2 Kronieken 24

1 Joas was zeven jaren oud, toen hij koning werd, en hij regeerde veertig jaren te Jeruzalem; en de naam zijner moeder was Zibja, van Ber-seba.

Naʻe fitu taʻu ʻae motuʻa ʻo Soasi ʻi heʻene kamata ʻene pule, pea naʻe pule ia ʻi he taʻu ʻe fāngofulu ʻi Selūsalema. Pea ko e hingoa ʻo ʻene faʻē ko Sipia mei Peasipa.

2 En Joas deed dat recht was in de ogen des HEEREN, al de dagen van den priester Jojada.

Pea naʻe fai ʻe Soasi ʻaia naʻe lelei ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki.

3 En Jojada nam voor hem twee vrouwen; en hij gewon zonen en dochteren.

Pea naʻe ʻomi moʻona ʻe Sihoiata ʻae uaifi ʻe ua: pea naʻe tupu ʻiate ia ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine.

4 Het geschiedde nu na dezen, dat het in het hart van Joas was, het huis des HEEREN te vernieuwen.

Pea hili ʻae meʻa ni naʻe hoko ʻo pehē, naʻe loto ʻa Soasi ke teuteuʻi foʻou ʻae fale ʻo Sihova.

5 Zo vergaderde hij de priesteren en de Levieten, en zeide tot hen: Trekt uit tot de steden van Juda, en vergadert geld van het ganse Israel, om het huis uws Gods te beteren van jaar tot jaar; en gijlieden, haast tot deze zaak; maar de Levieten haastten niet.

Pea naʻa ne tānaki fakataha ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai, ʻo ne pehē kiate kinautolu, ʻAlu kituaʻā ki he ngaahi kolo kotoa pē ʻo Siuta, pea tānaki ʻae paʻanga mei ʻIsileli kotoa pē ke ngaohi ʻo fakalelei ai ʻae fale ʻo homou ʻOtua ʻi he taʻu tuku fakaholo, pea vakai ʻo fakavavevave ia. Ka naʻe ʻikai fakavavevave ia ʻe he kau Livai.

6 En de koning riep Jojada, het hoofd, en zeide tot hem: Waarom hebt gij geen onderzoek gedaan bij de Levieten, dat zij uit Juda en uit Jeruzalem inbrengen zouden de schatting van Mozes, den knecht des HEEREN, en van de gemeente van Israel, voor de tent der getuigenis?

Pea naʻe fekau ʻe he tuʻi ke haʻu ʻa Sihoiata ko e tuʻukimuʻa, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e hā naʻe ʻikai te ke fekau ki he kau Livai ke fetuku mei Siuta mo Selūsalema ʻae koloa tānaki, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova, pea mo e fakataha kātoa ʻo ʻIsileli, maʻae fale nofoʻanga ʻoe fakamoʻoni?”

7 Want als Athalia goddelooslijk handelde, hadden haar zonen het huis Gods opengebroken, ja, zelfs alle geheiligde dingen van het huis des HEEREN besteed aan de Baals.

He ko e ngaahi tama ʻae fefine angakovi ko ia, ko ʻAtalia, naʻa nau maumauʻi ʻae fale ʻoe ʻOtua: pea ko e ngaahi meʻa fakatapui foki ʻoe fale ʻo Sihova naʻa nau foaki kia Peali.

8 En de koning gebood, en zij maakten een kist, en stelden die buiten aan de poort van het huis des HEEREN.

Pea ʻi he fekau ʻae tuʻi naʻa nau ngaohi ʻae puha, ʻonau tuku ia ʻituʻa ʻi he matapā ʻoe fale ʻo Sihova,

9 En men deed uitroeping in Juda en in Jeruzalem, dat men den HEERE inbrengen zou de schatting van Mozes, den knecht Gods, over Israel in de woestijn.

Pea naʻa nau fai ʻae fono ki Siuta kotoa pē mo Selūsalema, ke ʻomi kia Sihova ʻae koloa tukuhau ʻaia naʻe fekau ʻe Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻae ʻOtua ki ʻIsileli ʻi he toafa:

10 Toen verblijdden zich alle oversten en al het volk, en zij brachten in, en wierpen in de kist, totdat men voleind had.

Pea naʻe fiefia ʻae houʻeiki kotoa pē mo e kakai kotoa pē, ʻonau ʻomi ki loto ʻosi ki he puha, ʻonau fai ai pe ke ʻosi.

11 Het geschiedde nu ter tijd, als hij de kist, naar des konings bevel, door de hand der Levieten, inbracht, en als zij zagen, dat er veel gelds was, dat de schrijver des konings kwam, en de bestelde van den hoofdpriester, en de kist ledig maakten, en die opnamen, en die wederbrachten aan haar plaats; alzo deden zij van dag tot dag, en verzamelden geld in menigte;

Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻilonga ʻae ʻaho naʻe ʻomi ai ʻae puha ki he fale ʻoe tuʻi ʻi he nima ʻoe kau Livai, pea nau mamata ʻoku lahi ʻae paʻanga, naʻe haʻu ai ʻae tangata tohi ʻae tuʻi mo e matāpule ʻoe taulaʻeiki lahi pea lilingi ke maha ʻae puha, pea naʻe ʻave ia, ʻo haʻamo ki hono potu. Naʻe pehē ʻenau hokohoko fai ʻi he ʻaho kotoa pē, pea naʻe tānaki ʻae paʻanga lahi ʻaupito.

