Psalmen 38
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Dávid zsoltára emlékeztetőül. Uram, haragodban ne fenyíts meg engem; felgerjedésedben ne ostorozz meg engem!
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Mert nyilaid belém akadtak, és kezed rám nehezült.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Nincs épség testemben a te haragodtól; nincs békesség csontjaimban vétkeim miatt.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Mert bűneim elborítják fejemet; súlyos teherként, erőm felett.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Megsenyvedtek, megbűzhödtek sebeim oktalanságom miatt.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Lehorgadtam, meggörbedtem nagyon; naponta szomorúan járok.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Mert derekam megtelt gyulladással, és testemben semmi ép sincsen.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Erőtlen és összetört vagyok nagyon, s szívem keserűsége miatt jajgatok.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Uram, előtted van minden kívánságom, és nincs előled elrejtve az én nyögésem!
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Szívem dobogva ver, elhágy erőm, s szemem világa – az sincs már velem.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Szeretteim és barátaim félreállanak csapásomban; rokonaim pedig messze állanak.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
De tőrt vetnek, a kik életemre törnek, és a kik bajomra törnek; hitványságokat beszélnek, és csalárdságot koholnak mindennap.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
De én, mint a siket, nem hallok, és olyan vagyok, mint a néma, a ki nem nyitja föl száját.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
És olyanná lettem, mint az, a ki nem hall, és szájában nincsen ellenmondás.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Mert téged vártalak Uram, te hallgass meg Uram, Istenem!
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Mert azt gondolom: csak ne örülnének rajtam; mikor lábam ingott, hatalmaskodtak ellenem!
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
És bizony közel vagyok az eleséshez, és bánatom mindig előttem van.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Sőt bevallom bűneimet, bánkódom vétkem miatt.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
De ellenségeim élnek, erősödnek; megsokasodtak hazug gyűlölőim,
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
És a kik jóért roszszal fizetnek; ellenem törnek, a miért én jóra törekszem.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Ne hagyj el Uram Istenem, ne távolodjál el tőlem!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Siess segítségemre, oh Uram, én szabadítóm!
