Psalmen 56

1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "Een duif van ver verwijderde terebinten." Een puntdicht van David, toen de Filistijnen hem in Gat gevangen hielden.

För sångmästaren, efter "Den stumma duvan i fjärran"; en sång av David, når filistéerna grepo honom i Gat. Var mig nådig, o Gud, ty människor stå mig efter livet; beständigt tränga mig stridsmän.

2 Ontferm U mijner, o God; want de mensen grijpen mij aan, Bekampen en kwellen mij iedere dag;

Mina förföljare stå mig beständigt efter livet; ja, de äro många, som i högmod strida mot mig.

3 Mijn vijanden bestoken mij altijd door, Want talrijk zijn mijn belagers.

Men när fruktan kommer över mig, sätter jag min förtröstan på dig.

4 Maar verre van mij, dat ik ooit zou vrezen; Op U heb ik mijn vertrouwen gesteld.

Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord, på Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kan det som är kött göra mig?

5 In Jahweh’s belofte kan ik jubelen; Op God vertrouw ik, zonder te vrezen! Wat kunnen de mensen mij doen?

Beständigt förbittra de livet för mig, alla deras tankar gå ut på att skada mig.

6 Ze blijven mij krenken, altijd door, Tegen mij zijn al hun boze plannen gericht;

De rota sig samman, de lägga försåt, de vakta på mina steg, ty de stå efter mitt liv.

7 Ze loeren en spieden, en belagen mijn hielen, Omdat ze mij naar het leven staan.

Skulle de räddas med all sin ondska? Nej, slå ned folken, Gud, i din vrede.

8 Vergeld ze hun misdaad, En werp in uw toorn de volkeren neer, o mijn God! In Jahweh’s belofte kan ik jubelen; Op God vertrouw ik, zonder te vrezen! Wat kunnen de mensen mij doen?

Du har räknat min flykts dagar. Samla mina tårar i din lägel; de stå ju i din bok.

9 Gij hebt mijn ellende geteld, Mijn tranen in uw kruik verzameld. Hebt Gij het zelf niet beloofd,

Så måste då mina fiender vika tillbaka på den dag då jag ropar; det vet jag, att Gud står mig bi.

10 Dat mijn vijand zal vluchten, als ik U aanroep? Zo weet ik zeker, Dat God met mij is!

Med Guds hjälp skall jag få prisa hans ord; med HERRENS hjälp skall jag få prisa hans ord.

11 In Jahweh’s belofte kan ik jubelen; Op God vertrouw ik, zonder te vrezen! Wat kunnen de mensen mij doen?

På Gud förtröstar jag och skall icke frukta; vad kunna människor göra mig?

12 O God, Gij hebt mij uw belofte gehouden, Ik breng U daarvoor mijn dank;

Jag har löften att infria till dig, o Gud; jag vill betala dig lovoffer.

13 Want Gij hebt mijn ziel behoed voor de dood, Zelfs mijn voet voor het stoten: Opdat ik voor Gods aanschijn blijf wandelen In het licht van het leven. In Jahweh’s belofte kan ik jubelen; Op God vertrouw ik, zonder te vrezen! Wat kunnen de mensen mij doen?

Ty du har räddat min själ från döden, ja, mina fötter ifrån fall, så att jag kan vandra inför Gud i de levandes ljus.