Psalmen 34
1 Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.
Kawmih a tym awh awm Bawipa taw zoeksang kawng nyng; amah kyihcahnaak ce ka hui kam lai awh awm quiqah kaw.
2 Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.
Ka hqingnaak ve Bawipa awh ak tha awm kaw; ak khuikhakhqi ing za seitaw zeel u seh.
3 Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:
Bawipa ce nim kyihcah pyi unawh; ang ming ce kut oet cana zoeksang lah u sih.
4 Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.
Bawipa ce sui nyng, amah ing nim hlat hy; kak kqihnaak boeih awhkawng amah ing ni hul hy.
5 Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.
Amah ak toek thlangkhqi boeih taw vang unawh; ami haaikhqi ce chahnaak ing am dah pe qoe hy.
6 Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.
Khawdeng thlang ing ak khy awh ce, Bawipa ing zaak pe nawh, a khuikhanaak khqi boeih awhkawng anih ce hul hy.
7 De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!
Amah ak kqih thlangkhqi taw BawipaK khan ceityihkhqi ing chung unawh anih ce hul uhy.
8 Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.
Bawipa a leeknaak ce tan unawh taw hu lah uh; amah awh ak thukkhqi taw a zoseen hy.
9 Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;
Nangmih amah ak thlangciimkhqi, Bawipa ce kqih lah uh, kawtih amah ak kqihkhqi taw ikaw awm am deng ti kawm uh.
10 Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.
Sendeih taw ak tha boeih nawh ak phoen cawi thai hy, cehlai Bawipa ak sui thlangkhqi taw ik-oeih leek am deng qoe uhy.
11 Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,
Ka cakhqi law unawh taw ngai lah uh; Bawipa kqihnaak ce ni cawngpyi vang nyng.
12 En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:
Nangmih hqingnaak ak lungnaakkhqi ingkaw khawnghik leek khawzah huh aham ak ngaihkhqi,
13 Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;
awihche am nak kqawnnaak aham nam lai ce cyt unawh na hui ing qaai awi amak kqawnnaak aham cyt lah uh.
14 Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!
Ik-oeih che ce cehta unawh ik-oeih leek ce sai lah uh; qoepnaak ce sui unawh hquut lah uh.
15 De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;
Thlakdyng ak khan awh Bawipa amik taw awm nawh ak khynaak awi ce ang haa ing ngai pehy.
16 Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.
Cehlai, ik-oeih amak leek ak sai thlangkhqi ce Bawipa ing hawi taak nawh, khawmdek awh a mingmih ami awm ce am sim loet voel hy.
17 De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;
Thlakdyng ak khynaak ce Bawipa ing zaak pe nawh; cekkhqi ce kyinaak ak khui awhkawng hul khqi hy.
18 Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.
Kawlung ak kqekkhqi venawh Bawipa taw zoe penawh lingbyi ak kqekkhqi ce hul hy.
19 Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;
Thlakdyng taw kyinaak khawzah hu seiawm, cekkhqi boeih ak khui awhkawng Bawipa ing anih ce hul hy;
20 Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.
a quhkhqi boeih ce ak chung a hlip peek a dawngawh, pynoet ca awm am ek tikaw.
21 De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.
Cehlai, thlak che taw leeknaak ing him kawmsaw; thlakdyng a qaal ce thawlh sak na awm kaw.
22 Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.
Bawipa ing a tyihzawihkhqi ce hul nawh; amah awh ak thukkhqi boeih taw am thawlh qoe kaw.
