Psalmen 38
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Dawid dwom. Adesrɛ. Awurade, nka mʼanim wɔ wʼabufuw mu na ntwe mʼaso wɔ wʼabufuwhyew mu.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Wo bɛmma hwirew me mu, na wo nsa adwerɛw me.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Wʼabufuwhyew no nti ahoɔden biara nni me mu; me bɔne nti, me nnompe ahodwow.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Mʼafɔdi amene me te sɛ adesoa a mu yɛ duru dodo.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Mʼakuru bɔn na aporɔw esiane me bɔne mu agyimisɛm nti.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Makotow na wɔabrɛ me ase; da mu nyinaa menantenantew twa agyaadwo.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Mʼakyi dompe mu yaw boro so: ahoɔden biara nni me nipadua mu.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Mabrɛ na mapɛtɛw koraa. Me koma mu yaw ma misi apini.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Awurade, nea merehwɛ anim nyinaa da wʼanim; mʼapinisi nhintaw wo.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Me koma bɔ kitirikitiri, na mʼahoɔden asa mpo mʼaniwa aduru sum.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Mʼapirakuru nti me nnamfonom ne me yɔnkonom mmɛn me; mʼafipamfo twe wɔn ho fi me ho.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
Wɔn a wɔpɛ sɛ wokum me no sum me mfiri, wɔn a wɔpɛ sɛ wɔhaw me no di me sɛe ho nkɔmmɔ da mu nyinaa wodwen nnaadaasɛm ho.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Mete sɛ ɔsotifo a ɔnte asɛm, mete sɛ mum a ontumi nkasa.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Mayɛ sɛ obi a ɔnte asɛm, nea nʼano ntumi mma mmuae.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Awurade, meretwɛn wo; Awurade me Nyankopɔn, wubegye me so.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Mekae se, “Mma wɔn ani nnye; anaa wɔmma wɔn ho so bere a mʼanan awatiri no.”
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Mereyɛ mahwe ase, na me yaw da so wɔ me mu.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Meka me mfomso kyerɛ; me bɔne hyɛ me so.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Bebree na wɔyɛ mʼatamfo; wɔn a wɔtan me kwa no dɔɔso.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
Wɔn a wɔde bɔne tua me papa so ka no, bɔ me ahohora bere a mereyɛ papa.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Awurade nnyaw me. Me Nyankopɔn, nkɔ akyiri!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Bra ntɛm bɛboa me, Awurade, mʼAgyenkwa.