12 Hetwelk de koning en Jojada gaven aan degenen, die het werk van den dienst van het huis des HEEREN verzorgden; en zij huurden houwers en timmerlieden, om het huis des HEEREN te vernieuwen, mitsgaders ook werkmeesters in ijzer en koper, om het huis des HEEREN te beteren.

Pea naʻe ʻatu ia ʻe he tuʻi mo Sihoiata kiate kinautolu naʻe fai ʻae ngāue ʻi he ngāue ki he fale ʻo Sihova, ʻonau totongi ki he kau tufunga maka, mo e kau tufunga ʻakau ke fakalelei ʻae fale ʻo Sihova, pea mo e niʻihi foki naʻe ngāue ʻi he ukamea mo e palasa ke ngaohi ke lelei ʻae fale ʻo Sihova.

13 Zo deden de verzorgers van het werk, dat de betering des werks door hun hand toenam; en zij herstelden het huis Gods in zijn gestaltenis, en maakten het vast.

Ko ia naʻe ngāue ʻae kau tangata ngāue, pea naʻe fakaʻosi lelei ʻae ngāue ʻekinautolu, pea naʻa nau teuʻi ʻae fale ʻoe ʻOtua ʻi hono anga ʻo ia, pea fakamālohiʻi ia.

14 Als zij nu voleind hadden, brachten zij voor den koning en Jojada het overige des gelds, waarvan hij vaten maakte voor het huis des HEEREN, vaten om te dienen en te offeren, en rookschalen, en gouden en zilveren vaten; en zij offerden geduriglijk brandofferen in het huis des HEEREN al de dagen van Jojada.

Pea hili ʻa hono fakaʻosi, naʻa nau ʻomi hono toe ʻoe paʻanga ki he ʻao ʻoe tuʻi mo Sihoiata, pea naʻe ngaohi ʻaki ia ʻae ngaahi ipu ki he fale ʻo Sihova, ʻio ʻoe ngaahi ipu ke ngāueʻaki, pea ke fai ʻi ai ʻae ʻatu [meʻa], mo e ngaahi sēpuni, mo e ngaahi ipu koula mo e siliva. Pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu maʻuaipē ʻi he fale ʻo Sihova ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē ʻo Sihoiata.

15 En Jojada werd oud en zat van dagen, en stierf; hij was honderd en dertig jaren oud, toen hij stierf.

Ka naʻe fakaʻaʻau ʻo motuʻa ʻa Sihoiata, pea naʻe lahi hono ʻaho ʻi heʻene pekia: ko e taʻu ʻe teau ma tolungofulu hono motuʻa pea ne toki pekia.

16 En zij begroeven hem in de stad Davids, bij de koningen; want hij had goed gedaan in Israel, beide aan God en zijn huize.

Pea naʻa nau tanu ia ʻi he Kolo ʻo Tevita fakataha mo e ngaahi tuʻi, ko e meʻa ʻi heʻene fai lelei ʻi ʻIsileli, ki he ʻOtua, pea ki hono fale.

17 Maar na den dood van Jojada kwamen de vorsten van Juda, en bogen zich neder voor den koning; toen hoorde de koning naar hen.

Pea hili ʻae pekia ʻa Sihoiata naʻe haʻu ʻae houʻeiki ʻo Siuta, ʻonau fai ʻae hū ki he tuʻi. Pea naʻe tokanga ʻae tuʻi kiate kinautolu.

18 Zo verlieten zij het huis des HEEREN, des Gods hunner vaderen, en dienden de bossen en de afgoden; toen was een grote toornigheid over Juda en Jeruzalem, om deze hun schuld.

Pea naʻa nau liʻaki ʻae fale ʻo Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai, ke tauhi ʻae ngaahi vaotapu mo e ngaahi ʻotua loi: pea naʻe hoko ai ʻae houhau ki Siuta mo Selūsalema, ʻi heʻenau angahala ni.

19 Doch Hij zond profeten onder hen, om hen tot den HEERE te doen wederkeren; die betuigden tegen hen, maar zij neigden de oren niet.

Ka naʻa ne fekau ʻae kau palōfita kiate kinautolu, ke toe ʻomi ʻakinautolu kia Sihova: pea naʻa nau lea valoki kiate kinautolu: ka naʻe ʻikai te nau loto ke tokanga ki ai.

20 En de Geest Gods toog Zacharia aan, den zoon van Jojada, den priester, die boven het volk stond, en hij zeide tot hen: Zo zegt God: Waarom overtreedt gij de geboden des HEEREN? Daarom zult gij niet voorspoedig zijn; dewijl gij den HEERE verlaten hebt, zo zal Hij u verlaten.

