2 Corinthiërs 3
1 Beginnen wij onszelven wederom u aan te prijzen? Of behoeven wij ook, gelijk sommigen, brieven van voorschrijving aan u, of brieven van voorschrijving van u?
ਵਯੰ ਕਿਮ੍ ਆਤ੍ਮਪ੍ਰਸ਼ੰਸਨੰ ਪੁਨਰਾਰਭਾਮਹੇ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ ਵਾ ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਇਵਾਸ੍ਮਾਕਮਪਿ ਕਿੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਪਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ?
2 Gijlieden zijt onze brief, geschreven in onze harten, bekend en gelezen van alle mensen;
ਯੂਯਮੇਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਪਤ੍ਰੰ ਤੱਚਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਲਿਖਿਤੰ ਸਰ੍ੱਵਮਾਨਵੈਸ਼੍ਚ ਜ੍ਞੇਯੰ ਪਠਨੀਯਞ੍ਚ|
3 Als die openbaar zijt geworden, dat gij een brief van Christus zijt, en door onzen dienst bereid, die geschreven is niet met inkt, maar door den Geest des levenden Gods, niet in stenen tafelen, maar in vlezen tafelen des harten.
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸੇਵਿਤੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪਤ੍ਰੰ ਯੂਯਪੇਵ, ਤੱਚ ਨ ਮਸ੍ਯਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਮਰਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਾ ਲਿਖਿਤੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣਪਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰਵ੍ਯਮਯੇਸ਼਼ੁ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਪਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਲਿਖਿਤਮਿਤਿ ਸੁਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ|
4 En zodanig een vertrouwen hebben wij door Christus bij God.
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੇਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ;
5 Niet dat wij van onszelven bekwaam zijn iets te denken, als uit onszelven; maar onze bekwaamheid is uit God;
ਵਯੰ ਨਿਜਗੁਣੇਨ ਕਿਮਪਿ ਕਲ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸਮਰ੍ਥਾ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਦਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਜਾਯਤੇ|
6 Die ons ook bekwaam gemaakt heeft, om te zijn dienaars des Nieuwen Testaments, niet der letter, maar des Geestes; want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.
ਤੇਨ ਵਯੰ ਨੂਤਨਨਿਯਮਸ੍ਯਾਰ੍ਥਤੋ (ਅ)ਕ੍ਸ਼਼ਰਸੰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨ ਏਵ ਸੇਵਨਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ| ਅਕ੍ਸ਼਼ਰਸੰਸ੍ਥਾਨੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਜਨਕੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਾ ਜੀਵਨਦਾਯਕਃ|
7 En indien de bediening des doods in letteren bestaande, en in stenen ingedrukt, in heerlijkheid is geweest, alzo dat de kinderen Israels het aangezicht van Mozes niet konden sterk aanzien, om de heerlijkheid zijns aangezichts, die te niet gedaan zou worden.
ਅਕ੍ਸ਼਼ਰੈ ਰ੍ਵਿਲਿਖਿਤਪਾਸ਼਼ਾਣਰੂਪਿਣੀ ਯਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋਃ ਸੇਵਾ ਸਾ ਯਦੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੀ ਜਾਤਾ ਯੱਤਸ੍ਯਾਚਿਰਸ੍ਥਾਯਿਨਸ੍ਤੇਜਸਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਮੂਸਸੋ ਮੁਖਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕੈਃ ਸੰਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਯਤ,
8 Hoe zal niet veel meer de bediening des Geestes in heerlijkheid zijn?
ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸੇਵਾ ਕਿੰ ਤਤੋ(ਅ)ਪਿ ਬਹੁਤੇਜਸ੍ਵਿਨੀ ਨ ਭਵੇਤ੍?
9 Want indien de bediening der verdoemenis heerlijkheid geweest is, veel meer is de bediening der rechtvaardigheid overvloedig in heerlijkheid.
