିଲିତାଃ,
45 Doch de Joden, de scharen ziende, werden met nijdigheid vervuld, en wederspraken, hetgeen van Paulus gezegd werd, wedersprekende en lasterende.
କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଜନନିୱହଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଈର୍ଷ୍ୟଯା ପରିପୂର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ୱିପରୀତକଥାକଥନେନେଶ୍ୱରନିନ୍ଦଯା ଚ ପୌଲେନୋକ୍ତାଂ କଥାଂ ଖଣ୍ଡଯିତୁଂ ଚେଷ୍ଟିତୱନ୍ତଃ|
46 Maar Paulus en Barnabas, vrijmoedigheid gebruikende, zeiden: Het was nodig, dat eerst tot u het Woord Gods gesproken zou worden; doch nademaal gij hetzelve verstoot, en uzelven des eeuwigen levens niet waardig oordeelt, ziet, wij keren ons tot de heidenen. (aiōnios g166)
ତତଃ ପୌଲବର୍ଣବ୍ବାୱକ୍ଷୋଭୌ କଥିତୱନ୍ତୌ ପ୍ରଥମଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧାୱୀଶ୍ୱରୀଯକଥାଯାଃ ପ୍ରଚାରଣମ୍ ଉଚିତମାସୀତ୍ କିନ୍ତୁଂ ତଦଗ୍ରାହ୍ୟତ୍ୱକରଣେନ ଯୂଯଂ ସ୍ୱାନ୍ ଅନନ୍ତାଯୁଷୋଽଯୋଗ୍ୟାନ୍ ଦର୍ଶଯଥ, ଏତତ୍କାରଣାଦ୍ ୱଯମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ସମୀପଂ ଗଚ୍ଛାମଃ| (aiōnios g166)
47 Want alzo heeft ons de Heere geboden, zeggende: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij zoudt zijn tot zaligheid, tot aan het uiterste der aarde.
ପ୍ରଭୁରସ୍ମାନ୍ ଇତ୍ଥମ୍ ଆଦିଷ୍ଟୱାନ୍ ଯଥା, ଯାୱଚ୍ଚ ଜଗତଃ ସୀମାଂ ଲୋକାନାଂ ତ୍ରାଣକାରଣାତ୍| ମଯାନ୍ୟଦେଶମଧ୍ୟେ ତ୍ୱଂ ସ୍ଥାପିତୋ ଭୂଃ ପ୍ରଦୀପୱତ୍||
48 Als nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich, en prezen het Woord des Heeren; en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven. (aiōnios g166)
ତଦା କଥାମୀଦୃଶୀଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯା ଆହ୍ଲାଦିତାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରଭୋଃ କଥାଂ ଧନ୍ୟାଂ ଧନ୍ୟାମ୍ ଅୱଦନ୍, ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକାଶ୍ଚ ପରମାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତିନିମିତ୍ତଂ ନିରୂପିତା ଆସନ୍ ତେ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍| (aiōnios g166)
49 En het Woord des Heeren werd door het gehele land uitgebreid.
ଇତ୍ଥଂ ପ୍ରଭୋଃ କଥା ସର୍ୱ୍ୱେଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
50 Maar de Joden maakten op de godsdienstige en eerlijke vrouwen, en de voornaamsten van de stad, en verwekten vervolging tegen Paulus en Barnabas, en wierpen ze uit hun landpalen.
କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀଯା ନଗରସ୍ୟ ପ୍ରଧାନପୁରୁଷାନ୍ ସମ୍ମାନ୍ୟାଃ କଥିପଯା ଭକ୍ତା ଯୋଷିତଶ୍ଚ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ପୌଲବର୍ଣବ୍ବୌ ତାଡଯିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରଦେଶାଦ୍ ଦୂରୀକୃତୱନ୍ତଃ|
51 Doch zij schudden het stof van hun voeten af tegen dezelve, en kwamen te Ikonium.
ଅତଃ କାରଣାତ୍ ତୌ ନିଜପଦଧୂଲୀସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ପାତଯିତ୍ୱେକନିଯଂ ନଗରଂ ଗତୌ|
52 En de discipelen werden vervuld met blijdschap en met den Heiligen Geest.
ତତଃ ଶିଷ୍ୟଗଣ ଆନନ୍ଦେନ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଚ ପରିପୂର୍ଣୋଭୱତ୍|