Pea naʻe hoko ʻae Laumālie ʻae ʻOtua kia Sakalia ko e foha ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki, pea tuʻu ki ʻolunga ia ʻi he kakai, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “ʻOku pehē mai ʻe he ʻOtua, Koeʻumaʻā hoʻomou fai talangataʻa ki he ngaahi fekau ʻa Sihova, ko ia ʻoku ʻikai ai te mou faʻa monūʻia? Ko e meʻa ʻi hoʻomou liʻaki ʻa Sihova, kuo ne liʻaki ai ʻakimoutolu foki.”

21 En zij maakten een verbintenis tegen hem, en stenigden hem met stenen door het gebod des konings, in het voorhof van het huis des HEEREN.

Pea naʻa nau alea fakataha ʻo tuʻu kiate ia ʻo tolongaki ia ʻaki ʻae maka ʻi he fekau ʻae tuʻi, ʻi he lotoʻā ʻoe fale ʻo Sihova.

22 Zo gedacht de koning Joas niet der weldadigheid, die zijn vader Jojada aan hem gedaan had, maar doodde zijn zoon; dewelke, als hij stierf, zeide: De HEERE zal het zien en zoeken!

Ko ia naʻe ʻikai manatuʻi ʻe he tuʻi ko Soasi ki he angalelei ʻaia naʻe fai ʻe Sihoiata kiate ia, ka naʻa ne tāmateʻi hono foha. Pea ʻi heʻene pekia, naʻe pehē ʻe ia, “Ke ʻafio ki ai ʻa Sihova, pea totongi ki ai.”

23 Daarom geschiedde het met den omgang des jaars, dat de heirkracht van Syrie tegen hem optoog, en zij kwamen tot Juda en Jeruzalem, en verdierven uit het volk al de vorsten des volks; en zij zonden al hun roof tot den koning van Damaskus.

Pea ʻi he ngataʻanga ʻoe taʻu naʻe hoko ʻo pehē, naʻe haʻu ʻae tau mei Silia ke tauʻi ia: pea naʻa nau ʻomi ki Siuta mo Selūsalema, ʻonau tāmateʻi ʻae houʻeiki kotoa pē mei he lotolotonga ʻoe kakai, ʻonau foaki ʻae koloa vete kotoa pē ʻanautolu ki he tuʻi ʻo Tamasikusi.

24 Hoewel de heirkracht van Syrie met weinig mannen kwam, evenwel gaf de HEERE in hun hand een heirkracht van grote menigte, dewijl zij den HEERE, den God hunner vaderen, verlaten hadden; alzo voerden zij de oordelen uit tegen Joas.

He naʻe haʻu ʻae tau ʻae kakai Silia mo e kau tangata tau tokosiʻi, pea naʻe tuku ʻe Sihova ʻae fuʻu tau lahi ki honau nima, ko e meʻa ʻi heʻenau liʻaki ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai. Naʻe pehē ʻenau fai ʻae tautea kia Soasi.

25 En toen zij van hem getogen waren (want zij lieten hem in grote krankheden), maakten zijn knechten, om het bloed der zonen van den priester Jojada, een verbintenis tegen hem, en zij sloegen hem dood op zijn bed, dat hij stierf; en zij begroeven hem in de stad Davids, maar zij begroeven hem niet in de graven der koningen.

Pea ʻi heʻenau ʻalu ʻiate ia, (he naʻa nau tuku ia kuo ne mahaki lahi, ) naʻe lapasi ia ʻe heʻene kau tamaioʻeiki koeʻuhi ko e toto ʻoe ngaahi foha ʻo Sihoiata ko e taulaʻeiki, ʻonau tāmateʻi ia ʻi hono mohenga, pea naʻe pekia ia: pea naʻa nau tanu ia ʻi he kolo ʻa Tevita, ka naʻe ʻikai te nau tanu ia ʻi he faʻitoka ʻoe ngaahi tuʻi.

26 Dezen nu zijn, die een verbintenis tegen hem maakten: Zabad, de zoon van Simeath, de Ammonietische, en Jozabad, de zoon van Simrith, de Moabietische.

Pea ko kinautolu eni, naʻe fai ʻae lapa kiate ia: ko Sapati ko e tama ʻa Simiati ko e fefine ʻAmoni, mo Sihosapati ko e tama ʻa Similiti ko e fefine Moape.

27 Aangaande nu zijn zonen, en de grootheid van den last, hem opgelegd, en het gebouw van het huis Gods, ziet, zij zijn geschreven in de historie van het boek der koningen; en zijn zoon Amazia werd koning in zijn plaats.

Pea ko e meʻa ki hono ngaahi foha, mo hono lahi ʻoe ngaahi kavenga [naʻe hili ]kiate ia, mo hono fakalelei ʻoe fale ʻoe ʻOtua, vakai, kuo tohi ia ʻi he tohi fakamatala ʻoe ngaahi tuʻi. Pea naʻe fetongi ia ʻi he pule ʻe ʻAmasia ko hono foha.