ਦਣ੍ਡਜਨਿਕਾ ਸੇਵਾ ਯਦਿ ਤੇਜੋਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਣ੍ਯਜਨਿਕਾ ਸੇਵਾ ਤਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਬਹੁਤੇਜੋਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
10 Want ook het verheerlijkte is zelfs niet verheerlijkt in dezen dele, ten aanzien van deze uitnemende heerlijkheid.
ਉਭਯੋਸ੍ਤੁਲਨਾਯਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਾਯਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇਜੋ ਦ੍ਵਿਤੀਯਾਯਾਃ ਪ੍ਰਖਰਤਰੇਣ ਤੇਜਸਾ ਹੀਨਤੇਜੋ ਭਵਤਿ|
11 Want indien hetgeen te niet gedaan wordt, in heerlijkheid was, veel meer is, hetgeen blijft, in heerlijkheid.
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਤ੍ ਲੋਪਨੀਯੰ ਤਦ੍ ਯਦਿ ਤੇਜੋਯੁਕ੍ਤੰ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯਤ੍ ਚਿਰਸ੍ਥਾਯਿ ਤਦ੍ ਬਹੁਤਰਤੇਜੋਯੁਕ੍ਤਮੇਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
12 Dewijl wij dan zodanige hoop hebben, zo gebruiken wij vele vrijmoedigheid in het spreken;
ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਵਯੰ ਮਹਤੀਂ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਾਮਃ|
13 En doen niet gelijkerwijs Mozes, die een deksel op zijn aangezicht leide, opdat de kinderen Israels niet zouden sterk zien op het einde van hetgeen te niet gedaan wordt.
ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਲੋਪਨੀਯਸ੍ਯ ਤੇਜਸਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਨ ਵਿਲੋਕਯੇਯੁਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੂਸਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਆਵਰਣੇਨ ਸ੍ਵਮੁਖਮ੍ ਆੱਛਾਦਯਤ੍ ਵਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਨ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|
14 Maar hun zinnen zijn verhard geworden; want tot op den dag van heden blijft hetzelfde deksel in het lezen des Ouden Testaments, zonder ontdekt te worden, hetwelk door Christus te niet gedaan wordt.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਕਠਿਨੀਭੂਤਾਨਿ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਠਨਸਮਯੇ ਸ ਪੁਰਾਤਨੋ ਨਿਯਮਸ੍ਤੇਨਾਵਰਣੇਨਾਦ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰੱਛੰਨਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
15 Maar tot den huidigen dag toe, wanneer Mozes gelezen wordt, ligt een deksel op hun hart.
ਤੱਚ ਨ ਦੂਰੀਭਵਤਿ ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨੈਵ ਤਤ੍ ਲੁਪ੍ਯਤੇ| ਮੂਸਸਃ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯ ਪਾਠਸਮਯੇ(ਅ)ਦ੍ਯਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਤੇਨਾਵਰਣੇਨ ਪ੍ਰੱਛਾਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|
16 Doch zo wanneer het tot den Heere zal bekeerd zijn, zo wordt het deksel weggenomen.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਨਸਿ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼੱਤੇ ਤਦ੍ ਆਵਰਣੰ ਦੂਰੀਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
17 De Heere nu is de Geest; en waar de Geest des Heeren is, aldaar is vrijheid.
ਯਃ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸ ਏਵ ਸ ਆਤ੍ਮਾ ਯਤ੍ਰ ਚ ਪ੍ਰਭੋਰਾਤ੍ਮਾ ਤਤ੍ਰੈਵ ਮੁਕ੍ਤਿਃ|
18 En wij allen, met ongedekten aangezichte de heerlijkheid des Heeren als in een spiegel aanschouwende, worden naar hetzelfde beeld in gedaante veranderd, van heerlijkheid tot heerlijkheid, als van des Heeren Geest.
ਵਯਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਨਾੱਛਾਦਿਤੇਨਾਸ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਤਿਬਿਮ੍ਬੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪੇਣ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਰੂਪਾਨ੍ਤਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾ ਵਰ੍ੱਧਮਾਨਤੇਜੋਯੁਕ੍ਤਾਂ ਤਾਮੇਵ ਪ੍ਰਤਿਮੂਰ੍ੱਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਮਃ|
