Psalmen 59
1 Voor muziekbegeleiding; "Verderf niet." Een puntdicht van David, toen Saül het huis liet bewaken, om hem te doden. Red mij van mijn vijanden, o mijn God, Bescherm mij tegen mijn verdrukkers;
| למנצח אל תשחת לדוד מכתם בשלח שאול וישמרו את הבית להמיתו הצילני מאיבי אלהי ממתקוממי תשגבני׃ |
2 Bevrijd mij van de woestelingen, Verlos mij van de bloeddorstigen.
| הצילני מפעלי און ומאנשי דמים הושיעני׃ |
3 Want zie, ze belagen mijn leven, En geweldenaars grijpen mij aan;
| כי הנה ארבו לנפשי יגורו עלי עזים לא פשעי ולא חטאתי יהוה׃ |
4 O Jahweh, ofschoon ik niets kwaads of verkeerds heb gedaan, En geen schuld er aan heb, lopen zij uit en wachten mij op. Sta op! Snel mij te hulp en zie toe,
| בלי עון ירוצון ויכוננו עורה לקראתי וראה׃ |
5 Jahweh der heirscharen, Israëls God! Ontwaak, om al die trotsaards te straffen, Spaar geen van die valse verraders!
| ואתה יהוה אלהים צבאות אלהי ישראל הקיצה לפקד כל הגוים אל תחן כל בגדי און סלה׃ |
6 Iedere avond komen ze terug. En lopen de stad rond, jankend als honden.
| ישובו לערב יהמו ככלב ויסובבו עיר׃ |
7 Zie, ze kwijlen smaad uit hun mond, En het ligt op hun lippen: "Wie wil er wat horen!"
| הנה יביעון בפיהם חרבות בשפתותיהם כי מי שמע׃ |
8 Maar Jahweh, Gij lacht ze uit, En drijft met al die trotsaards de spot!
| ואתה יהוה תשחק למו תלעג לכל גוים׃ |
9 Mijn Sterkte, aan U klamp ik mij vast, Want Gij zijt mijn toevlucht, o God!
| עזו אליך אשמרה כי אלהים משגבי׃ |
10 Mijn God, uw goedheid trede mij tegen, En doe mij op mijn vijanden neerzien, o God.
| אלהי חסדו יקדמני אלהים יראני בשררי׃ |
11 Neen, spaar ze niet, opdat ze mijn volk niet verleiden; Maar doe ze vallen, en stort ze neer door uw kracht.
| אל תהרגם פן ישכחו עמי הניעמו בחילך והורידמו מגננו אדני׃ |
12 Vergeld hun, o Heer, het kwaad van hun mond En het woord hunner lippen; Laat ze in hun eigen trots zich verstrikken, Om de vloeken en leugens, die ze hebben gesproken.
| חטאת פימו דבר שפתימו וילכדו בגאונם ומאלה ומכחש יספרו׃ |
13 Maak een eind aan hun woede, Maak een eind aan hun trots, Opdat ze erkennen, dat God heerst in Jakob Tot aan de grenzen der aarde.
| כלה בחמה כלה ואינמו וידעו כי אלהים משל ביעקב לאפסי הארץ סלה׃ |
14 Laat ze terugkomen, iedere avond opnieuw, En door de stad lopen, jankend als honden,
| וישובו לערב יהמו ככלב ויסובבו עיר׃ |
15 Rondzwervend, om vreten te zoeken, En blaffen, wanneer ze niet vol zijn.
| המה ינועון לאכל אם לא ישבעו וילינו׃ |
16 Maar ìk zal uw almacht bezingen, Elke morgen uw goedertierenheid prijzen; Want Gij zijt mijn schuts, Mijn toevlucht in tijden van nood.
| ואני אשיר עזך וארנן לבקר חסדך כי היית משגב לי ומנוס ביום צר לי׃ |
17 Mijn Sterkte, U wil ik loven; Want Gij zijt mijn toevlucht, o God, mijn genadige God!
| עזי אליך אזמרה כי אלהים משגבי אלהי חסדי׃ |
